สวัสดีครับ ขอปรึกษาปัญหาชีวิตหน่อยนะครับ
ตอนนี้ผมรู้สึกเหนื่อยมากกับการใช้ชีวิตในแต่ละวัน
ซึ่งผมคิดว่าเป็นเพราะใช้เวลาไปกับการทำสิ่งต่างๆ จนเวลาพักผ่อนไม่เพียงพอ
ส่วนหนึ่งมาจากการที่เวลางานของผมกับแฟนที่ไม่ตรงกันครับ

ปัจจุบันผมอายุ 29 ปี อาศัยอยู่บ้านแฟนมาประมาณ 10 เดือนแล้วโดยที่ไม่ได้แต่งงานกัน
ที่บ้านแฟนมีแม่ของแฟนอยู่ด้วย ทางญาติๆ ทั้งฝ่ายผมและแฟนก็รับรู้ครับ
อยู่แบบไม่ได้รวมกระเป๋าสตางค์กัน แต่ก็แชร์ค่าใช้จ่ายกัน
เรื่องเงินตอนนี้ผมคิดว่าลงตัวดีแล้ว ติดอยู่เรื่องการใช้เวลาร่วมกันครับ

เราแทบจะตัวติดกันตลอดเวลายกเว้นแค่ตอนผมไปทำงานเท่านั้นเอง
โดยผมทำงานเป็นพนักงานบริษัทเอกชน 9:00-17:00 และรับจ๊อบมาทำที่บ้านตอนกลางคืนด้วย
ส่วนแฟนเปิดร้านทำธุรกิจส่วนตัว และงานเสริม 8:00-20:00 โดยประมาณ

โดยพวกเราออกจากบ้านกันตอนประมาณ 8 โมงเช้า
ผมขี่มอเตอร์ไซค์ไปส่งเธอที่ร้าน ทานข้าวเช้าด้วยกัน แล้วผมก็ออกไปทำงาน
ตอนประมาณ 17:30 ผมเลิกงาน กลับมาถึงที่ร้านเธอ บางทีผมก็กินข้าวเย็นจากที่ร้านเธอ
บางทีก็ซื้ออะไรเข้าไปกินรองท้องแล้วออกไปกินมื้อดึกกันหลังเธอปิดร้าน

ตอนเย็นที่ร้านเธอคนเยอะ ผมเองก็เลยต้องช่วยงานเธอไปโดยปริยาย
เธอว่าจะหาจ้างลูกจ้าง แต่ก็ยังไม่มีที่ถูกใจซักที ผมเลยต้องทำหน้าที่นี้แทนมานานแล้วครับ
หัวหมุนกับที่ร้านเธอไปจนประมาณสองทุ่ม บ้างก็เลทไปสามทุ่มก็ปิดร้าน
พอปิดร้านก็มักจะต้องพาเธอไปซื้อของเข้าร้านอีก พวกโลตัสแมคโครที่เปิดจนห้าทุ่มน่ะครับ
ใช้มอเตอร์ไซค์ซ้อนกันมาสองคนก็ขนของได้ไม่มากหรอกครับ ก็เลยต้องมาบ่อย
กว่าจะได้ถึงบ้านก็ประมาณสี่ทุ่มบ้าง ห้าทุ่มบ้าง
เธอก็อาบน้ำอาบท่า นอนเล่นเน็ตอ่านพันทิพบ้างแล้วก็นอนหลับไป
ส่วนผมยังต้องมาเปิดคอมทำงานจ๊อบนอกของตัวเองต่อ
กว่าจะได้นอนก็ประมาณตี2 บ้าง ตี 3 บ้าง แล้วก็ตื่นตอน 7:30 วนลูปเดิม

วันเสาร์ร้านเธอเปิดประมาณ 11:00-16:00 ครับ คนไม่เยอะเท่าตอนเย็นของวันธรรมดา
ก็ได้ตื่นสายกว่าวันธรรมดาหน่อย พอจะขนคอมมาทำจ๊อบที่ร้านเธอได้ แต่ไม่มาก เพราะต้องคอยช่วยงานเธอ
ตอนเย็นก็อาจจะได้ไปหาอะไรทานกันพอ relax ได้บ้าง พาแฟนไปเดินเล่นในห้างบ้าง
ถือว่าเป็นช่วงรีแลกซ์ของแฟน(แต่อาจไม่ใช่ของผม)ครับ
แต่ส่วนใหญ่คือผมต้องทำจ๊อบตอนกลางคืนเหมือนเดิม

วันอาทิตย์เป็นวันของครอบครัวแฟนครับ มักจะต้องพาผู้ใหญ่ไปช็อปปิ้ง ทานอาหารนอกบ้าน
รถยนต์ที่เธอผ่อนอยู่ หลักๆ ก็คือสำหรับวันเอาใจญาติผู้ใหญ่แบบนี้แหละครับ วันธรรมดาเป็นมอเตอร์ไซค์
เหมือนเดิมครับ เวลาจ็อบของผมเป็นตอนกลางคืนเหมือนเดิม

ผมรู้ว่าเธอเหนื่อยครับ และแน่นอนผมก็เหนื่อยด้วยเช่นกัน
แล้วพอต่างคนต่างเหนื่อยทำให้เราทะเลาะกันได้ง่ายครับ แล้วก็จยิ่งเหนื่อยเข้าไปอีก
(เราไม่ใช้กำลังกันนะครับ ออกแนวเถียงกัน มีขึ้นเสียงกันบ้าง)
ผมรักและเป็นห่วงเธอนะครับ แต่ก็ไม่ค่อยเห็นด้วยกับการจัดสรรเวลางานของเธอ
แล้วทะเลาะกันมากก็กลัวว่าจะกลายเป็นประเด็นให้เราต้องเลิกกัน (เราเคยเลิกกันมาก่อนหน้านี้แล้ว)

เคยคิดจะแยกออกมาอยู่เอง หาที่พักใกล้ๆ ออฟฟิศ ลำพังเรื่องค่าใช้จ่ายไม่น่ามีปัญหา
จะได้ไม่ต้องเสียเวลาเดินทางมาก (ปัจจุบันไป-กลับประมาณชั่วโมงครึ่ง)
จะได้ไม่ต้องเหนื่อยเป็นผู้ช่วยที่ร้านเธอ (ไม่อยากจะเรียกว่าลูกจ้างเพราะไม่ได้ทำแลกเงิน)
จะได้ไม่ต้องเอาเวลาไปคอยเอาใจแม่และญาติเธอ (ซึ่งเอาแต่ใจมาก ต้องอดทนพอสมควร)
แต่นั่นหมายความว่าเราต้องเลิกกันครับ

ผมได้แต่คิดทุกครั้งที่เราทะเลาะกันครับ แต่ไม่กล้าทำจริงๆ เพราะ
เธอจะต้องรับภาระค่าใช้จ่ายที่บ้านและที่ร้านคนเดียว
เรามีแมวที่รักกันเหมือนลูกอยู่ 4 ตัวครับ  
ทั้งนี้ทั้งนั้น เหตุผลหลักคือผมยังรักเธออยู่ครับ

ล่าสุดผมพยายามจะปรับลดเวลางานของตัวเอง เพราะเหนื่อยมาก โดยงดรับจ๊อบซักระยะ
แต่เป็นวิธีการที่ผมคิดว่าไม่ดีเลยครับ
เพราะผมไม่คิดว่าจะทำงานเป็นพนักงานออฟฟิศไปตลอดชีวิต แม้ว่ากับบริษัทนี้จะลงตัวมากก็ตาม
ที่ผมทำจ๊อบ นอกจากเงินที่จะมาเสริมงานประจำแล้วก็เป็นการเพิ่มสกิล เพิ่มคอนเน็คชั่น และฝึกบริหารงานตัวเอง
อย่างที่ไม่สามารถทำได้จากงานประจำ เพื่อว่าวันนึงผมจะเปิดบริษัทเองครับ
(แต่ช่วงนี้พูดได้ว่าบริหารได้ล้มเหลวมากครับ หยุดไปก่อนก็คงดี)

มันคงจะดีต่อความรู้สึกเธอมากถ้าผมจะออกจากงานมาทำธุรกิจกับเธออย่างเต็มตัว
แต่ผมทำไม่ได้จริงๆ ครับ
บอกตามตรงผมไม่ชอบงานเธอเลยครับ แพ้ทาง ผมทำอะไรแบบเธอไม่ได้
เวลาช่วยงานก็มักจะโดนเธอบ่นอยู่เสมอ แต่ก่อนก็จะทะเลาะกันเรื่องงานของเธออยู่บ่อยๆ
ตอนนี้ผมทำใจแล้ว ไม่ชอบก็ทำ โดนบ่นก็ต้องทำต่อ ไม่งั้นทะเลาะกันนี่เซ็งกว่า

เราไม่ได้เที่ยวแบบออกต่างจังหวัดมาประมาณครึ่งปีแล้วครับ ปีใหม่ที่ผ่านมาผมก็ไม่ได้กลับบ้านต่างจังหวัด
แพลนจะไปเที่ยวกันหลายครั้ง แต่ไม่เคยได้ไปกันซักที ผมมีวันลาเหลือเยอะ แต่เธอไม่ชอบปิดร้าน
เรายังพอได้ดูหนังในโรงกันอยู่บ้างครับ อย่างเดือนนี้ได้ดูมาสองเรื่อง
แต่ก่อนผมติดเกมพอสมควร ตอนนี้แทบไม่ได้แตะ มีแค่เล่นเกมในมือถือระหว่างรออะไรประมาณนั้นครับ
ซื้อหนังสือ ซื้อการ์ตูนมา ยังไม่มีเวลาอ่านให้ครบเลยครับ บางเล่มยังไม่ได้แกะถุงพลาสติก

ผมควรจะทำยังไง จัดสรรเวลายังไง เพื่อให้ตัวเองไม่เหนื่อยขนาดนี้ และเราไม่ต้องเลิกกันครับ
ใครพอมีประสบการณ์ประมาณนี้ มีแนวทางแก้ไขยังไง ช่วยเอามาเล่าเอามาแชร์กันหน่อยนะครับ
ขออนุญาตแท็กห้องศาลาประชาคมเพราะเป็นปัญหาเรื่องการใช้ชีวิต
ขออนุญาตแท็กห้องสีลมเกี่ยวกับเรื่องการจัดสรรเวลางานครับ
ขออนุญาตแท็กห้องชานเรือนเพราะผมคิดว่าผมกับแฟนเป็นครอบครัวเดียวกันแล้วครับ
(อันที่จริงอยากทราบความคิดเห็นทางฝ่ายคุณแม่เกี่ยวกับการสร้างครอบครัวด้วยครับ)
ขอบคุณที่อ่านจนจบ และขอบคุณล่วงหน้าสำหรับคำแนะนำครับ