- ผู้เขียนไม่ใช่นักรีวิว เป็นเพียงผู้ที่สนใจในการฟังเพลงและชอบเขียนเท่านั้น ไม่ได้มีความรู้เรื่องดนตรีโดยเฉพาะแต่อย่างใด
- ผู้เขียนเขียนลงในเพจที่ทำร่วมกับรุ่นพี่ที่เขียนรีวิวเพลงสากลที่เคารพท่านหนึ่ง เนื้อหาในรีวิวจะเป็นการดัดแปลงจากต้นฉบับที่ผู้เขียนเขียนลงในเพจ (ซึ่งอาจมีภาษาหรือข้อความที่ไม่เหมาะสมอยู่ จึงต้องขอตัดออก)
ด้วยข่าวคราวสมาชิกวงสุดโปรด Kara ถึงจุดเปลี่ยนครั้งใหญ่เมื่อสองสมาชิกอย่าง นิโคล และ จียอง ตัดสินใจไม่ต่อสัญญา ซึ่งถือได้ว่าเป็นข่าวช็อควงการเพลงเกาหลีไม่น้อย รวมไปถึงยังส่งผลกระทบถึงค่าย DSP เองด้วยเนื่องจาก Kara เป็นวงเดียวที่กอบโกยรายได้มหาศาลมาให้ DSP ซึ่งเรียกได้ว่า DSP ทุบหม้อข้าวตัวเองก็ไม่ผิด แน่นอนว่า DSP ต้องรีบหาทางกู้สถานการณ์กลับคืนมาอย่างว่อง ซึ่งผลกรรมก็ตกมาอยู่ที่ Rainbow วงเบอร์ 2 ของค่ายที่ไม่เคยเปรี้ยงได้ที่ 1 กับเขาสักที มีแต่เฉียดไปเฉียดมา
โดยการกลับมาในรอบเดือนมกราคมมาในซับยูนิต
Rainbow Blaxx (ก่อนจะกลับมาแบบเต็มวงในเดือนมิถุนายนอีกครั้ง) ด้วยคอนเซปต์เซ็กซี่แข่งกับวงอื่นในช่วงนี้แบบจัดเต็ม! ซึ่งในฐานะแฟนเพลงที่ดีก็ต้องหยิบมินิอัลบั้มนี้(หรืออีพีนั่นแหละ) มารีวิวสนองนี้ดตัวเองสักหน่อย
หลังจากที่ปีที่แล้ววงเต็มก็แบ๊วจนได้ดิบได้ดีเรียกกระแสคืนมาได้พอสมควร รอบนี้ได้นำเสนอในรูปแบบที่โตขึ้น และเป็นสาวมากขึ้น ตัวเพลงโปรโมตมีความแตกต่างจากผลงานที่เคยออกมาก่อนหน้านี้อย่างสิ้นเชิง ส่วนสองเพลงช้าที่เหลือในมินิอัลบั้มชุดนี้ก็ฟังได้เพลิน ๆ ดี
Cha Cha (3/5) เพลงโปรโมตที่เรียกได้ว่าฉีกแนวเดิมที่เคยทำอย่างหมดจด จากเดิมที่ทำเพลงป็อปแดนซ์ บัลลาร์ดหวาน ๆ รวมไปถึงปีอปลูกกวาดหวานจ๋อย รอบนี้เรียกได้ว่าลองของก็ไม่ผิด เพราะเล่นนำทั้ง ฟังก์ ดิสโก้ และโซลอาร์แอนด์บี มาขยำรวมกับ K-pop ผลออกมาคือดูงง ๆ เหนือไม่ไปใต้ไม่มาเท่าไหร่ ตัวเพลงค่อนข้างอัดแน่นไปด้วยสารพัดดนตรีที่ใส่เข้ามาบวกกับท่อนร้องที่มาติด ๆ กันจนฟัง ๆ ไปก็งงว่า “ตกลงจะให้ท่อนไหนเด่น” แต่ด้วยความกล้าลองอะไรแปลกใหม่ บวกกับพอดูไลฟ์แล้วมันส่งตัวเพลงมากกกกก เลยขอบวกคะแนนเพิ่มให้อีก 0.5 เป็น 3 คะแนนแบบลำเอี๊ยงลำเอียง
มาที่เพลงช้าอีกสองเพลงในมินิอัลบั้ม
Last Word (3.5/5) ตัวเพลงเป็นป๊อปอาร์แอนด์บีก่อนจะเบรคท่อนแรพด้วยความเป็นเรกเก้ฟิวชั่นและวกกลับไปเป็นป๊อปอาร์แอนด์บีอีกครั้ง (แหม่ ธรรมเนียมนิยมเพลงพวกเด็กดิสนี่ย์สมัยนี้เลย) ในขณะที่
Silhouette (3/5) ก็เป็นปีอปอาร์แอนด์บีธรรมเนียมนิยมของวงการ K-pop ที่ฟังได้เรื่อย ๆ เพียงแต่แอบหยอดบีบกระฉึกกระฉักแบบฮิพฮอพเข้ามาด้วยนิดหน่อย ฟังเพลิน ๆ ดี
โดยรวมเรื่องของความลงตัวทั้งอัลบั้มอาจจะสู้ผลงานอัลบั้มเต็มปีที่แล้วไม่ได้ แต่อย่างน้อยก้ได้เห็นความกล้าลองกล้าเสี่ยงจากสาว ๆ ค่าย DSP อีกครั้ง
3/5 สำหรับมินิอัลบั้มชุดนี้ครับ
[CR] [Review] Rainbow Blaxx - RB Blaxx (3/5)
- ผู้เขียนไม่ใช่นักรีวิว เป็นเพียงผู้ที่สนใจในการฟังเพลงและชอบเขียนเท่านั้น ไม่ได้มีความรู้เรื่องดนตรีโดยเฉพาะแต่อย่างใด
- ผู้เขียนเขียนลงในเพจที่ทำร่วมกับรุ่นพี่ที่เขียนรีวิวเพลงสากลที่เคารพท่านหนึ่ง เนื้อหาในรีวิวจะเป็นการดัดแปลงจากต้นฉบับที่ผู้เขียนเขียนลงในเพจ (ซึ่งอาจมีภาษาหรือข้อความที่ไม่เหมาะสมอยู่ จึงต้องขอตัดออก)
ด้วยข่าวคราวสมาชิกวงสุดโปรด Kara ถึงจุดเปลี่ยนครั้งใหญ่เมื่อสองสมาชิกอย่าง นิโคล และ จียอง ตัดสินใจไม่ต่อสัญญา ซึ่งถือได้ว่าเป็นข่าวช็อควงการเพลงเกาหลีไม่น้อย รวมไปถึงยังส่งผลกระทบถึงค่าย DSP เองด้วยเนื่องจาก Kara เป็นวงเดียวที่กอบโกยรายได้มหาศาลมาให้ DSP ซึ่งเรียกได้ว่า DSP ทุบหม้อข้าวตัวเองก็ไม่ผิด แน่นอนว่า DSP ต้องรีบหาทางกู้สถานการณ์กลับคืนมาอย่างว่อง ซึ่งผลกรรมก็ตกมาอยู่ที่ Rainbow วงเบอร์ 2 ของค่ายที่ไม่เคยเปรี้ยงได้ที่ 1 กับเขาสักที มีแต่เฉียดไปเฉียดมา
โดยการกลับมาในรอบเดือนมกราคมมาในซับยูนิต Rainbow Blaxx (ก่อนจะกลับมาแบบเต็มวงในเดือนมิถุนายนอีกครั้ง) ด้วยคอนเซปต์เซ็กซี่แข่งกับวงอื่นในช่วงนี้แบบจัดเต็ม! ซึ่งในฐานะแฟนเพลงที่ดีก็ต้องหยิบมินิอัลบั้มนี้(หรืออีพีนั่นแหละ) มารีวิวสนองนี้ดตัวเองสักหน่อย
หลังจากที่ปีที่แล้ววงเต็มก็แบ๊วจนได้ดิบได้ดีเรียกกระแสคืนมาได้พอสมควร รอบนี้ได้นำเสนอในรูปแบบที่โตขึ้น และเป็นสาวมากขึ้น ตัวเพลงโปรโมตมีความแตกต่างจากผลงานที่เคยออกมาก่อนหน้านี้อย่างสิ้นเชิง ส่วนสองเพลงช้าที่เหลือในมินิอัลบั้มชุดนี้ก็ฟังได้เพลิน ๆ ดี
Cha Cha (3/5) เพลงโปรโมตที่เรียกได้ว่าฉีกแนวเดิมที่เคยทำอย่างหมดจด จากเดิมที่ทำเพลงป็อปแดนซ์ บัลลาร์ดหวาน ๆ รวมไปถึงปีอปลูกกวาดหวานจ๋อย รอบนี้เรียกได้ว่าลองของก็ไม่ผิด เพราะเล่นนำทั้ง ฟังก์ ดิสโก้ และโซลอาร์แอนด์บี มาขยำรวมกับ K-pop ผลออกมาคือดูงง ๆ เหนือไม่ไปใต้ไม่มาเท่าไหร่ ตัวเพลงค่อนข้างอัดแน่นไปด้วยสารพัดดนตรีที่ใส่เข้ามาบวกกับท่อนร้องที่มาติด ๆ กันจนฟัง ๆ ไปก็งงว่า “ตกลงจะให้ท่อนไหนเด่น” แต่ด้วยความกล้าลองอะไรแปลกใหม่ บวกกับพอดูไลฟ์แล้วมันส่งตัวเพลงมากกกกก เลยขอบวกคะแนนเพิ่มให้อีก 0.5 เป็น 3 คะแนนแบบลำเอี๊ยงลำเอียง
มาที่เพลงช้าอีกสองเพลงในมินิอัลบั้ม Last Word (3.5/5) ตัวเพลงเป็นป๊อปอาร์แอนด์บีก่อนจะเบรคท่อนแรพด้วยความเป็นเรกเก้ฟิวชั่นและวกกลับไปเป็นป๊อปอาร์แอนด์บีอีกครั้ง (แหม่ ธรรมเนียมนิยมเพลงพวกเด็กดิสนี่ย์สมัยนี้เลย) ในขณะที่ Silhouette (3/5) ก็เป็นปีอปอาร์แอนด์บีธรรมเนียมนิยมของวงการ K-pop ที่ฟังได้เรื่อย ๆ เพียงแต่แอบหยอดบีบกระฉึกกระฉักแบบฮิพฮอพเข้ามาด้วยนิดหน่อย ฟังเพลิน ๆ ดี
โดยรวมเรื่องของความลงตัวทั้งอัลบั้มอาจจะสู้ผลงานอัลบั้มเต็มปีที่แล้วไม่ได้ แต่อย่างน้อยก้ได้เห็นความกล้าลองกล้าเสี่ยงจากสาว ๆ ค่าย DSP อีกครั้ง 3/5 สำหรับมินิอัลบั้มชุดนี้ครับ