คือแม่ผมเลี้ยงหมาไว้ตัวนึง เป็นชิสุผสมพุดเดิ้ล แกรักของแกมาก (แม่ไม่มีหลาน ผมเองโสด อยู่บ้านเดียวกัน) แม่จะดูแลหาข้าวหาปลาให้ ผมเองเวลาเลิกงานมาเย็น ๆ ก็สงสารเจ้าตัวนี้เพราะเลี้ยงตัวเดียว มันก็ไม่ชอบเล่นกับหมาแถวบ้านเพราะส่วนใหญ่เป็นหมาพันธ์ุไทย ตัวเองตัวเล็กกว่าเขา ก็จะพาเขานั่งมอร์'ไซค์ กินลมประจำ ทีนี้มันติดผมมาก ตอนกลางคืนก็จะมานอนบนเตียงกับผม ผมเดินไปไหนในบ้านก็จะตามต้อย ๆ เวลาผมนั่งก็จะมานั่งพิง ทั้งทีไม่ใช่คนหาข้าวให้ ที่นี้ผมเองเป็นคนสันโดษ ออกติสท์นิด ๆ ถ้าเป็นเวลาส่วนตัวไม่ชอบให้ใครหรือตัวอะไรมาติดแจแบบนี้ มักจะอารมณ์เสีย หรือไม่ก็โมโหเลย อยากทราบว่ามีวิธีหัดให้มันอยู่ห่าง ๆ ผมหน่อยได้ไหมครับ คือผมเคยตวาดมันนะเวลาอารมณ์ไม่ดีแล้วมันมาอิงแอบใกล้ แต่ไม่เคยตีหรืออะไร มันก็จะผละออกไปอิงแม่ผมแทน สักพักสักสิบนาทีพอดูว่าผมอารมณ์เย็นลงก็จะมาใกล้ชิดอีก คือสงสัยว่าแม่ผมทั้งรักทั้งดูแลอย่างกับลูกหลาน แต่ไม่ค่อยชอบอยู่ใกล้มาติดผมแทน แถมบางทีแม่ไปดูเห็บหมัดให้ดันกัดเข้าซะงั้น