ขอรบกวนสมาชิกทีครับ พอดีช่วงนี้ค่อนข้างดวงตกเพราะ 2 วันมานี้เจอมอเตอร์ไซต์ปาดหน้าแบบเกือบชน และมีเรื่องติดๆกัน
เริ่มที่เรื่องแรกครับ..
เหตุเกิดที่แยก ปณ. มีน ซึ่งแยกนี้รถที่มาทางตรงสุวินทวงศ์จะห้ามเลี้ยวเข้า ถ.นิมิตรใหม่ ต้องไปกลับรถใต้สะพานแล้วเลี้ยวซ้ายเข้า
แต่ก็มีรถหลายๆคันทั้งเล็กทั้งใหญ่ลักไก่อยู่เสมอ โดยความรู้สึกส่วนตัวผมว่าตรงนี้ค่อนข้างอันตรายเพราะจะมีเสาสะพานยกระดับ
บังมิดต้องแหย่หัวออกมาทีละนิดๆ ถึงจะมองเห็นเลนส์สวน
เริ่มเรื่องเลยครับตรงนี้ผมวิ่งมาถึงหน้า ปณ.มีน (ฝั่งเดียวกับ ปณ.) ซึ่งจะกลับรถไปทางนิมิตรใหม่ จริงๆตรงนี้ปกติก็กลับรถได้เป็นเวลานะครับ
เอาตรงๆผมก็ไม่ได้สนใจกับเวลาหรอก เพราะอาศัยความเคยชินมากลับรถตรงนี้ ขี้เกียจไปไกล (ไม่ดี) ซึ่งกลับรถตรงนี้ต้องระวังรถที่ลักไล่
ที่มาจากสุวินทวงศ์ หรือรามคำแหงจากด้านบนพอสมควร ผมก็กำลังต่อคิวกลับรถคันหน้า พอผมมองดูความเรียบร้อยดีแล้วก็กลับรถ
โดยที่ไม่ใช้ความเร็วเลยครับ เพราะตรงนั้นค่อนข้างแคบถ้าไม่พ้นต้องโยก มาเร็วเกินโยกไม่ทันเกยฟุตบาทแน่นอน จู่ๆมีมอไซต์วิ่งจากเส้นลักไก่
พุ่งเข้ามาปาดหน้าผมเลยครับ ผมแบบสะดุ้งมากเพราะคนขับเป็นผู้หญิง แล้วคนซ้อนเป็นเด็กน่าจะเป็นลูกไม่ใส่หมวกกันน๊อคด้วย
โชคดีมากที่ไม่ใช้ความเร็วคือประมาณ 10 กม./ ชม. ถ้าแบบเป็นคนที่กลับรถพรวดๆผมว่ามอไซต์มีมุดเข้าใต้ท้องแน่ๆ เพราะเขาเอี้ยวตัวหลบ
เอียงไปกับพื้นเลย รถผมเบรคแบบกระตุกหน้าทิ่มเลย แล้วคือคนขับกับลูกหันมามองหน้าผมแบบผมผิด ผมแบบใจหายไปแล้ว
เหตุการณ์ที่ 2 ปากซอยเข้าบ้าน ถนนเป็นเลนสวนผมขับมาปกติ ตีไฟเลี้ยวก่อนถึงแยกสักพักนึงเพื่อเตือนคันหลังว่าอย่าจี้ตูดนะ ตรูกำลังจะเบรคและเลี้ยวเข้าซอย ทีนี้ผมก็มองเลนสวนโอเค มีมอไซต์คันนึงอยู่ไกลมาก ผมคงเลี้ยวเข้าก่อนเขาถึงรถผมละ ผมก็ชะลอความเร็วค่อยหักเลี้ยวกินเลนไปที่เลนสวนเพื่อบอกว่าเฮ้ยตรูจะเลี้ยวแล้วนะ เอ็งระวังด้วย ที่ไหนได้ครับผมเลี้ยวจะเข้าซอยไปครึ่งคัน (ขับไม่เร็วครับไม่เกิน 10 กม./ชม.แน่นอน เพราะปากซอยบ้านผมบวกกันบ่อย) มอไซต์แทนที่จะชะลอ ดันพุ่งมาปาดผมที่กำลังจะเลี้ยวเข้าซอยไปทั้งคันแล้ว ผมก็เบรคสิครับ แต่ประเด็นคือมอไซต์มันก็เบรค แล้วคือเบรคหยุดตรงกลางรถผมเลย ผมก็งงเฮ้ยทำไมไม่พุ่งไปเลยวะถ้าจะปาดแล้ว ทีนี้เขาจอดคาเลยครับ ผมก็ขยับไม่ได้ ตูดก็เกยเลนอยู่ ผมก็โบกมือประมาณว่าเฮ้ยพี่ไปดิฟะ เขาก็นิ่งไม่ไป ต๊อกไฟสูง 1 ที ไปดิ๊ล่ะ นิ่งไม่ยอมไป ประมาณ 20 วิครับ เขาตะโกนว่า "
ขับรถคารวยไรวะ" เสียงเล็ดเข้ามาในกระจกผมก็เปิดกระจกบอก "พี่ก็ไปดิวะ" ยอมรับตอนนั้นเริ่มโมโหละ เสร็จเขาก็ขี่ออกไปแบบช้าๆ แล้วประเค็นคำหยาบมาให้ผมเป็นเข่งเลย ผมโมโหเลยจอดรถ (เข้ามาในซอยบ้านแล้ว) ตะโกนออกไป "เฮ้ยมะฮึงจะเอาไงวะ" เขาก็จอดมอไซต์กลางถนนนั่นล่ะ ลั่นคำหยาบเป็นทุ่งเลย ผมเลยปิดกระจกขับเข้าบ้านเลย
อารมณ์คือเซ็งสุดๆเพราะทั้งสองกรณีผมว่า ผมว่าผมขับขี่ด้วยความระมัดระวังสุดๆแล้ว ผมกล้าพูดเลยว่าถ้าเป็นคนอื่นสองเหตุการณ์นี้
ใต้ท้องรถกับกระเด็นครับ.. แล้วไม่เข้าใจมอเตอร์ไซต์จะเอาไรจากผมอีก เอาจริงๆคือถ้าผมชนไปผมก็ซวย เขาก็บาดเจ็บ
ไม่มีใครอยากให้เกิดอุบัติเหตุหรอกครับ แต่ทำไมถึงขับขี่กันประมาทโคตรๆแบบนี้
ปล. เหตุการณ์ที่ 2 จะจบแบบไม่เครียดขนาดนี้ถ้าตอนนั้นผมรู้จักระงับอารมณ์มากกว่านี้ ปล่อยให้คำด่ามันผ่านไม่ไปต่อล้อต่อเถียง
ฝากถึงรถยนตร์ให้ขับขี่ระมัดระวังมอเตอร์ไซต์ด้วยครับ ถ้าเขาอยากไปให้เขาไปก่อน (จริงๆผมขับรถไม่เคยกดดันมอไซต์แบบเบียดหรือจี้)
มอเตอร์ไซต์ครับอย่าอาศัยความคล่องตัวจนเป็นความมักง่ายเลยครับเกิดอุบัติเหตุมามันไม่คุ้มจริงๆครับ
สุดท้ายนี้อยากลองฟังคำเสนอแนะจากหลายๆคนดูบ้างครับ
ดีไม่ดียังไงน้อมรับครับ..
ขอคำแนะนำเรื่องเจอมอเตอร์ไซต์ปาดหน้า
เริ่มที่เรื่องแรกครับ..
เหตุเกิดที่แยก ปณ. มีน ซึ่งแยกนี้รถที่มาทางตรงสุวินทวงศ์จะห้ามเลี้ยวเข้า ถ.นิมิตรใหม่ ต้องไปกลับรถใต้สะพานแล้วเลี้ยวซ้ายเข้า
แต่ก็มีรถหลายๆคันทั้งเล็กทั้งใหญ่ลักไก่อยู่เสมอ โดยความรู้สึกส่วนตัวผมว่าตรงนี้ค่อนข้างอันตรายเพราะจะมีเสาสะพานยกระดับ
บังมิดต้องแหย่หัวออกมาทีละนิดๆ ถึงจะมองเห็นเลนส์สวน
เริ่มเรื่องเลยครับตรงนี้ผมวิ่งมาถึงหน้า ปณ.มีน (ฝั่งเดียวกับ ปณ.) ซึ่งจะกลับรถไปทางนิมิตรใหม่ จริงๆตรงนี้ปกติก็กลับรถได้เป็นเวลานะครับ
เอาตรงๆผมก็ไม่ได้สนใจกับเวลาหรอก เพราะอาศัยความเคยชินมากลับรถตรงนี้ ขี้เกียจไปไกล (ไม่ดี) ซึ่งกลับรถตรงนี้ต้องระวังรถที่ลักไล่
ที่มาจากสุวินทวงศ์ หรือรามคำแหงจากด้านบนพอสมควร ผมก็กำลังต่อคิวกลับรถคันหน้า พอผมมองดูความเรียบร้อยดีแล้วก็กลับรถ
โดยที่ไม่ใช้ความเร็วเลยครับ เพราะตรงนั้นค่อนข้างแคบถ้าไม่พ้นต้องโยก มาเร็วเกินโยกไม่ทันเกยฟุตบาทแน่นอน จู่ๆมีมอไซต์วิ่งจากเส้นลักไก่
พุ่งเข้ามาปาดหน้าผมเลยครับ ผมแบบสะดุ้งมากเพราะคนขับเป็นผู้หญิง แล้วคนซ้อนเป็นเด็กน่าจะเป็นลูกไม่ใส่หมวกกันน๊อคด้วย
โชคดีมากที่ไม่ใช้ความเร็วคือประมาณ 10 กม./ ชม. ถ้าแบบเป็นคนที่กลับรถพรวดๆผมว่ามอไซต์มีมุดเข้าใต้ท้องแน่ๆ เพราะเขาเอี้ยวตัวหลบ
เอียงไปกับพื้นเลย รถผมเบรคแบบกระตุกหน้าทิ่มเลย แล้วคือคนขับกับลูกหันมามองหน้าผมแบบผมผิด ผมแบบใจหายไปแล้ว
เหตุการณ์ที่ 2 ปากซอยเข้าบ้าน ถนนเป็นเลนสวนผมขับมาปกติ ตีไฟเลี้ยวก่อนถึงแยกสักพักนึงเพื่อเตือนคันหลังว่าอย่าจี้ตูดนะ ตรูกำลังจะเบรคและเลี้ยวเข้าซอย ทีนี้ผมก็มองเลนสวนโอเค มีมอไซต์คันนึงอยู่ไกลมาก ผมคงเลี้ยวเข้าก่อนเขาถึงรถผมละ ผมก็ชะลอความเร็วค่อยหักเลี้ยวกินเลนไปที่เลนสวนเพื่อบอกว่าเฮ้ยตรูจะเลี้ยวแล้วนะ เอ็งระวังด้วย ที่ไหนได้ครับผมเลี้ยวจะเข้าซอยไปครึ่งคัน (ขับไม่เร็วครับไม่เกิน 10 กม./ชม.แน่นอน เพราะปากซอยบ้านผมบวกกันบ่อย) มอไซต์แทนที่จะชะลอ ดันพุ่งมาปาดผมที่กำลังจะเลี้ยวเข้าซอยไปทั้งคันแล้ว ผมก็เบรคสิครับ แต่ประเด็นคือมอไซต์มันก็เบรค แล้วคือเบรคหยุดตรงกลางรถผมเลย ผมก็งงเฮ้ยทำไมไม่พุ่งไปเลยวะถ้าจะปาดแล้ว ทีนี้เขาจอดคาเลยครับ ผมก็ขยับไม่ได้ ตูดก็เกยเลนอยู่ ผมก็โบกมือประมาณว่าเฮ้ยพี่ไปดิฟะ เขาก็นิ่งไม่ไป ต๊อกไฟสูง 1 ที ไปดิ๊ล่ะ นิ่งไม่ยอมไป ประมาณ 20 วิครับ เขาตะโกนว่า "
อารมณ์คือเซ็งสุดๆเพราะทั้งสองกรณีผมว่า ผมว่าผมขับขี่ด้วยความระมัดระวังสุดๆแล้ว ผมกล้าพูดเลยว่าถ้าเป็นคนอื่นสองเหตุการณ์นี้
ใต้ท้องรถกับกระเด็นครับ.. แล้วไม่เข้าใจมอเตอร์ไซต์จะเอาไรจากผมอีก เอาจริงๆคือถ้าผมชนไปผมก็ซวย เขาก็บาดเจ็บ
ไม่มีใครอยากให้เกิดอุบัติเหตุหรอกครับ แต่ทำไมถึงขับขี่กันประมาทโคตรๆแบบนี้
ปล. เหตุการณ์ที่ 2 จะจบแบบไม่เครียดขนาดนี้ถ้าตอนนั้นผมรู้จักระงับอารมณ์มากกว่านี้ ปล่อยให้คำด่ามันผ่านไม่ไปต่อล้อต่อเถียง
ฝากถึงรถยนตร์ให้ขับขี่ระมัดระวังมอเตอร์ไซต์ด้วยครับ ถ้าเขาอยากไปให้เขาไปก่อน (จริงๆผมขับรถไม่เคยกดดันมอไซต์แบบเบียดหรือจี้)
มอเตอร์ไซต์ครับอย่าอาศัยความคล่องตัวจนเป็นความมักง่ายเลยครับเกิดอุบัติเหตุมามันไม่คุ้มจริงๆครับ
สุดท้ายนี้อยากลองฟังคำเสนอแนะจากหลายๆคนดูบ้างครับ
ดีไม่ดียังไงน้อมรับครับ..