คนที่เล่นหมากรุกไทยคงทราบดีว่าในกระดานหมากรุก หากเราจะยอมเสียไพร่พล คงทราบดีว่าสิ่งที่เราต้องยอมเสียเป็นสิ่งแรกในกระดานก็คือตัว เบีย หากเปรียบเทียบการเมืองก็ไม่ต่างจากหมากรุก ประชาชนในเกมส์การเมืองคือเบี้ยในกระดานนี้ และเป็นเบี้ยที่จะไม่มีวันหมดจากกระดานนี้เสียด้วยเติมได้เพิ่มได้งอกได้แตกต่างจาก บนกระดานคือเสียแล้วเสียเลย หากเป็นกระดานหมากรุกจริงป่านนี้คงรู้ไปแล้วว่าฝ่ายไหนจะเป็นผู้ชนะ ฝ่ายการเมืองสองฝ่ายมองประชาชนเป็นเพียงเบี้ยบนกระดานการเมืองที่ไม่มีวันหมดเท่านั้น ขุน เม็ด โคน ม้า เรือ อย่าได้หวังที่ได้กินในเมื่อมีเบี้ยที่ไม่มีวันหมด แต่ที่รู้ ๆ ผู้เดินเกมส์สองฝ่ายซึ่งเปรียบเหมือน ขุน คือมีแต่ได้ประโยน์และไม่มีวันตายอยู่ดี