ของดิฉันจะมาแปลกกว่าคนอื่นคือ จะไม่ตอบที่ถามมาว่าเรียนแล้วทำอะไรได้บ้าง. แต่จะบอกว่าเรียนให้ได้ก่อนเพราะที่คุณอยู่มายังน้อยนิดนักเพียงแค่เริ่ม

ระยะทางอีกไกล เด็กเยอรมันเองเรียนภาษาเยอรมันบางคนยังได้คะแนนไม่ดี...พูดนะไม่เท่าไรไม่ว่าภาษาอะไรบางทีมันไปได้ด้วยระยะเวลา

ที่อยู่แต่การใช้ภาษาให้ถูกเขียนให้ถูกนั้นยากค่ะ.  ต้องใช้ความอดทน.. พยายาม..มุมานะ...สร้างแรงบันดาลใจให้ตัวเองว่าเราจะต้องประสพความสำเร็จ

เห็นคุณเริ่มท้อทั้งที่เพิ่งแค่4เดือน ความสำเร็จมันไม่ได้มาง่ายๆหรอกนะคะ  ลองหัดเรียนดนตรีเพิ่มเพื่อผ่อนคลายตัวเราและดีกว่าเอาเวลาไปทำอย่างอื่น

การเล่นดนตรีเป็นการฝึกสมองอีกทางเรื่องการเรียนให้คิดและจำง่ายขึ้น  มันอาจแพงนิดค่าชั่วโมงเรียน....มีเพื่อนไหมคะ(คนไทยที่วัยใกล้กัน)อยู่นอกเมือง

หรือในเมืองการมาเรียนที่จากเพื่อนทางไทยโดยเฉพาะผู้ชายไม่ใช่เรื่องง่ายและต้องปรับตัวสูง....ถ้าได้เพื่อนดีคุณก็จะดี ถ้าได้เพื่อนเกเรแล้วคุณคบเขาเพราะ

เกรงใจหรือไม่กล้าปฏิเสธ มันจะมีปัญหาตามมา. ฉะนั้นอย่าเกรงกลัวอะไร ให้ขยัน อดทน ถ้าคุณมีมานะดิฉันเชื่อว่าคุณทำได้

ได้ดูDeutschland sucht den Superstarหรือเปล่า เด็กชายไทยผิวดำมากเขารับมาเป็นบุตรบุญธรรม ....เด็กหนุ่มเติบโตในวัฒนะธรรมเยอรมัน กล้าพูด

กล้าทำและพ่อ แม่ชาวเยอรมันสนับสนุนเขาเรียนเปียนโน ร้องเพลง เราไม่ทราบว่าเขาจะตกรอบหรือเข้ารอบ แต่สำหรับดิฉันเด็กมีความสามารถทุกคน. อยู่ที่ผู้

ใหญ่จะสนับสนุนและตัวเราขยันที่จะเรียนหรือไม่....ยิ่งไม่ใช่ภาษาของเรายิ่งยากโดยเฉพาะภาษาเยอรมัน ....เมื่อคุณเก่งเมื่อไรจะมีงานเอง มหาลัยก็ยังไกลมาก

ถ้าท้อแล้วมันจบ ลูกผู้ชายต้องสู้นะคะ. สวดมนต์ทุกวันนะคะนี่เป็นแรงใจชนิดหนึ่ง