เรื่องมันเกิดขึ้นเมื่อประมาณ 2 ปีที่ผ่านมานี้ เราอาศัยอยู่โซนประชาอุทิศ เยื้องๆกับ สน.ทุ่งครุ ที่บ้านของเราซื้อบ้านไว้จากโครงการ เป็นอาคารพาณิชย์ ลักษณะซอยเป็นตัว U ตรงกลางเป็นตลาดตั้งแต่สมัยราวๆปี 2537 (ปัจจุบันตลาดนี้กลายเป็นตลาดร้างไปแล้ว)บ้านของเราอยู่ประมาณกลางซอยเป็นบ้านติดหัวมุม มีซอยตรงกลางถ้าทางหมู่บ้านเขาจะเรียกว่าเป็นพื้นที่สำหรับกลับรถ.... แล้วซอยตรงนี้ เดิมทีทางหมู่บ้านไม่เคยมายุ่งเลย ซึ่งด้านหลังติดกับป่า และชุมชนเล็กๆของอีกซอยนึง ซึ่งชุมชนนี้จะเดินทางลัดป่าเข้ามาผ่านซอยด้านข้างของบ้านเรา เพื่อมาจ่ายตลาด(ที่มีอยู่ในหมู่บ้านเรา) และเมื่อก่อนจะมีพวกขโมยเยอะมากบริเวณนี้...
จนบ้านเราทนไม่ไหวต้องไปจ้างคนงานก่อสร้างมาเองเพื่อมาสร้างกำแพงเทพื้นปูน ทำให้เป็นซอยตัน แล้วบ้านเราก็เอาที่ตรงส่วนนี้ไว้ใช้ประโยชน์ส่วนตัว เนื่องจากยังไม่มีข้างบ้านย้ายเข้ามา อยู่มาได้เรื่อยๆประมาณ 5-7 ปี ก็มีเพื่อนบ้านคนที่ 1 ย้ายมาเช่าอยู่ซึ่งทำธุรกิจเกี่ยวกับเย็บผ้า เขาก็ไม่เดือดร้อนเรื่องของการขอใช้พื้นที่ส่วนร่วมกันของที่ตรงกลาง บ้านเราก็เลยใช้เป็นที่จอดรถปกติ จนบ้านนี้ย้ายออกไป ผ่านมาประมาณปี 2549 ได้มีผู้อาศัยมาขอเช่าอยู่ ซึ่งได้มาทำธุรกิจเกี่ยวกับติดเครื่องเสียงรถยนต์ตั้งแต่บ้านนี้เริ่มย้ายเข้ามา ก็มาขอทวงสิทธิการขอใช้ร่วมพื้นที่ข้างบ้านซึ่งก็คือซอยตัน ทางบ้านเราก็ไม่มีปัญหาที่จะให้ใช้ร่วมก็ให้เขาใช้....จนอยู่มาวันหนึ่งบ้านเราเกิดมีปากเสียงกับบ้านทำเครื่องเสียง เนื่องจากเวลาประมาณ 4-5 ทุ่ม พี่แกเขายังเทสระบบเครื่องเสียงรถยนต์อยู่ ทำให้เสียงดังและนอนไม่หลับจนเกิดการทะเลาะกัน อย่างรุนแรง แล้วทางเขาก็บอกว่าจะขอแบ่งใช้งานข้างบ้านครึ่งหนึ่ง แต่ให้บ้านเราออกค่าใช้จ่ายในการสร้างกำแพงกั้นครึ่ง ซึ่งบ้านเราไม่ทำก็เลยหาพวกต้นไม้ สังกะสีอะไรมากั้นเอาไว้เพื่อแบ่งครึ่ง หลังจากนั้นก็เหม็นขี้หน้ากันมาตลอด จนบ้านนี้ได้ย้ายออกไป แต่เชื่อไหม เหมือนเป็นบ่วงกรรม มันดันไปซื้อบ้านใหม่อยู่ ข้างๆบ้านเราในช่วงจากต้นซอยเข้ามา ก็คือ ถัดจากบ้านเราไปทางด้านขวา 2 หลังประมาณนั้น มันก็ยังคงสร้างความเดือดร้อนเหมือนเดิม ซ่อมเครื่องเสียง เทสเครื่องเสียง ทั้งกลางวัน กลางคืน (แม้ว่าอาจจะไม่บ่อยแต่ก็รำคาญ) หลังจากบ้านมันออกไปได้ประมาณ 3 ปี ก็มีบ้านใหม่มาเช่าอยู่ซึ่งบ้านนี้มาเช่าบ้าน เปิดร้านขายของชำ ซึ่งตอนแรกก็คิดว่าไม่มีอะไร สบายๆ ตกเย็นก็จะมีคนงานมานั่งกินเหล้ากินเบียร์กันทุกวัน (หน้าปากซอยบ้านจะมีโรงงานใหญ่มากอยู่ที่หนึ่ง) ก็ปกติไม่มีอะไรประมาณ 1-2 ทุ่มพวกนี้ก็จะแยกย้าย กลับบ้านหมด ผ่านมาประมาณ 1 ปี กว่า เกิดปัญหากับบ้านนี้เรื่องของเสียงดัง (อีกแล้วครับท่าน !!!) เสียงดังอีกแล้ว
ทะเลาะกับข้างบ้านอีกแล้ว อ่านดูแล้วเหมือน จขกท. มีปัญหาไปกับทุกบ้านเลยใช่ไหมครับ(แต่อันที่จริงคนที่ย้ายเข้ามาอยู่ มันสร้างปัญหาให้กับเราเองนะ) เรื่องก็คือปัญหาของพวกคนโรงงานที่มากินเหล้าแล้วมานั่งตั้งวง-เหล้าทุกวันนี่แหละ กิน
ได้ทุกวี่วัน ขี้บุหรี่ดูดเสร็จก็ดีดเข้ามาใส่บ้านคนอื่น แล้วแทนที่เจ้าของร้านมันจะช่วยทำการเก็บกวาด แต่เปล่าเลยไม่เคยสนใจหรือจะรับผิดชอบอะไรใดๆทั้งสิ้น ทั้งเศษขยะ เศษขนม ถุงพลาสติก จัดว่าโสโครกครับ แล้วอีกเรื่องนึงที่รับไม่ได้เลย นั่นคือ การเปิดเครื่องเสียงเบสดังๆในรถยนต์แล้วเปิดเผื่อแผ่ชาวบ้าน ทุกวัน ทุกคืน บางคืนถึงเที่ยงคืน ตีหนึ่ง บ้านเราก็ต้องทำงานตอนเช้า พวกนี้ก็นั่งกินเหล้า ไหนจะคนโรงงาน ไหนจะบ้านที่ย้ายเข้ามาอยู่ ใหม่ถัดไปอีก 5 หลังซึ่งเป็นคน.......
(คนภาคนี้-เหล้าทุกวี่ ทุกวัน ชอบเปิดเครื่องเสียงดังๆ ผมขอไม่ระบุว่าภาคไหน ถ้าใครเจอปัญหาแบบนี้ลองดูละกันว่าเป็นคนภาคไหน) ช่วงเวลา 2 ปีที่ผ่านมานี้ คนภาคนี้ ย้ายเข้ามาอยู่ในซอยบ้านเราประมาณ 4-5 บ้าน ที่สำคัญ 4-5 บ้านนี้ดันอยู่รอบๆ บ้านเราทั้งนั้นเลย ทุกวันนี้กลับบ้านไปตอนเย็นๆจะเห็นพวกมันนั่งตั้งวงเหล้ากันแล้ว เจี้ยวจ้าวเสียงดัง ที่ขาดไม่ได้คือเครื่องเสียงเบสแน่นๆ แบบว่าดัง ตึ๊บ ๆ ๆ ไปจนถึงหัวใจ
บางคนอาจจะคิดว่าเคยฟังเบสในผับก็มันส์ดี แต่คุณคิดผิดแล้ว เพราะเบสที่เราได้ยินพร้อมเพลงมันก็ไพเราะอยู่หรอก แต่ถ้าเราไปอยู่ไกลๆ ห่างไปสองสามตึก แล้วคุณจะรู้ว่า เบสมันโหดร้ายแค่ไหน มาแต่เสียงตึ๊บๆๆ กระจำสั่น ทำให้เรานอนไม่ได้เลย เสียงมันดังกังวาลอยู่ในหัวตลอด ไม่รู้ว่าจะต้องทำอย่างไรกับคนพวกนี้มันถึงจะหายไปหมดจากบนโลก พวกที่ชอบสร้างความเดือดร้อนให้คนอื่นโดยไม่เกรงใจหน้าไหนทั้งนั้น อาศัยว่าพวกเยอะกว่าจะตะโกนคุยกันแหกปากคุยกัน รู้ไปทั้งซอย ทุกวันนี้ก็ยังประสบปัญหาอยู่.... เช้าๆมา 6-7 โมง
นั่ง-เรียกแขกกันแต่เช้า แหกปากโอ้ยยย คุยไรกันอย่างกับโทรโข่ง จะแหกปากทำห่าไร
มารยาทและความเป็นผู้ดี ความเกรงใจ หาไม่ได้จริงๆเลยสำหรับคนภาคนี้
เราไม่ขอเหมารวม แต่เราขอบอกว่าคนแถวบ้านเราทุกคนที่เป็นคนภาคนี้ นิสัยสันดาน เดียวกันทุกอย่างแล้วยิ่งถ้ามันได้อยู่รวมกันเป็นกลุ่มเมื่อไหร่ ว่าวภาษาถิ่นเดียวกันสนั่นลั่นทุ่ง ...... ตอนนี้เราก็ไม่รู้จะทำอย่างไรได้ เพราะเคยตะโกนด่าไปแล้วก็ไม่เกรงใจ(อาศัยเสียงข้างมากรับได้) แจ้งตำรวจไป อย่าให้พูด สน. อยู่ฝั่งตรงข้ามยังไม่เห็นแม้แต่เงาฝุ่น เสียตังโทรไปหาเปล่าๆ เราอยากจะสอบถามเพื่อนๆว่า พอจะจัดการกับคนพวกนี้อย่างไร พวกที่ไม่มีความเกรงใจ ข้างบ้านทั้งซ้าย และ ขวา รายล้อมไปด้วยปัญหา ด้านซ้ายเปิดร้านเหล้า สกปรกชิบเป๋ง ด่านขวารับทำเครื่องเสียงรถยนต์เทสเครื่องทั้งวัน เอาง่ายๆว่าทั้งวันเลยละกันที่จะหาความสงบสุขไม่ได้อีกแล้ว ทั้งที่บ้านเราย้ายมาอยู่ก่อนตั้งเป็น 10 ปี ไม่มีปัญหาเลยด้วยซ้ำไป ต่างจากอีกฟากหนึ่งของตลาดซึ่งเงียบสงบ ไม่มีเสียงดัง ไม่มีบ้านไหนสร้างความเดือดร้อน (จขกท. เคยไปดูมา) เพราะบ้านที่เข้ามาอยู่ส่วนใหญ่ต้องทำงานนอกบ้านตอนเช้า ต่างจากบริเวณบ้านเราซึ่งถูกรายล้อมไปด้วยสังคมขยะ สลัมยิ่งกว่าสลัมในซอย ใครว่าซอยสลัมซกมก เสียงดัง ลองมาดูบ้านเรา เจอยิ่งกว่านั้น
** ทุกวันนี้บ้านเราไม่เคยคุยกับเพื่อนบ้านคนไหนเลย เพราะเพื่อนบ้านมีแต่พวกที่ย้ายเข้ามาแล้วสร้างความเดือดร้อนให้ แต่ยังมีบ้านที่รู้จักกันอยู่ซึ่งเป็นบ้านของคนจีน ลูกเขาต้องไปทำงานเหมือนกัน และมีอาม่าอยู่ด้วย อาม่าบ้านนี้เขาก็บอกว่ารำคาญมาก แต่ก็ไม่กล้าพูด กลัวมีปัญหา แต่ถึงขนาดพูด ด่า บ้านเราออกตัวตลอดมันยังไม่กลัวเล้ย .... เห้อเราก็เพลียใจเหมือนกัน กลับบ้านไปเหนื่อยๆแทนที่จะได้ดูทีวี นอนหลับ พักผ่อน กลับต้องมานั่งเจอพวกนี้ล้อมวงกินเหล้า ว่าวภาษาท้องถิ่น แบบสุดโต่ง ทำเอาเราเกลียดคนภาคนี้ไปเลย ไม่รู้ว่าเป็นทุกคนไหม ? หรือแม้กระทั่งเสียงเบสเวลาได้ยินมันหลอกหลอนอยู่ในจิต ของเรา เหมือนว่าจะเป็นบ้าไปแล้วด้วยซ้ำ ยิ่งคิดมันก็ยิ่งเจ็บปวด เจ็บใจ อยากจะฆ่าพวกมันให้ตาย
ปล. หากกระทู้นี้พาดพิงถึงกลุ่มคนภาคไหนต้องขออภัยไว้ล่วงหน้าด้วย เพราะเราก็ยังไม่ได้ระบุเลยว่าคนภาคไหนที่สร้างปัญหาให้กับเรา ถ้าพวกคุณรู้ นั่นหมายความว่าพวกคุณคิดแบบเดียวกับผมแล้ว.... ถ้างั้นว่าผมไม่ได้นะครับ อิอิ
มีบ้านให้อยู่ แต่อยู่ไม่ได้ นอนไม่หลับ ประสบการณ์ตรง ประสาทเสีย จิตเสื่อม
** ทุกวันนี้บ้านเราไม่เคยคุยกับเพื่อนบ้านคนไหนเลย เพราะเพื่อนบ้านมีแต่พวกที่ย้ายเข้ามาแล้วสร้างความเดือดร้อนให้ แต่ยังมีบ้านที่รู้จักกันอยู่ซึ่งเป็นบ้านของคนจีน ลูกเขาต้องไปทำงานเหมือนกัน และมีอาม่าอยู่ด้วย อาม่าบ้านนี้เขาก็บอกว่ารำคาญมาก แต่ก็ไม่กล้าพูด กลัวมีปัญหา แต่ถึงขนาดพูด ด่า บ้านเราออกตัวตลอดมันยังไม่กลัวเล้ย .... เห้อเราก็เพลียใจเหมือนกัน กลับบ้านไปเหนื่อยๆแทนที่จะได้ดูทีวี นอนหลับ พักผ่อน กลับต้องมานั่งเจอพวกนี้ล้อมวงกินเหล้า ว่าวภาษาท้องถิ่น แบบสุดโต่ง ทำเอาเราเกลียดคนภาคนี้ไปเลย ไม่รู้ว่าเป็นทุกคนไหม ? หรือแม้กระทั่งเสียงเบสเวลาได้ยินมันหลอกหลอนอยู่ในจิต ของเรา เหมือนว่าจะเป็นบ้าไปแล้วด้วยซ้ำ ยิ่งคิดมันก็ยิ่งเจ็บปวด เจ็บใจ อยากจะฆ่าพวกมันให้ตาย
ปล. หากกระทู้นี้พาดพิงถึงกลุ่มคนภาคไหนต้องขออภัยไว้ล่วงหน้าด้วย เพราะเราก็ยังไม่ได้ระบุเลยว่าคนภาคไหนที่สร้างปัญหาให้กับเรา ถ้าพวกคุณรู้ นั่นหมายความว่าพวกคุณคิดแบบเดียวกับผมแล้ว.... ถ้างั้นว่าผมไม่ได้นะครับ อิอิ