ขอพื้นที่ระบายหน่อยค่ะ เพราะนอนไม่หลับ ได้แต่นอนมองดูลูกสองคนข้างข้าง
เราอาศัยอยู่บ้านแม่สามีค่ะ ยอมขายบ้านที่ กทม เพื่อเอาเงินมาลงทุนเปิดโรงงานที่บ้านเกิดสามี กว่าโรงงานจะได้เปิดก็มีปัญหาเรื่องเงินจนแม่สามีต้องเข้ามาช่วยและตอนนี้แม่สามีก็เป็นคนคุมทุกอย่างรวมถึงเรื่องเงินด้วย ก่อนจะย้ายมาอยู่ที่บ้านแม่สามี สามีเราออกจากงานเพราะนอกใจเรากับ ผญ ที่ทำงานด้วยกัน
ตั้งแต่มาอยู่ที่นีสามีกินเหล้าแทบทุกวันและก็ติดเพื่อนมาก เรียกได้ว่าต้องไปหากันทุกวัน ตอนนั้นเราพึ่งตั้งท้องลูกคนที่สอง ทิ้งเราอยู่บ้านกับลูกคนโตแทบทุกคืนแถมไม่เคยช่วยเลี้ยง จนเราทะเลาะกันบ่อยเพราะเรื่องกินเหล้า
ตอนจนนี้เราคลอดลูกคนที่สอง และโรงงานเปิด เราคิดว่าสามีจะดีขึ้นเพราะมีงานทำ จะได้ไม่ว่างมีเวลาไปหาเพื่อนและดื่มเหล้าน้อยลง แต่เราคิดผิดค่ะ สามีกลับกินเหล้าทุกคืน ว่างจากงานก็ไปเล่นสนุ๊ก ชนไก่ หรือไม่ก็กินเหล้าแต่หัววัน ทิ้งให้เราดูลูกเองสองคน เราก็ทะเลาะกันอีกเพราะเรื่องเหล้า แม่สามีแรกแรกบอกมีอะไรก็ให้บอกเขา พอเราบอกว่าลูกเขาเป็นแบบนี้ เขาก็ไม่เชื่อเราและบอกว่ามันเป็นสังคมของที่นี เราเข้าใจเรื่องสังคม แต่เราไม่เข้าใจว่าการที่ไปนั่งกินเหล้าทุกคืนกับเพื่อนมันคือสังคมอะไร หรือไม่ก็บอกกับเราว่าลูกเขาออกไปหาลูกค้า (ออกไปหาลูกค้าตอน 5โมงเย็นกลับมา 5ทุ่มมั่ง เที่ยงคืนมั่ง แถมเมากับมา)
ปัญหามันสะสมมานาน จนเราทนไม่ไหว และสามีก็ไม่เคยมองว่าเขาผิดที่ไม่ช่วยดูแลลูก/ลืมวันเกิดลูก/ลืมครอบรอบวันแต่งงาน/ลืมวันเกืดเรา เพราะเอาเวลาไปนั่งกินเหล้าหมด เราเลยขอหย่ากับสามี แต่สามีไม่ยอมหย่าถ้าเขาไม่ได้โรงงานที่เราสร้าง และค่าเลี้ยงบุตรก็จะไม่ยอมจ่าย คือง่ายง่ายจะให้เรากับลูกไปแต่ตัว เงินที่เอามาสร้างโรงงานเป็นเงินของเราหมด ยกเว้นเรื่องอุปกรณ์ที่แม่สามีเอาเงินมาลงทุนให้สานต่อ
สามีเอาเรื่องนี้ไปบอกแม่สามี และแม่สามีก็เข้ามาตวาดเราเมื่อเย็นนี้ ว่าเรามีปัญหาอะไรหนักน่า ทำไมต้องพูดเรื่องหย่า รู้ไหมว่าลูกเขาเครียด (เครียดมากเลยค่ะ นั่งดูนั่งทั้งวัน พอเบื่อก็ไปหาเพื่อน บางทีส่งของเสร็จก็แวะไปดูเขาชนไก่ เย็นมาก็ไปกินเหล้า) ธรุกิจที่เราทำคือส่งนํ้าตามบ้าน ซึ่งไม่ได้เป็นงานที่ทำทั้งวัน อึกอย่างลูกค้าก็ยังไม่เยอะ
แม่สามีหาว่าเราเป็นตัวปัญหา ทำบ้านใหัเป็นนรก แบบนี้ใครอยากจะอยู่ (ปัญหามันเกิดมาจากเราหรอ ที่ไม่อยากทนนอนข้างข้างคนเมา เพราะเหม็นเหล้าเถื่อน ปัญหามันเกิดจากเราหรอที่ต้องวุ่นกับลูกทั้งสองคนและในจะงานบ้านอีก เราอยู่บ้านคนเดียว เพื่อนก็ไม่มี ไม้รู้จะคุยกับใคร เราก็เหงา)
แม่สามีตะโกนใส่เราว่าถ้าอยากได้ผัวที่ไม่กินเหล้าคงต้องไปหาใหม่ เพราะสังคมที่นีมันเป็นแบบนี้ (สังคมหรือสันดารกันแน่ ดื่มเหล้าไม่ว่า แต่ต้องทุกวันหรอ) แถมมีการบอกเราอีกว่า มันนั่งดื่มอยู่กับญาติ ดื่มเสร็จก็เข้าบ้าน (เจ้าบ้านก็จริง แต่พอญาติกลับ มันก็ออกไปต่อ) พอเราพูดก็ไม่เชื่อ หาว่ามันเครียด (แล้วตรูไม่เครียดหรอ ที่มีสามีไม่เอาไหนแบบนี้ งานการก็ไม่ขยันทำ ไม่หาเงินเลี้ยงลูก แถมเกาะเรากินมาเป็นปี) เราบอกแม่สามีว่าทำไมไม่เรียกลูกเขาเข้ามานั่งฟังด้วย มาด่าเราคนเดียวทำไม ถ้าลูกเขาดีเราจะเป็นแบบนี้ไหม แม่สามีบอกใันไม่เข้ามาหรอ (แล้วจะมาให้ตรูนั่งฟังคนเดียวทำไม) แถมว่าเราไปพูดกับลูกเขาทำไมเรื่องหย่า (ก็ลูกคุณไม่เอางานเอาการนิค่ะ ฝากชีวิตไว้ด้วยก็ไม่ได้) และสิ่งที่เรารับไม่ได้คือแม่สามีเวลาเราพูดความจริงเขาจะไม่เชื่อและพูดเสียงดังดังกับเรา เหมือนพยายามจะกลอบเสียงเราและก็ไม่ฟัง
หลังจากที่ด่าเราเสร็จ สามีก็ขับรถออกไปกินเหล้าต่อ และกลับเข้ามาบ้าน เขามาเคาะประตูที่หน้าห้องนอนเสียงดีงมากจนลูกตื่น จะเจ้ามาป่วนลูกให้ได้ จนลูกตื่น เราก็บอกว่า เราจะนอนแล้ว ออกไป เขาก็ไม่ยอม จนเราต้องผลักเขาออก สามีบอกว่า "เดี๋ยวโดนตบ" เราบอกเราไม่กลัวน่ะแล้วผลักเขาออกไปพร้อมกับปิดประตูและล็อคห้อง 1นาทีผ่านไปได้ยินเสียงกระจกแตก ลูกคนโตนอนสั่นเลยค่ะ และก็ได้ยินเสียงสามีโวยวายด่าเราแล้วก็ขับ จยยน ออกไป พอเราลงไปดู กระจกในห้องนํ้าแตกละเอียดเลยค่ะ (แต่เราไม่เก็บนะ เก็บเอาไว้ให้แม่เขาดู)
เราสุดจะทนจริงจริงค่ะกับ ผช คนนี้ จะให้เราย้ายออกไปก็ไม่รู้จะไปอยู่ที่ไหน แถมเงินก็เอามาลงทุนจนหมดตัว (โรงงานก็มีสิทธ์โดนหุบไปเป็นของเขา) พ่อแม่ก็จากเราไปแล้ว (ญาติพี่น้องก็พึ่งไม่ได้) สงสารลูกค่ะ ลูกกลัวจนเราต้องนอนกอดเลย
ขอพื้นที่ระบายหน่อยค่ะ
เราอาศัยอยู่บ้านแม่สามีค่ะ ยอมขายบ้านที่ กทม เพื่อเอาเงินมาลงทุนเปิดโรงงานที่บ้านเกิดสามี กว่าโรงงานจะได้เปิดก็มีปัญหาเรื่องเงินจนแม่สามีต้องเข้ามาช่วยและตอนนี้แม่สามีก็เป็นคนคุมทุกอย่างรวมถึงเรื่องเงินด้วย ก่อนจะย้ายมาอยู่ที่บ้านแม่สามี สามีเราออกจากงานเพราะนอกใจเรากับ ผญ ที่ทำงานด้วยกัน
ตั้งแต่มาอยู่ที่นีสามีกินเหล้าแทบทุกวันและก็ติดเพื่อนมาก เรียกได้ว่าต้องไปหากันทุกวัน ตอนนั้นเราพึ่งตั้งท้องลูกคนที่สอง ทิ้งเราอยู่บ้านกับลูกคนโตแทบทุกคืนแถมไม่เคยช่วยเลี้ยง จนเราทะเลาะกันบ่อยเพราะเรื่องกินเหล้า
ตอนจนนี้เราคลอดลูกคนที่สอง และโรงงานเปิด เราคิดว่าสามีจะดีขึ้นเพราะมีงานทำ จะได้ไม่ว่างมีเวลาไปหาเพื่อนและดื่มเหล้าน้อยลง แต่เราคิดผิดค่ะ สามีกลับกินเหล้าทุกคืน ว่างจากงานก็ไปเล่นสนุ๊ก ชนไก่ หรือไม่ก็กินเหล้าแต่หัววัน ทิ้งให้เราดูลูกเองสองคน เราก็ทะเลาะกันอีกเพราะเรื่องเหล้า แม่สามีแรกแรกบอกมีอะไรก็ให้บอกเขา พอเราบอกว่าลูกเขาเป็นแบบนี้ เขาก็ไม่เชื่อเราและบอกว่ามันเป็นสังคมของที่นี เราเข้าใจเรื่องสังคม แต่เราไม่เข้าใจว่าการที่ไปนั่งกินเหล้าทุกคืนกับเพื่อนมันคือสังคมอะไร หรือไม่ก็บอกกับเราว่าลูกเขาออกไปหาลูกค้า (ออกไปหาลูกค้าตอน 5โมงเย็นกลับมา 5ทุ่มมั่ง เที่ยงคืนมั่ง แถมเมากับมา)
ปัญหามันสะสมมานาน จนเราทนไม่ไหว และสามีก็ไม่เคยมองว่าเขาผิดที่ไม่ช่วยดูแลลูก/ลืมวันเกิดลูก/ลืมครอบรอบวันแต่งงาน/ลืมวันเกืดเรา เพราะเอาเวลาไปนั่งกินเหล้าหมด เราเลยขอหย่ากับสามี แต่สามีไม่ยอมหย่าถ้าเขาไม่ได้โรงงานที่เราสร้าง และค่าเลี้ยงบุตรก็จะไม่ยอมจ่าย คือง่ายง่ายจะให้เรากับลูกไปแต่ตัว เงินที่เอามาสร้างโรงงานเป็นเงินของเราหมด ยกเว้นเรื่องอุปกรณ์ที่แม่สามีเอาเงินมาลงทุนให้สานต่อ
สามีเอาเรื่องนี้ไปบอกแม่สามี และแม่สามีก็เข้ามาตวาดเราเมื่อเย็นนี้ ว่าเรามีปัญหาอะไรหนักน่า ทำไมต้องพูดเรื่องหย่า รู้ไหมว่าลูกเขาเครียด (เครียดมากเลยค่ะ นั่งดูนั่งทั้งวัน พอเบื่อก็ไปหาเพื่อน บางทีส่งของเสร็จก็แวะไปดูเขาชนไก่ เย็นมาก็ไปกินเหล้า) ธรุกิจที่เราทำคือส่งนํ้าตามบ้าน ซึ่งไม่ได้เป็นงานที่ทำทั้งวัน อึกอย่างลูกค้าก็ยังไม่เยอะ
แม่สามีหาว่าเราเป็นตัวปัญหา ทำบ้านใหัเป็นนรก แบบนี้ใครอยากจะอยู่ (ปัญหามันเกิดมาจากเราหรอ ที่ไม่อยากทนนอนข้างข้างคนเมา เพราะเหม็นเหล้าเถื่อน ปัญหามันเกิดจากเราหรอที่ต้องวุ่นกับลูกทั้งสองคนและในจะงานบ้านอีก เราอยู่บ้านคนเดียว เพื่อนก็ไม่มี ไม้รู้จะคุยกับใคร เราก็เหงา)
แม่สามีตะโกนใส่เราว่าถ้าอยากได้ผัวที่ไม่กินเหล้าคงต้องไปหาใหม่ เพราะสังคมที่นีมันเป็นแบบนี้ (สังคมหรือสันดารกันแน่ ดื่มเหล้าไม่ว่า แต่ต้องทุกวันหรอ) แถมมีการบอกเราอีกว่า มันนั่งดื่มอยู่กับญาติ ดื่มเสร็จก็เข้าบ้าน (เจ้าบ้านก็จริง แต่พอญาติกลับ มันก็ออกไปต่อ) พอเราพูดก็ไม่เชื่อ หาว่ามันเครียด (แล้วตรูไม่เครียดหรอ ที่มีสามีไม่เอาไหนแบบนี้ งานการก็ไม่ขยันทำ ไม่หาเงินเลี้ยงลูก แถมเกาะเรากินมาเป็นปี) เราบอกแม่สามีว่าทำไมไม่เรียกลูกเขาเข้ามานั่งฟังด้วย มาด่าเราคนเดียวทำไม ถ้าลูกเขาดีเราจะเป็นแบบนี้ไหม แม่สามีบอกใันไม่เข้ามาหรอ (แล้วจะมาให้ตรูนั่งฟังคนเดียวทำไม) แถมว่าเราไปพูดกับลูกเขาทำไมเรื่องหย่า (ก็ลูกคุณไม่เอางานเอาการนิค่ะ ฝากชีวิตไว้ด้วยก็ไม่ได้) และสิ่งที่เรารับไม่ได้คือแม่สามีเวลาเราพูดความจริงเขาจะไม่เชื่อและพูดเสียงดังดังกับเรา เหมือนพยายามจะกลอบเสียงเราและก็ไม่ฟัง
หลังจากที่ด่าเราเสร็จ สามีก็ขับรถออกไปกินเหล้าต่อ และกลับเข้ามาบ้าน เขามาเคาะประตูที่หน้าห้องนอนเสียงดีงมากจนลูกตื่น จะเจ้ามาป่วนลูกให้ได้ จนลูกตื่น เราก็บอกว่า เราจะนอนแล้ว ออกไป เขาก็ไม่ยอม จนเราต้องผลักเขาออก สามีบอกว่า "เดี๋ยวโดนตบ" เราบอกเราไม่กลัวน่ะแล้วผลักเขาออกไปพร้อมกับปิดประตูและล็อคห้อง 1นาทีผ่านไปได้ยินเสียงกระจกแตก ลูกคนโตนอนสั่นเลยค่ะ และก็ได้ยินเสียงสามีโวยวายด่าเราแล้วก็ขับ จยยน ออกไป พอเราลงไปดู กระจกในห้องนํ้าแตกละเอียดเลยค่ะ (แต่เราไม่เก็บนะ เก็บเอาไว้ให้แม่เขาดู)
เราสุดจะทนจริงจริงค่ะกับ ผช คนนี้ จะให้เราย้ายออกไปก็ไม่รู้จะไปอยู่ที่ไหน แถมเงินก็เอามาลงทุนจนหมดตัว (โรงงานก็มีสิทธ์โดนหุบไปเป็นของเขา) พ่อแม่ก็จากเราไปแล้ว (ญาติพี่น้องก็พึ่งไม่ได้) สงสารลูกค่ะ ลูกกลัวจนเราต้องนอนกอดเลย