คนเราตีความของการเดินทางไว้แตกต่างกันไป บ้างว่ามันคือการผจญภัย บ้างว่ามันคือการค้นหา บ้างว่ามันคือที่ๆเก็บเกี่ยวประสบการณ์ บ้างว่ามันคือการเก็บสะสมความทรงจำ
การได้เดินทางตั้งแต่อายุยังน้อยนั้น มันคือสิ่งวิเศษ แต่การได้กลับมาที่ๆเคยมาในวัยเด็ก เมื่อยามเติบใหญ่อีกครั้งนั้น วิเศษกว่า
สถานที่ๆเดิมต่อให้มาเป็นพันครั้งก็ย่อมต่าง ความรักก็เช่นกัน
"ใครบางคนเล่าว่าเมื่อใดที่เราโตขึ้นข้อจำกัดของอายุและภาระหน้าที่ทำให้การเดินทางเป็นเรื่องยากขึ้นเรื่อยๆ ได้ยินดังนั้น หัวใจวัยรุ่นเลยตัดสินใจออกเดินทางทันที"

นี้เป็นบันทึกการเดินทางเกือบแรกสุดตั้งแต่เล่นพันทิปมาหลังจากเคยอัพเมื่อนานมาแล้ว( ซึ่งตอนนี้โดนลบไปหมดแล้ว)ยังไงก็ฝากด้วยนะคะ ถึงจะเคยทำเมื่อนานมาแล้ว แต่ความรู้สึกในการลงครั้งนี้ก็เหมือนครั้งแรกไม่มีผิด มีความผิดพลาดตรงไหนขออภัยมาณที่นี้นะค่ะ ทริปนี้เป็นทริปไปเชียงใหม่แบกเป้ขึ้นดอยกับเพื่อนสาวหนึ่งคน ในระหว่างที่มหาลัยปิดเรียนช่วงกีฬามหาลัย ตะลุยเชียงใหม่รับลมหนาว แต่เอาจริงๆอย่าให้เรียกว่าไปเชียงใหม่เลย เพราะส่วนใหญ่แล้วจะใช้ชีวิตอยู่บนดอยและบนรถซะมากกว่า และที่น่าตื่นเต้นก็คือเราไปกันแค่สองคน แต่ยังดีหน่อยที่มีเพื่อนที่สมัยมัธยมเรียนอยู่ที่ มช ฉะนั้น อย่างน้อยก็มีคนที่จะสามารถเพิ่งพาได้ อีกทั้งมีที่พักฟรีในเมือง

ทริปนี้เราจะไปกันทั้งหมด 5วัน ออกเดินทางกลางคืนวันที่15 โดยรถไฟขบวนที่ 51 ตู้สองปรับเอน ตามตารางแล้วรถไฟจะออกจากหัวลำโพง ตอนสี่ทุ่ม และถึงเชียงใหม่บ่ายโมงห้านาที ทว่ารถไฟ หนอ รถไฟ ไม่มีพาหนะใดในไทยวิ่งช้ากว่านี้ และแน่นอนเป็นไปตามที่คาดไว้ พวกเราถึงเชียงใหม่ บ่ายสองโมง  lateกันไป ชั่วโมงหนึ่ง

เราสองคนแพลนตารางไว้ตามนี้
วันแรกเมื่อถึง เชียงใหม่ เราจะมุ่งตรงขึ้นดอยอินทนนท์ โดยจะแวะแบ่งสัมภาระและอาบน้ำที่หอเพื่อนก่อน
วันที่สองเที่ยวบนดอย กิ่วแม่ปาน ดูพระอาทิตย์ขึ้น ลงดอยหาของกินในเมือง
วันที่สามขึ้นดอยสุเทพ ขุนช่างเคี่ยน ลงจากดอยสุเทพ ไปต่ออ่างขาง
วันที่สี่เที่ยวบนอ่างขาง ลงจากดอย เดินถนนคนเดินวันอาทิตย์
วันที่ห้าซื้อของฝาก กลับบ้าน

อย่างที่บอกทริปนี้เป็นทริปรีบๆ แถมยังแน่นๆ  ตอนแรกก็แพลนไว้ว่าพอขึ้นดอยแล้ว คงจะเที่ยวให้หมด ทว่าความจริงมันไม่เป็นเช่นนั้น ปัญหาเรื่องเวลา ทำให้เที่ยวสถานที่บนดอยไม่ครบ (แอบเสียดายเบาๆ)  แต่จริงๆแล้วหากเหมารถก็คงอาจจะได้เที่ยวครบทุกสถานที่บนดอยแถมประหยัดเวลา แต่ว่าสองคนกับการเหมารถสองพัน มันไม่โอเค เราเลยตกลงกันว่าทริปนี้แม้จะไม่ครบแต่ขอให้เงินเหลือ และ และ และ เราก็เลยตัดสินขึ้นเฉพาะรถโดยสารประจำทาง บวกกับการ “โบกรถ”(Hitchhiking)  ส่วนเรื่องที่พัก แน่นอนขึ้นดอยทั้งที ก็ต้องนอนเต๊นท์น่ะสิ จะพลาดได้ไง เราคุยกันว่าจะแบกเต๊นท์ขึ้นดอยเอง ฉะนั้นของในกระเป๋าเลยหนักและใหญ่มาก บวกกับเสื้อผ้าที่แบกมาเยอะ ซึ่งจริงๆแล้วมันอาจจะเกินความจำเป็น แต่ไม่ได้ๆ ยังไงถ่ายรูปก็ต้องสวยไว้ก่อน เยอะขนาดไหนก็ยอม!!!!