บุ๋ม บุ๋ม บุ๋ม ... เสียงใครสักคนกำลังจม หรือ เสียงประเทศกำลังจม เอ๊ะ หรือมันคือเสียง ปัง ปัง ปัง

ปัญหาของการเป็นปลาตัวเล็กในท้องทะเลมักจะถูกไล่ต้อนจากปลาตัวใหญ่ แต่นี่คือสิ่งตรงข้ามของคนตัวเล็กที่ต้องเผชิญกับปัญหามากมายหลายอย่างในประเทศ ทำให้การเอาชีวิตรอดของคนตัวเล็กกลายเป็นสิ่งที่ไม่ค่อยคุ้นตามสายตาคนอย่างเราๆ อย่างไรก็แล้วแต่หลักธรรมชาติไม่ได้แคร์เรื่องขนาดสักเท่าได

จากความหิวโหย ความอดอยาก การเลือกใช้ชีวิตอย่างรอความตาย หรือจะหันมาเป็นผู้ทำลายเพื่อความอยู่รอด คนที่มีความกลัวเป็นตัวขับเคลื่อนมักจะน่ากลัวกว่าสิ่งใดๆ เมื่ออยู่กับที่ไม่ได้ก็ต้องออกไปเสี่ยงตายข้างนอก เพียงแต่การเสี่ยงครั้งนี้ ไม่ใช่การเสี่ยงของพรรคพวกตนอย่างเดียว มันเป็นการพ่วงเกี่ยวไปถึงคนอื่นด้วยเช่นกัน

คนอื่นที่ว่าไม่ใช่แค่คนไม่กี่คน แต่เป็นคนเกือบทวีป เกือบทั้งโลก เมื่อการเอาตัวรอดคือการออกไปเป็นศัตรูกับโลก การแย่งชิงทรัพยากรกับผลประโยชน์ย่อมตามมา การเอาตัวรอดนี้ไม่ใช่การคานอำนาจหรือสร้างอำนาจ ยิ่งไปกว่านั้นอีก นี่คือการประกาศอำนาจด้วยซ้ำ วันดีคืนดีคนจนตรอก ไร้ทางสู้ลุกขึ้นมาประกาศอำนาจให้โลกเห็น เป็นการประกาศอำนาจที่ไม่ได้ยิ่งใหญ่อะไรนัก หากแต่เมื่อวันใดเสียงประกาศนั้นดังขึ้นมารบกวนจนเกินไป บทส่งท้ายอาจจะไม่สวยงาม

เมื่อคนตัวเล็กลุกขึ้นมาประกาศอำนาจ ใครกันล่ะที่จะเสียอำนาจถ้าไม่ใช่คนที่มีอำนาจอยู่แล้ว อำนาจคือเรื่องของผลประโยชน์ที่ใครสักคนที่มีต้องสูญเสีย คนตัวเล็กที่กำลังลงเรือเล็กไล่หาผลประโยชน์จากเรือใหญ่ ย่อมหนีไม่พ้นการถูกทวงคืนของกลุ่มอำนาจที่ใหญ่กว่า อำนาจที่ใหญ่กว่าไม่ใช่แค่ขนาด อำนาจที่ใหญ่กว่าของมนุษย์คือการที่คุณรู้จักใคร อำนาจที่เพิ่งประกาศใหม่ของคนตัวเล็กไม่สำคัญอีกต่อใป เพราะขนาดของอำนาจนั้นต่างกัน ต่อให้คนตัวเล็กเอาชนะคนตัวใหญ่ได้ อำนาจที่คนตัวใหญ่มีก็ต้องย้อนกลับมาทวงคืนสักวันหนึ่ง

ชีวิตของใครก็ตาม ไม่ว่าจะคนหรือทั้งชาติ อยู่ที่จะจัดการกับอำนาจที่มีได้ดีแค่ไหน ไม่เช่นนั้นแล้วต่อให้ไล่เรือใหญ่ไปได้ไกลแค่ไหน สักวันเรือใหญ่ที่ว่าจะกลับมาพร้อมเรือที่ใหญ่กว่าอีกหลายลำ

ปอลอ กัปตันชื่อเรื่องเป็นส่วนหนึ่งของโครงสร้างอำนาจ ที่โชคร้ายมากไป ดันหลงมาในดงเรือเล็ก