สวัสดีครับทุกคน

ผมคิดอยู่นานพอสมควรว่าจะตั้งกระทู้นี้ดีหรือไม่ เพราะใจนึงก็รู้สึกว่านี่เป็นเรื่องภายในครอบครัว แต่อีกใจนึงก็รู้สึกอึดอัดและอยากได้ความคิด ความเห็นจากหลายคน

สุดท้ายตัดสินใจถามไถ่ เผื่อจะได้ความคิดดีดีมาแก้ปัญหา(ชีวิต)ต่อไป

เรื่องของเรื่องคืออย่างงี้ครับ ผมเป็นมนุษย์เงินเดือนคนหนึ่ง เพิ่งเริ่มทำงานมาได้ 8 เดือน มีรายได้โดยประมาณเดือนละ 20,000 บาท (ซึ่งจะว่าไปก็จัดว่าไม่น้อย) ตลอดระยะเวลาที่ผ่านมาผมใช้เงินเดือนเฉลี่ยประมาณเดือนละ 10,000 บาทครับ แบ่งเป็นค่าบัตรเครดิต น้ำมันรถ และสังสรรค์กับเพื่อน

อยู่ได้ดีเลยทีเดียวครับ ไม่ได้เดือดร้อนอะไร

แต่ปัญหา คือ "แม่" ครับ ต้องอธิบายก่อนว่าพ่อผมเงินเดือนประมาณ 90,000 บาท แบ่งให้แม่ใช้จ่ายดูแลทุกคนในครอบครัว ค่าน้ำไฟโทรศัพท์ ฯลฯ 80,000 บาท ซึ่งส่วนตัวผมคิดว่ามันเป็นเงินที่จำนวนมหาศาลมาก

แต่แกมี "หนี้สิน" เยอะน่ะครับ

พอสิ้นเดือนผมให้เงินแม่เดือนละ 6,000 บาททุกเดือน แต่แกก็บ่นทุกเดือนว่า "ไม่พอ" เพราะ "ต้องเอาไปใช้หนี้เก่าตั้งแต่สมัยพวกแก(ลูกลูก)ยังเรียนอยู่ ดอกเบี้ยก็ทบไปทุกวัน"

พอถามว่ามันเป็นหนี้อะไร ? แล้ววางแผนใช้หนี้ภายในเวลาเท่าไหร่ ? ไม่เคยมีคำตอบครับ พยายามคะยั้นคะยอให้ทำบัญชีรายรับ-รายจ่าย/หนี้ หน่อยจะได้มาประเมินกันว่าจะผ่อนเขายังไง ดอกเบี้ยเท่าไหร่ ก็ไม่เคยมีคำตอบเหมือนเดิมครับ

ผมพอจะวิเคราะห์จากการกินการใช้จ่ายทุกวันได้ว่าส่วนหนึ่งที่มันไม่พอมาจากการใช้ชีวิตประจำวันที่ 'ไม่รู้จักประมาณตนเอง' เช่น แม่แกชอบทำบุญทำทานน่ะครับ ขับรถไปสิงห์บุหรี ไปอยุธยา เพื่อไปทำบุญ ทานข้าวกับเพื่อน หรือซื้อข้าวของที่ฟุ่มเฟือย

รู้สึกท้อแท้ครับ พยายามจะช่วยประหยัด ส่งเงินให้มากกว่าเดิมเพื่อเอาไปใช้หนี้ แต่ไม่รู้จริงจริงว่ามันจะหมดได้ยังไง เพราะแม่แกไม่ยอมบอกน่ะครับ พาลให้ทั้งพ่อและน้องเครียดกันไปหมด

อยากถามเพื่อนเพื่อนในพันทิบว่า พอจะมีใครเคยเผชิญสถานการณ์ที่ พ่อ/แม่ เป็นหนี้แต่ไม่ยอมบอกบ้างไหมครับ ? แล้วจะหาวิธีเกลี้ยกล่อมท่านยังไงดี...

ขอบคุณมากครับ
ปล. ถ้า tag ผิดห้องอย่างไรขออภัยด้วยนะครับ