ประมาณ 6-7 ปีก่อน ผมได้เจอกับน้องผู้หญิงคนหนึ่งที่รถไฟฟ้า Mrt สีลม

วันนั้นคนรอขึ้นลิฟท์เพื่อที่จะขึ้นไปชั้นบนเยอะมาก แล้วผมกับน้องคนนั้นก็เป็นส่วนเกินที่ทำให้ลิฟท์มันร้องดัง ผมกับน้องคนนั้นก้อเลยต้องมายืนรอรอบถัดไป

ที่เซอไพรซ์คือ ระหว่างรอ น้องคนนั้นชวนผมคุยครับ ถามว่าผมเคยฟัง shock fm เรื่องที่เกี่ยวกับรถไฟฟ้าหรือป่าว ผมก้อบอกว่าไม่เคยครับ แล้วเราก้อคุยกันอีกไม่กี่ประโยคระหว่างที่ได้ขึ้นลิฟท์ไปด้วยกัน พอออกจากลิฟท์เราก้อแยกย้ายกัน โดยที่แม้แต่ชื่อ ผมก้อยังไม่ได้ถามเค้าเลยครับ

คำถามสุดท้ายที่ผมได้ถามน้องเค้าคือ กำลังจะไปไหนหรอครับ น้องเค้าบอกว่า กำลังจะไปต่อ BTS แล้วผมก้อปล่อยให้น้องเค้าจากไป..

ตอนนั้นผมยังไม่รู้จัก pantip ครับ ตอนนี้ได้รู้จัก มีลอคอินเปนของตัวเองแล้ว และที่สำคัญคือ เพิ่งได้ดูหนังเรื่อง about time มา

ถ้าผมสามารถย้อนเวลาได้เหมือนพระเอก ผมคงไม่ปล่อยให้น้องเค้าจากไปโดยที่ไม่ได้ขอเบอร์หรือบางอย่างที่จะสามารถทำให้ผมติดต่อเธอได้แบบนั้นแน่นอนครับ

จริงๆเหตุการณ์นี้ผมก้อแทบจะลืมไปแล้วด้วยซ้ำ แต่พอได้ดูหนังมันกลับทำให้ผมรู้สึกเสียใจและเสียดายที่ปล่อยให้โอกาสมันหลุดลอยไป และถ้าพรหมลิขิตหรือปาฏิหาร์ยมีจริงผมก้ออยากทำอะไรบางอย่างเผื่อว่าน้องเค้าอาจจะเล่นและได้มาเห็นอย่างบังเอิญ หรืออะไรก้อตามแต่

ขอให้ปาฏิหาร์ยมีจริงครับ เพี้ยงงง..!!

ปล. ที่แท๊กเรื่องเล่าสยองขวัญ เพราะน้องเค้าน่าจะชอบฟังเรื่องแนวๆนี้ครับ