บ้านเรามีชิวาวาได้มาใหม่ กับน้องหมาชิสุ ชิสุตัวนี้อยู่ด้วยกันมา 12 ปี ตอนได้มาใหม่ๆ อายุ2เดือนเป็นทั้งขนงอกนัยน์ตา ปอดบวม โรคผิวหนัง หมอบอกให้เอาไปคืน เพราะยังไงโรคผิวหนังต้องเป็นไปตลอดชีวิต เราก็คิดว่าถ้าคืนอย่างมากคนขายก็ปล่อยตายไม่มารักษาเพราะไม่คุ้ม เราก็รักษาจนหาย เค้าก็แข็งแรงไม่เคยเจ็บป่วยอีกเลย
เคยหลุดออกไป 2 ครั้ง เพราะละแวกบ้านบางทีบ้านอื่นเปิดประตู หมาเค้าดุก็วิ่งเข้ามากัดเลย แล้วพวกนี้วิ่งไว ถ้าเจ้าของไม่ตามประกบก็คว้ากันไม่ทัน
ครั้งแรกโดนหมาใหญ่ไล่กัดจนช๊อค เลือดกำเดาไหลเพราะตกใจ ไม่มีบาดแผล หรือโดนจุดสำคัญ
ครั้งที่สอง น้องเราพาไปเดินเล่น ไม่ได้ตามไปดูใกล้ๆ หันกลับมาอีกทีเดินไปอีกซอยเข้าเขตหมาใหญ่ คราวนี้วิ่งมาฟัดจนตาหลุดออกมาข้างนึง
เรายืนทอดไข่ ได้ยินเสียงโวยวาย น้องหมาก็วิ่งมาหาเราในครัว เลือดท่วมตาหลุด เอาไปหาหมอก็ช่วยไม่ทันเพราะมันโดนเส้นประสาท ต่อให้ไปหาถึงจุฬา อย่างมากเค้าก็ใส่ตาเทียมให้ คงไม่กลับมาเป็นเหมือนเดิม น้องหมาเลยเป็นน้องหมาบอดตั้งแต่วันนั้นมา
ตั้งแต่นั้นมาเราให้อยุ่แต่ในบ้าน เวลาออกไปก็ยืนตามประกบพร้อมไม้หน้าสามตลอด
จนเมื่อวานเราทำสุกี้กินกันหน้าบ้าน เปิดประตูใหญ่หน้าบ้านรับลม คนเดินเข้าเดินออกในบ้านหน้าบ้าน แต่เราไม่เคยให้น้องหมานั่งด้วย ไล่เข้าบ้านตลอด เพราะตอนนี้เค้าแก่มากตาข้างเดียวที่เหลือก็เริ่มไม่ค่อยเห็น หลงๆลืมๆ บางทีเดินไปเรื่อยเปื่อย ก็เดินกลับเองไม่ได้เหมือนเคย ตอนกินข้าวไม่รุ้น้องสาวเราเปิดประตุเอาออกมาตอนไหน เราเดินเข้าบ้านหาไม่เห็นปรากฏว่าหาย หาในบ้าน นอกบ้าน รอบหมุ่บ้าน ตะโกนก้อแล้วเท่าไหร่ก็ไม่เจอ เหมือนอยุ่ๆก็หายไปเลย สรุปหาไม่เจอพราะมันมืดมาก เราคิดว่สอาจจะมีใครขับผ่านมาแล้วเอาขึ้นรถไป เพราะน้องหมาแก่มาก ไม่น่าไปไหนได้ไกล วนไปวนมา ก็กลับมา .. แต่ครั้งนี้มันสองชั่วโมงแล้ว
สุดท้ายไม่เจอ เราก็นอนร้องไห้ ทั้งคืนไม่รุ้ว่าถ้าโดนเอาไป เค้าจะตกใจมั้ย เอาหมาเราไปเลี้ยง ไปขัง ไปทรมาน หรือไปกินแล้วก็ไม่รุ้ หรือ ถ้าหลง หลงไปไหน ตายมั้ย หนาวมั้ย ถ้าคืนไหนฝนตก เราคงไม่ต้องนอนเพราะไม่รุ้เค้าจะไปเดินจรจัดเปียกอยุ่มั้ย
ร้องไห้จนเหนื่อยหลับไป พอเช้ามีคนโทรมาบอกน้องสาวว่าเจอหมาแล้ว โดนกัด นอนแอบอยู่ที่ซอยหมาใหญ่
สรุปไม่ตายแต่มีเขี้ยวที่คอใหญ่มาก เราได้แต่คิดว่า ถ้าหาเค้าไม่เจอ มันคงเป็นอะไรที่ทุกข์ใจมากกว่านี้เป็นร้อยเท่า
มากกว่าตายจากกันไป...
หมดตัวนี้ไปคงไม่เอามาเลี้ยงอีกแล้ว เลี้ยงแล้วก็ผูกพันเหมือนคนในครอบครัว
เวรกรรมอะไรของคนเลี้ยงสัตว์ น้องหมาตายดีกว่าน้องหมาหาย
เคยหลุดออกไป 2 ครั้ง เพราะละแวกบ้านบางทีบ้านอื่นเปิดประตู หมาเค้าดุก็วิ่งเข้ามากัดเลย แล้วพวกนี้วิ่งไว ถ้าเจ้าของไม่ตามประกบก็คว้ากันไม่ทัน
ครั้งแรกโดนหมาใหญ่ไล่กัดจนช๊อค เลือดกำเดาไหลเพราะตกใจ ไม่มีบาดแผล หรือโดนจุดสำคัญ
ครั้งที่สอง น้องเราพาไปเดินเล่น ไม่ได้ตามไปดูใกล้ๆ หันกลับมาอีกทีเดินไปอีกซอยเข้าเขตหมาใหญ่ คราวนี้วิ่งมาฟัดจนตาหลุดออกมาข้างนึง
เรายืนทอดไข่ ได้ยินเสียงโวยวาย น้องหมาก็วิ่งมาหาเราในครัว เลือดท่วมตาหลุด เอาไปหาหมอก็ช่วยไม่ทันเพราะมันโดนเส้นประสาท ต่อให้ไปหาถึงจุฬา อย่างมากเค้าก็ใส่ตาเทียมให้ คงไม่กลับมาเป็นเหมือนเดิม น้องหมาเลยเป็นน้องหมาบอดตั้งแต่วันนั้นมา
ตั้งแต่นั้นมาเราให้อยุ่แต่ในบ้าน เวลาออกไปก็ยืนตามประกบพร้อมไม้หน้าสามตลอด
จนเมื่อวานเราทำสุกี้กินกันหน้าบ้าน เปิดประตูใหญ่หน้าบ้านรับลม คนเดินเข้าเดินออกในบ้านหน้าบ้าน แต่เราไม่เคยให้น้องหมานั่งด้วย ไล่เข้าบ้านตลอด เพราะตอนนี้เค้าแก่มากตาข้างเดียวที่เหลือก็เริ่มไม่ค่อยเห็น หลงๆลืมๆ บางทีเดินไปเรื่อยเปื่อย ก็เดินกลับเองไม่ได้เหมือนเคย ตอนกินข้าวไม่รุ้น้องสาวเราเปิดประตุเอาออกมาตอนไหน เราเดินเข้าบ้านหาไม่เห็นปรากฏว่าหาย หาในบ้าน นอกบ้าน รอบหมุ่บ้าน ตะโกนก้อแล้วเท่าไหร่ก็ไม่เจอ เหมือนอยุ่ๆก็หายไปเลย สรุปหาไม่เจอพราะมันมืดมาก เราคิดว่สอาจจะมีใครขับผ่านมาแล้วเอาขึ้นรถไป เพราะน้องหมาแก่มาก ไม่น่าไปไหนได้ไกล วนไปวนมา ก็กลับมา .. แต่ครั้งนี้มันสองชั่วโมงแล้ว
สุดท้ายไม่เจอ เราก็นอนร้องไห้ ทั้งคืนไม่รุ้ว่าถ้าโดนเอาไป เค้าจะตกใจมั้ย เอาหมาเราไปเลี้ยง ไปขัง ไปทรมาน หรือไปกินแล้วก็ไม่รุ้ หรือ ถ้าหลง หลงไปไหน ตายมั้ย หนาวมั้ย ถ้าคืนไหนฝนตก เราคงไม่ต้องนอนเพราะไม่รุ้เค้าจะไปเดินจรจัดเปียกอยุ่มั้ย
ร้องไห้จนเหนื่อยหลับไป พอเช้ามีคนโทรมาบอกน้องสาวว่าเจอหมาแล้ว โดนกัด นอนแอบอยู่ที่ซอยหมาใหญ่
สรุปไม่ตายแต่มีเขี้ยวที่คอใหญ่มาก เราได้แต่คิดว่า ถ้าหาเค้าไม่เจอ มันคงเป็นอะไรที่ทุกข์ใจมากกว่านี้เป็นร้อยเท่า
มากกว่าตายจากกันไป...
หมดตัวนี้ไปคงไม่เอามาเลี้ยงอีกแล้ว เลี้ยงแล้วก็ผูกพันเหมือนคนในครอบครัว