เรื่องนี้เกิดขึ้นมาได้ 6-7 เดือน จากการที่เริ่มคุยกะคนๆหนึ่ง ซึ่งก่อนหน้านี้เราเปนเพื่อนกัน ตัวเราโสด แต่เขามีแฟนแล้ว จากนั้นเราคุยกันทุกวันจากตอนแรกแค่คิดจะคุยแก่เหงา ครั้งสองครั้ง แต่ยิ่งนานไปมันกลายเป็นนความผูกพัน กลายเปนความรู้สึกดี แต่เราก็ชั่งใจนะเพราะเขามีแฟนแล้ว แต่เขาบอกเขาก็รู้สึกดีที่ได้คุยกับเราก็ไม่รุ้ทำไม เขาก็ไม่เคยคุยกับคนอื่นแบบนี้ ผ่านไปได้สัก3เดือนเราก็เริ่มมีคนใหม่เข้ามา ก็เล่าให้เขาฟังเพราะเราคิดว่าเขาไม่ได้คิดอะไรกับกับเราเกินนี้ มีวันนึงเราหายไปไม่รับสายเขา ไม่ตอบเฟสเพราะเราอยู่กับอีกคน เขาดฅูเปนห่วงเรามาก ตามหาโทรจนกว่าจะรับแล้ววันนั้นก็เปนวันที่เขาบอกเราว่า "เขารักเรา" เราอึ้งเลยเพราะไม่คิดว่าเขาจะรู้สึกแบบนี้
               หลังจากนั้นเราก็เลิกยุ่งกับทุกคนมีแค่เขา เราสองคนเหมือนแฟนกันจริงๆนะค่ะ แต่..เราไม่เคยลืมว่าเขามีแฟนอยู่แล้ว ด้วยความที่เราเปน ญ. ก็งี้เง้าบ้างที่เขาให้แฟนสำคัญกว่าเรา และมักจะมีปัญหากันด้วยเรื่องนี้ตลอด เราคิดจะเดินออกมานะซึ่งถ้าเราออกมาเขาก็ไม่ว่า เขาบอกไม่อยากรั้งเรา เพราะเขารู้ว่ายังไงเรื่องของเราก็ต้องจบ
              จนวันนี้ เขาบอกให้เราเลิกติดต่อกัน เขาบอกอึดอัดที่ต้องคอยปิดบังใครอีกคน

.....ที่เขาต้องการเราเข้าใจ แต่เราไม่สามารถทำได้ทันทีที่ต้องการ เพราะเรารักเขาไปแล้ว ที่เขาตัดสินใจแบบนั้นเพราะอะไรก็ไม่บอก บอกแค่ว่า ถ้าเราอยู่ต่อไปแบบนี้มันจะยิ่งผูกพันมากกว่านี้ แล้วมันจะตัดใจลำบากถ้าถึงวันที่ต้องไป แต่ตัวเรากลับอยากอยู่ให้มันถึงวันสุดท้าย ยังอยากพูดคุยกันเหมือนเดิม ไม่ใช่ว่าขาดเขาไม่ได้ แต่ใจเรายังไม่เข้มแข็งพอ จะไปปรึกษาใครก็ไม่ได้ เพราะไม่เคยเล่าเรื่องนี้ให้ใครฟัง อ่อเดี่ยวทุกคนจะเข้าใจผิด เราสองคนคุยกันแบบบริสุทธิ์ใจจริงๆ ไม่เคยมีsexกันเลย ...

เคยมีใครเปนเหมือนเราบ้างไหม กับความรุ้สึกแบบนี้