(ยืมไอดีเพื่อนตั้งกระทู้ครับ)

อยากจะทราบถึงกระบวนการคิด เรื่องการแต่งตัวของผู้หญิง (ผู้ชายปัญหามันน้อยกว่า)
เช่น ผู้หญิงแต่งตัว กระโปรงสั้นๆ บานๆ...กางเกงสั้นๆ รัดๆ...เสื้อเว้าๆ รัดๆ...ให้คนเห็น อกอึ๋ม

พอมีคนมอง กลับแสดงปฏิกิริยาตรงข้ามกับจุดประสงค์ตอนก่อนใส่อยากโชว์ อยากอวด อยากสวย
คือไม่อยากให้มอง...ปกปิด บดบัง ไอ้โรคจิต ไอ้ลามก ไอ้ทะลึ่ง
ประมาณว่าอยากใส่มาโชว์มาสวย แต่กลับกลัวคนมอง มันดูขัดๆ กันยังไงไม่รู้
จริงๆ ไม่ต้องโชว์เนื้อหนังมังสามาก ก็แต่งตัวให้สวยได้นิ

ทั้งๆที่รู้ทั้งรู้ว่า บางทีสถานที่มันอันตราย ล่อแหลมจากอาชญากรรม
บางทีไม่ถูกกาลเทศะ ไปติดต่อราชการ ไปงาน ไปสถานที่ๆ ควรให้ความเคารพ
บางทีไม่เหมาะสมกับวัย อายุหลักสิบ แต่งซะะะะ

การแต่งตัวของผู้หญิงน้น มีจุดประสงค์อันใดกันแน่ > เพื่อดึงดูดเพศตรงข้าม, เพื่อดึงดูดเพศเดียวกัน,หรือเพื่อ.....???????
ถ้าบอกว่า อยากสวยเฉยๆ เพราะแต่งแล้วมีความสุข รู้สึกดี งั้นแต่งเฉพาะตอนอยู่บ้านก็ได้นิ

ไม่เอาคำตอบเชิงอารมณ์นะ เช่น สิทธิส่วนตัว, อยากใส่ ตัวฉันนิ, ฉันมีเงินซะอย่าง บลา บลาๆ
ขอคำตอบเชิงวิทยาศาสตร์ตรรกะทางความคิด