เป็นความอัดอั้นตันใจของ จขกท. เองค่ะ
เพราะตั้งแต่เด็กจนโตจะเป็นคนขี้อาย เงียบๆ อาจจะไม่เชิงเรียบร้อยเท่าไหร่ (สนิทกันเมื่อไหร่จะเจอลูกบ้าของชั้นเยอะ 555)
เพราะแม่จะสอนเราแต่เด็กๆ ว่าให้เรียบร้อยเข้าไว้ อย่าก้าวร้าวโผงผาง มันไม่งาม
ปกติ จขกท. เวลาอยู่กับเพื่อนหรือคนสนิท จะเป็นตัวตลก หรือตัวเอ๋อไปเลย (เพื่อนเรียก เอ๋อเหรอ อยู่พักนึงอ่ะ)
แต่ก็ยังชอบถูกกระแนะกระแหนบ่อยๆ ว่า แรดเงียบ...E แอ๊บ...
คือเราก็ไม่ตอบโต้ หรือด่ากลับเลย จะเงียบ หรือหัวเราะกลบเกลื่อนไป แต่ในใจคือโกรธมาก แต่ปากหนักไม่พูดไง
มันก็สะสมมาเรื่อยๆ ตั้งแต่ตอนเรียนยันตอนทำงาน
คือ...งงตรรกะอ่ะ เค้าเอาอะไรมาวัดเหรอว่าบุคลิกแบบเราต้องแรดเงียบเท่านั้น (ไม่คิดว่าแม่สอนมาดีบ้างหรือไงยะ...ชิชิ)
จนเราก็กลับมามองตัวเองว่า ชั้นทำอะไรให้เค้าคิดอย่างนั้นเหรอ อ่อยผู้ชายเหรอ?...ก็ไม่ ถ้างั้นชั้นจะยังเกาะคานอยู่ทำไม
เวลาคุยกะพี่ๆ ผู้ชายใน office ก็...เฮ้ยพี่!!!! เงี้ยะ เรียกอ่อยเหรอ
มันรู้สึกนอยๆ บอกไม่ถูกอ่ะ  ที่เราพยายามทำตัวดีมาตลอด แต่ต้องมาเจอคำพูดจากคนที่บอกว่าชั้นแรงนะ แต่ชั้นจริงใจสุดๆ งั้นแสดงว่าเราคงถูกสอนมาผิดสินะ
ถึงจะบอกว่า จะไปแคร์ทำไมคำพูดคน แต่เรารู้สึกว่าบ่อยๆ ไปก็ไม่ไหวนะ คนที่ไม่รู้จักเราจริงๆ ได้ยิน เค้าก็คงจะเชื่อคำพูดแรกไปก่อนแหละ เศร้า...



เท่านี้แหละค่ะอยากระบาย แต่ในเฟสคนรู้จักเยอะ อิอิ ใครเจอแบบเราก็แชร์กันนะคะ ไม่ชอบที่บางคนตัดสินคนอื่นด้วยความเชื่อแบบนี้

ไม่รู้ว่าแท็กถูกมั้ย เพิ่งเคยตั้งกระทู้ครั้งแรกค่ะ อยากแท็กห้องที่มีผู้หญิงเยอะๆ ไม่ว่ากันนะคะ