คือ ผมเห็นว่าการ์ตูน สมัยใหม่ก็มาทำ 3D กันเยอะ

การ์ตูนไทยที่ทำกันก็ ปังปอนด์ จ๊ะทิงจา ฯลฯ

แต่ผมรู้สึก และ ขอพูดตรงๆว่า "ฝีมือคนไทย ยังไม่เข้าขั้นจะไป 3D"
อย่าง ปังปอนด์ หรือ จ๊ะทิงจา เราสามารถทำ 2D ได้
เพราะ 3D มันทำยากกว่า 2 D
เช่น มุมมอง สีหน้า ท่าทาง เอฟเฟค ฉาก แสง เงา สี ฯลฯ

ทำมาเป็น 3D มันก็กลายเป็นหุ่นกระบอก ที่ด้านชา ไร้ชีวิตชีวา แข็งทื่อ แห้ง
คือเข้าใจว่าจะทำแบบ ก้านกล้วยก็ทำได้ แต่นั่นมันต้นทุนสูง แต่ก็ไม่ใช่ว่าดีมาก

ผมว่าไทยเรายังขาดคนที่เก่งเรื่อง animation ในด้านการแสดงออกทางอารมณ์ของตัวละครอยู่
ผมนั่งดูการ์ตูนกับลูกทั้งวัน ช่อง kidzone , boomerrang , jatingja ฯลฯ
มันทำให้เห็นความแตกต่างกันชัดเจนมาก

อย่างการ์ตูนฝรั่งที่เป็น 2D พวก oggy , baby looneytoon , care bare , benten
กับ 3D ฝรั่ง อย่าง pony ville , strawberry shotcake , billo , garfileld
(ผมจะพูดเฉพาะการ์ตูนที่เป็นการฉายตอนๆ ไม่ใช่หนังโรง เพราะจะได้ไม่ต่างกันเรื่องงบประมาณในการอ้างอิง)

ซึ่งเค้าทำได้ดีทั้งสองอย่าง ตัวละครมีชีวิต มีอารมณ์ มีจิตใจชัดเจน
สิ่งเหล่านี้มันแสดงออกด้วย ท่าทาง สีหน้า น้ำเสียง ไม่แข็งทื่อ

และการแสดงออกทางอารมณ์ของตัวการ์ตูน ไม่ได้ใช้งบประมาณมหาศาลในการทำเลย ก็แค่คนที่ทำ สามารถสร้างให้ตัวละครแสดงความรู้สึกให้คนดูเข้าใจได้หรือเปล่า ? วัดกันที่ฝีมือล้วนๆ เงินไม่เกี่ยว

อย่าง ปังปอนด์ 3D นั้น ตัวละคร มีหน้าเดียวตลอด อย่างมากสุดๆ ก็แค่ มีขยับคิ้วและปาก เท่านั้น
ส่วนอื่นๆไม่มีความรู้สึกว่า โกรธ เสียใจ หัวเราะ ร้องไห้ งง เครียด สับสน ฯลฯ ไม่มีเลย
ได้แต่เอาหุ่นแข็งๆ แล้วพากษ์เสียงว่า กำลังหัวเราอยู่ กำลังร้องไห้อยู่ ฯลฯ
ซึ่งการทำหน้าตาท่าทางใน 3D มันยากกว่า 2D

คนที่จะทำหุ่น 3D ให้มีท่าทางออกมานั้นต้องเก่งจริงๆ และ รู้ว่าจะต้องทำยังไง ตัวละครถึงมีอารมณ์ได้

ผมเลยคิดว่า คนไทย ในเมื่อไม่เก่งด้าน 3D พอ
ก็น่าจะทำ 2D ให้เก่งก่อน

ให้ได้สัก tom and jerry หรือ looney toon ก็ได้
แล้วจะอัพเกรดมาเป็น 3D ทีหลังก็คงไม่เสียหายอะไร

(เราคงไม่เทียบกับ ญี่ปุ่นที่เทพด้านนี้อยู่แล้ว)

ผมก็ไม่ได้คิดว่าการ์ตูน 2D อย่าง oggy and crockroach , flapjack จะใช้งบประมาณมหาศาลในการสร้างหรอกครับ งบเค้าก็ไม่ต่างกับเราทำหรอก แต่เค้ากลับทำมาได้ตลก สนุก อิน ได้