ตอนนี้ผมซึมเศร้ามากครับ จนคนที่บ้านเริ่มเป็นห่วง แฟนที่คบกันมา 6 ปี โทรมาบอกเลิกตั้งแต่อาทิตย์ที่แล้ว
จนตอนนี้ยังทำใจไม่ได้เลย ยังรักและคิดถึงเค้าตลอดเวลา ใจนึงก็อยากรอเค้าเผื่อสักวันเค้าอาจจะกลับมา เพราะผมรักเค้ามาก
ทุกวันนี้ผมจะทำอะไรมันก็ไม่สนุก ไม่มีความสุขอะไรเลย ใจมันหม่กหมุ่นแต่เรื่องเดิมๆ อยากหลุดพ้นจากห่วงนี้
เวลากลางคืนที่ผมต้องอยู่คนเดียวมันทรมานมากเลย ร้องไห้ทุกคืน บางทีก็ฝันร้าย กว่าจะหลับได้แต่ละคืนก็นานมาก
ผมอยากขอกำลังใจ หรือแนวคิดดีๆ จากเพื่อนๆ เผื่อมันจะช่วยให้ผมหายเศร้า มีแรงสู้ต่อ และกลับมามีชีวิตที่ดีอีกครั้ง
ขอบคุณทุกคนครับ
ขออณุญาติ Tag ศาสนา เผื่อจะได้คติธรรมที่น่าสนใจครับ
กระทู้นี้ขอกำลังใจ หรือแนวคิดดีๆ ที่จะช่วยเยียวยาชีวิตหลังถูกบอกเลิกหน่อยครับ
จนตอนนี้ยังทำใจไม่ได้เลย ยังรักและคิดถึงเค้าตลอดเวลา ใจนึงก็อยากรอเค้าเผื่อสักวันเค้าอาจจะกลับมา เพราะผมรักเค้ามาก
ทุกวันนี้ผมจะทำอะไรมันก็ไม่สนุก ไม่มีความสุขอะไรเลย ใจมันหม่กหมุ่นแต่เรื่องเดิมๆ อยากหลุดพ้นจากห่วงนี้
เวลากลางคืนที่ผมต้องอยู่คนเดียวมันทรมานมากเลย ร้องไห้ทุกคืน บางทีก็ฝันร้าย กว่าจะหลับได้แต่ละคืนก็นานมาก
ผมอยากขอกำลังใจ หรือแนวคิดดีๆ จากเพื่อนๆ เผื่อมันจะช่วยให้ผมหายเศร้า มีแรงสู้ต่อ และกลับมามีชีวิตที่ดีอีกครั้ง
ขอบคุณทุกคนครับ
ขออณุญาติ Tag ศาสนา เผื่อจะได้คติธรรมที่น่าสนใจครับ