เราอยากรู้ว่าการที่คนๆนึงเคยไม่ดีกับเราโดยการพูดจา ทั้งไม่ให้เกรียติ จนถึงขั้นด่าทอกันมา แล้วเราไม่โกรธไม่เคือง ให้อภัยเค้าแล้วแต่ในวงจรชีวิตที่จะต้องเจอกันเราจะหลีกหนี ไม่พบและพูดคุย  ไม่แม้แต่จะให้เค้าเห็นหน้าเรา ทำแบบนี้เราผิดมั้ยบอกตรงๆว่าไม่โกรธ เกลียดยกโทษให้หมดแต่ขออยู่ห่าง มีคนบอกว่าทำแบบนี้เหมือนเราเป็นคนใจร้าย ไม่ให้อภัยจริง เป็นบาป บอกเลยเราไม่เคยอาฆาตคนแต่การที่หลีกหนีเราเชื่อว่าจบสิ้นกันแล้ว เราคิดถูกมั้ยคะ(ไม่ใช่เรื่องความรักนะคะ) เราอยากอยู่อย่างสงบสิ่งใดที่จะทำให้ทุกข์ก็พยายามหลีกห่าง