ลำนำเพลงรัก : ส่วนเกิน
ศิลปิน : ดาวใจ ไพจิตร
...มองดาวเดือนที่ลอยล้นเกลื่อน นภา ลมโบกพริ้วโปรยมา ใจผวาลอยเลื่อน ระทม ระทวย ระทึกฤทัย ไร้เพื่อน
ใจนึกอยากเป็นเดือน มีดาวล้อมเกลื่อน รอบกาย
มองดู ตัวเราแสนจะว่างเปล่าเดียวดาย น่าอายขวยเขิน ป่านนี้เขานอนชิดเนื้อนวลชวนเชิญ แต่เราส่วนเกิน เขาคงเมินให้คอย
..(ดนตรี)..
<<<มนต์อันใดมัดใจเราให้ ใฝ่หาใจก็รู้ดีว่า นี่แหละหนาปมด้อย คนมีภรรยาเขาหรือจะมาได้บ่อย เราก็เฝ้าแต่คอย ดวงใจละห้อยคอยหา
อาดูรเดียวดาย เขาคงจะหน่ายไม่มา หรือว่าทำเมิน เมื่อยามนิทราหอมภรรยาคุณเพลิน ปล่อยให้ส่วนเกินหอมหมอนเพลินแทนคุณ
*********************************************************************************************
"มองนภา ดาวเดือน เป็นเพื่อนใกล้
หวนคิดให้ ใคร่เป็น เช่นเดือนบ้าง
ดวงดาวล้อม อ้อมอุ่น มิอำพราง
แต่น้องนาง เดียวดาย กายขาดแคลน
ป่านฉะนี้ พี่คง นิทราหลับ
เคียงคู่กับ ภรรยา น่าสุขแสน
ครวญอาดูร พูนเทวษ สังเวชแทน
โอ้..แร้นแค้น สังวาส จะขาดใจ
นี่แหละหนอ ขอเป็น ส่วนเกินเขา
จับเจ่าเศร้า เหงาจิต คิดถูกไหม
ทั้งที่รู้ มีคู่ครอง ยังต้องไป
เข้ากองไฟ ร้อนรน ทนวางวาย
นึกถึงภาพ พิศวาส จะขาดจิต
นึกถึงเขา แนบชิด สนิทหมาย
นึกถึงภาพ จุมพิต สรรพางค์กาย
ทุรนทุราย ใจหนอ พ้อ..ส่วนเกิน "
ส่วนเกิน
ศิลปิน : ดาวใจ ไพจิตร
...มองดาวเดือนที่ลอยล้นเกลื่อน นภา ลมโบกพริ้วโปรยมา ใจผวาลอยเลื่อน ระทม ระทวย ระทึกฤทัย ไร้เพื่อน
ใจนึกอยากเป็นเดือน มีดาวล้อมเกลื่อน รอบกาย
มองดู ตัวเราแสนจะว่างเปล่าเดียวดาย น่าอายขวยเขิน ป่านนี้เขานอนชิดเนื้อนวลชวนเชิญ แต่เราส่วนเกิน เขาคงเมินให้คอย
..(ดนตรี)..
<<<มนต์อันใดมัดใจเราให้ ใฝ่หาใจก็รู้ดีว่า นี่แหละหนาปมด้อย คนมีภรรยาเขาหรือจะมาได้บ่อย เราก็เฝ้าแต่คอย ดวงใจละห้อยคอยหา
อาดูรเดียวดาย เขาคงจะหน่ายไม่มา หรือว่าทำเมิน เมื่อยามนิทราหอมภรรยาคุณเพลิน ปล่อยให้ส่วนเกินหอมหมอนเพลินแทนคุณ
*********************************************************************************************
"มองนภา ดาวเดือน เป็นเพื่อนใกล้
หวนคิดให้ ใคร่เป็น เช่นเดือนบ้าง
ดวงดาวล้อม อ้อมอุ่น มิอำพราง
แต่น้องนาง เดียวดาย กายขาดแคลน
ป่านฉะนี้ พี่คง นิทราหลับ
เคียงคู่กับ ภรรยา น่าสุขแสน
ครวญอาดูร พูนเทวษ สังเวชแทน
โอ้..แร้นแค้น สังวาส จะขาดใจ
นี่แหละหนอ ขอเป็น ส่วนเกินเขา
จับเจ่าเศร้า เหงาจิต คิดถูกไหม
ทั้งที่รู้ มีคู่ครอง ยังต้องไป
เข้ากองไฟ ร้อนรน ทนวางวาย
นึกถึงภาพ พิศวาส จะขาดจิต
นึกถึงเขา แนบชิด สนิทหมาย
นึกถึงภาพ จุมพิต สรรพางค์กาย
ทุรนทุราย ใจหนอ พ้อ..ส่วนเกิน "