๏ ... ใกล้ดับ <> กลับได้ ... ๏

กระทู้สนทนา
18.58 น.

(มีกลอนก่อนเศร้า-เมากลอนก่อนซี้)

๏ ไกล-กังวล กลวังชั่งหัวมัน
ดิน-ก่อฝัน กันฝ่อน้ำหล่อเลี้ยง
กิน-กันเพลิน เกินพลันวันพอเพียง
ใด-เสี่ยงเล่า เศร้าเลี่ยงเสียงอวดรวย

๏ ใช้-เงินด่วน ง่วนเดินเพลินจับจ่าย
เงิน-หมดหลาย หมายลดบทบาทม้วย
ซื้อ-เชื่อหนัก ชักเนื้อคนเบื่อช่วย
กิน-ไม้สวย ม้วยใสตายลูกเดียว ๚ะ๛ (งิงิ)

19.44 น.

19.45 น.

(ปล้ำโคลงเคลงย้อน-ป้อนโคลงเคลงย้ำ)

๏ ใกล้-ดับ กลับได้ไม่ .......... หมดหวัง
ดิน-สั่ง ดั่งสินฝัง ................. ฝากไว้
กิน-แบ่ง แกร่งบินดัง ............ ดั่งพ่อ-ฟ้าแล
ได้-ชั่ง ดั่งใช้ไม้ .................. เหมาะสร้างพอเพียง

๏ เพาะ-เลี้ยง เพียงเลาะรั้ว .... รอบเรือน
ปลูก-แหลก แปลกลูกเฉือน ... ฉ่ำลิ้น
ไว้-ท่า ว่าไท้เตือน ............... สตินั่น
กิน-แบ่ง แกร่งบินดิ้น ............ ดับได้อย่างไร ๚ะ๛ (งิงิ)

20.17 น.

11 มกราคม 2557
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่