Biohazard หรือที่หลาย ๆ คนรู้จักในนามของ Resident Evil จากค่าย Capcom นั้นโด่งดังเหลือแสน นับเป็นเกมสยองประเภทต่อสู้เพื่อเอาตัวให้รอดรุ่นแรก ๆ บนเครื่อง Play Station
เราเองนั้นตั้งแต่ที่ได้ดู Trailer ที่แถมมาในแผ่นเกม Street Fighter Zero
เราตื่นเต้นและอยากเล่นมาตลอด เรากับน้องชายเปิดเกม SF Zero เพียงแค่จะดูเทรลเลอร์นี้ ดูซ้ำไปซ้ำมาหลายสิบรอบเลยค่ะ ยิ่ง Mega หรือ Gamemag ฉบับไหนมีสกู๊ปเกี่ยวกับเกมนี่ก็ไม่พลาดที่จะซื้อ
วันแรกที่ได้เปิดเกมนี้เล่น คนประเดิมคือน้องชาย โดยที่มีเราเป็นกองเชียร์ ทั้งที่ตัวเองอยากเล่นมากมาย แต่เจ้าน้องชายก็อ้อนขอลองเป็นคนแรก ตอนเริ่มเกมเพียงเปิดประตูผ่านห้องอาหาร เพื่อตามเสียงปืนไป พวกเราก็ได้เจอกับภาพนี้
เจ้านี่กำลังหม่ำร่าง ๆ หนึ่งอยู่... น้องชายปล่อยจอย พร้อมกับตะโกนว่า "หัวหน้าใหญ่!!!!" พร้อมกับเอื้อมมือไปปิดเครื่อง
... ทำไมถึงคิดว่าเป็นหัวหน้าใหญ่? เพราะเทรลเลอร์ข้างบนนั้น เจ้านี่โผล่มาในตอนท้าย ๆ เราเข้าใจว่ามันคือฮันเตอร์ที่ฟันคริสหัวหลุดนั่นเอง
จากนั้นเอื้อมมือเปิดเครื่อง สับเปลี่ยนตัวมาลงสนามแทน โดยมีเจ้าน้องชายเป็นกองเชียร์ เล่น ๆ ไปก็ต้องยอมรับว่าเป็นเกมที่สนุกที่สุดเท่าที่เคยเล่นมาเลยค่ะ
มันหวิว ๆ กังวลกับมุมอับต่าง ๆ ตอนหมากระโดดผ่านหน้าต่างเข้ามาเราสะดุ้งสุดตัว ตอนเข้าห้องเก็บภาพเขียนก็วิ่งไม่ระวังโดนซอมบี้กัดขา แถมเกมนั้นเป็นเวอร์ชั่นญี่ปุ่น เต็มไปด้วยภาษาที่ไม่คุ้นเคย (ตอนนั้นยังไม่เริ่มเรียนญี่ปุ่น) อาศัยครูพักลักจำตัวอักษรว่าอันนี้หมายถึงประตูล็อค (ด้วยกุญแจ) อันนี้หมายถึงล็อคจากอีกฝั่ง การแก้ปริศนาในเกมเป็นเรื่องที่สนุกมาก ๆ การได้เจอตัวละครที่แยกกันไปอีกครั้งเป็นเรื่องน่าตื่นเต้น เสียงฝีเท้าของฮันเตอร์เป็นอะไรที่สร้างความกดดันได้สุด ๆ มุมมองของกล้องที่บางครั้งก็ทำให้รู้สึกได้ว่ามีคนจับตามองอยู่ (โดยเฉพาะภาค Director's Cut ที่ทำได้ดีจริง ๆ) ทุกสิ่งทุกอย่างในเกมนี้สร้างความประทับใจจนเกินบรรยายให้แก่เราค่ะ
แล้วเพื่อน ๆ ล่ะคะ.... ??
[ย้อนอดีตกันจัง....เราก็ย้อนมั่งดีกว่า ^_^] ตอนเล่น Biohazard ภาคแรก...ครั้งแรก รู้สึกยังไง ยังจำกันได้หรือเปล่า?
Biohazard หรือที่หลาย ๆ คนรู้จักในนามของ Resident Evil จากค่าย Capcom นั้นโด่งดังเหลือแสน นับเป็นเกมสยองประเภทต่อสู้เพื่อเอาตัวให้รอดรุ่นแรก ๆ บนเครื่อง Play Station
เราเองนั้นตั้งแต่ที่ได้ดู Trailer ที่แถมมาในแผ่นเกม Street Fighter Zero
เราตื่นเต้นและอยากเล่นมาตลอด เรากับน้องชายเปิดเกม SF Zero เพียงแค่จะดูเทรลเลอร์นี้ ดูซ้ำไปซ้ำมาหลายสิบรอบเลยค่ะ ยิ่ง Mega หรือ Gamemag ฉบับไหนมีสกู๊ปเกี่ยวกับเกมนี่ก็ไม่พลาดที่จะซื้อ
วันแรกที่ได้เปิดเกมนี้เล่น คนประเดิมคือน้องชาย โดยที่มีเราเป็นกองเชียร์ ทั้งที่ตัวเองอยากเล่นมากมาย แต่เจ้าน้องชายก็อ้อนขอลองเป็นคนแรก ตอนเริ่มเกมเพียงเปิดประตูผ่านห้องอาหาร เพื่อตามเสียงปืนไป พวกเราก็ได้เจอกับภาพนี้
เจ้านี่กำลังหม่ำร่าง ๆ หนึ่งอยู่... น้องชายปล่อยจอย พร้อมกับตะโกนว่า "หัวหน้าใหญ่!!!!" พร้อมกับเอื้อมมือไปปิดเครื่อง
... ทำไมถึงคิดว่าเป็นหัวหน้าใหญ่? เพราะเทรลเลอร์ข้างบนนั้น เจ้านี่โผล่มาในตอนท้าย ๆ เราเข้าใจว่ามันคือฮันเตอร์ที่ฟันคริสหัวหลุดนั่นเอง
จากนั้นเอื้อมมือเปิดเครื่อง สับเปลี่ยนตัวมาลงสนามแทน โดยมีเจ้าน้องชายเป็นกองเชียร์ เล่น ๆ ไปก็ต้องยอมรับว่าเป็นเกมที่สนุกที่สุดเท่าที่เคยเล่นมาเลยค่ะ
มันหวิว ๆ กังวลกับมุมอับต่าง ๆ ตอนหมากระโดดผ่านหน้าต่างเข้ามาเราสะดุ้งสุดตัว ตอนเข้าห้องเก็บภาพเขียนก็วิ่งไม่ระวังโดนซอมบี้กัดขา แถมเกมนั้นเป็นเวอร์ชั่นญี่ปุ่น เต็มไปด้วยภาษาที่ไม่คุ้นเคย (ตอนนั้นยังไม่เริ่มเรียนญี่ปุ่น) อาศัยครูพักลักจำตัวอักษรว่าอันนี้หมายถึงประตูล็อค (ด้วยกุญแจ) อันนี้หมายถึงล็อคจากอีกฝั่ง การแก้ปริศนาในเกมเป็นเรื่องที่สนุกมาก ๆ การได้เจอตัวละครที่แยกกันไปอีกครั้งเป็นเรื่องน่าตื่นเต้น เสียงฝีเท้าของฮันเตอร์เป็นอะไรที่สร้างความกดดันได้สุด ๆ มุมมองของกล้องที่บางครั้งก็ทำให้รู้สึกได้ว่ามีคนจับตามองอยู่ (โดยเฉพาะภาค Director's Cut ที่ทำได้ดีจริง ๆ) ทุกสิ่งทุกอย่างในเกมนี้สร้างความประทับใจจนเกินบรรยายให้แก่เราค่ะ
แล้วเพื่อน ๆ ล่ะคะ.... ??