เมื่อวาน ข้าวเหนียวเดินเข้าบ้านมา เราก็นึกว่าคาบหนูที่ไหนมา พอไปดูใกล้ๆ น้ำลายฟูมปาก รีบพาไปหาหมอที่ใกล้ที่สุด หมอ ลองให้น้ำเกลือ ยาหยุดน้ำลาย และว่านรางจืด สักพักมันเริ่มดีขึ้น เราก็พากลับบ้านมาเหมือนมันจะดีขึ้น วันรุ่งขึ้น ข้าวเหนียวหายไปครึ่งวันเหมือนปกติ เราก็เดินไปตามแถวหลังบ้าน เจอมันนั้งอยู่ เราเรียกมันก็ร้อง แต่มันนิ่งมาก พอเราอุ้มมัน มันนิ่งเลยค่ะ ตาแข็ง แล้วมันก็หายใจเฮือกใหญ่มาก และก็อ้วกออกมาเป็นสีเหลืองเข้มๆ ตาแข็ง ชัก หัวใจเต้นเร็ว เราคิดว่ามันไม่รอดแล้วแน่ๆ เลยไม่ได้พาไปหาหมอ มันเหมือนพยายามจะกระโดดเข้าหลังบ้าน แต่คงไม่มีแรง มันคงรอเราอยู่ ตายคาอ้อมแขน คนแถวบ้านมามุงดูกันเยอะมาก พร้อมคำสาปแช่ง ตอนนั้นไม่กลั้นน้ำตาเรยค่ะ มันจากไปอย่างสงบ เลือดออกทางก้นด้วย ไม่ถึงครึ่งชั่วโมง ตัวแข็ง และเริ่มมีกลิ่น แสดงว่าข้างในมันคงจะไม่ไหวแล้ว
คิดถึงมัน ร้องไห้ทุกครั้งที่ดูรูป ยังดีที่มีรูปและคลิปเยอะมาก เก็บไว้ดูยามคิดถึง
ขอให้เกิดในภพภูมิที่ดีกว่านี้ หมดเวรหมดกรรมแล้วนะ ทำไมต้องมาเกิดขึ้นกับแมวเราด้วย
ขอบคุณทุกคนที่อ่านคะ ยาวมาก ร้องไห้จนปวดหัวไปหมด รักหนูมากๆนะข้าวเหนียว