ผมขอความเห็นหน่อยครับ..

เรื่องมันมีอยู่ว่า ฝ่ายผมรับน้องใหม่เป็นผู้หญิงมาทำงานหนึ่งคน และแฟนผมก็ทำงานที่เดียวกันแต่คนละฝ่าย ที่นี้ว่าเค้าบังเอิญต้องไปทำงานร่วมกันอยู่งานนึง พอจบงานแฟนผมมีปัญหากับน้องคนนี้มากๆ คือไม่ชอบขี้หน้ากันอ่ะว่างั้นเหอะ แล้วก็มาลงที่ผมว่า อย่าไปยุ่งกะน้องคนนั้นนะ ชั้นไม่ชอบ ผมก็อึดอัดสิครับ ทำงานฝ่ายเดียวกัน น้องเค้าก็เพิ่งเข้ามาใหม่ เข้ามาก็โดนเกลียดแล้ว เรื่องไม่เป็นเรื่อง ผมก็อึดอัดนะ ทำไมต้องมายุ่งกับผมด้วย นี่เมื่อวันอาทิตย์น้องเค้าโทรมาหาเรื่องเจ้านายอีก ผมก็ไม่รับ แต่ก็ไม่วายโดนด่าเช็ดอยู่ดี นี่เรื่องที่ หนึ่ง..

เรื่องที่สอง..
ผมมีน้องที่รู้จัก แต่ก็ไม่ได้สนิทนะ เป็นผู้หญิง เจอกันคุยกันหลายปีละ ก็คุยอยู่เรื่อยๆ คุยกันแบบปกติ ไม่ได้มีอะไร อยู่มาวันนึง แฟนเราเห็นข้อความที่เราคุยกันกับน้องเค้า แล้วเกิดไม่ชอบขี้หน้าน้องเค้าขึ้นมา (ด้วยเรื่องอะไรก็แล้วแต่ แต่ไม่ใช่ชู้สาวแน่นอน) หาว่าน้องเค้ามายุ่มย่ามในชีวิต บอกให้เราเลิกคุยกันซะ อ๊าาาก มันอะไรกันนักหนา!!
คือมุมมองผมนะ ผมกับน้องสาวคนนี้ เราก็รู้จักกันมาหลายปีแล้ว จู่ๆจะให้เลิกคุยกัน เพราะแฟนเราเกลียดน้องคนนี้ ผมเองคิดว่ามันไม่ถูกต้อง เพราะน้องเค้าไม่ได้ทำอะไรผิดในสายตาผม ผมเองก็ไม่ได้ทำอะไรผิด และมันไม่ได้มีอะไรในกอหญ้ากอไผ่เลย แล้วเรื่องที่คุยกันมันก็คุยปกติทั่วไปมากๆ

ตรรกกะที่ว่าฉันเกลียดคนนั้น แกต้องห้ามยุ่งกับคนนั้นด้วย บางทีผมก็รับไม่ได้ เพราะมันกระทบกับชีวิตผมเหมือนกันนะ

ซึ่งจริงๆแล้ว ผู้หญิงอาจจะมองเข้าข้างผู้หญิงด้วยกันเองว่า "คุณมีแฟนแล้ว คุณก็อย่าไปคุยกะผู้หญิงคนอื่นสิ"
โธ่ แม่คุณ ผมเองก็มีสังคมก่อนหน้าที่จะมีแฟนนะ จะให้ตัดไปหมดเลยเรอะ ความคิดศูนย์กลางจักรวาลแท้
ที่เห็นน่ะ เพื่อนๆ พี่ๆน้องๆ ทั้งนั้น ยิ่งไปกว่านั้น เค้าก็ไม่ชอบกลุ่มเพื่อนๆเก่าของผมอีก บอกว่าไม่อยากยุ่งกะเพื่อนผม ไม่ชอบ

ผมเลยอยากขอความเห็นหน่อยว่าผมควรจะทำยังไงต่อดี มันอึดอัดมากๆเลยครับ..

ตอนนี้บอกตรงๆว่าอยากเลิกมาก แต่ก็กลัวโดนอาละวาด เครียดมากครับ นี่พูดเลย..