ขอความเห็นของทุกคนหน่อยค่ะ
ออกตัวว่าเราอายุสิบเจ็ดเรียนอยู่ที่เมืองเล็กๆในฟลอริด้า ประเทศอเมริกา
อยู่ไปอยู่มาดันไปชอบเพื่อนคนนึงที่นี่ เขาเป็นคนเม็กซิกันค่ะ ขออนุญาตใช้ชื่อย่อว่า R นะคะ
เริ่มแรกเราก็คุยกันเหมือนเพื่อนปกติ แต่ไม่ได้คุยกันเยอะ เพราะเราเป็นคนเงียบๆแล้ว R ก็เป็นคนเงียบๆเหมือนกัน
คุยไปคุยมาเริ่มรู้สึกว่าเขาเป็นคนน่ารัก เพราะไม่ jerk เหมือนเพื่อนผู้ชายหลายๆคนที่นี่ แถมเรียนดีและเป็นนักกีฬา soccer
เราเริ่มรู้สึกตัวว่าชอบเขาจริงจังตอนวันที่โรงเรียนจัดงานแข่ง Football คือตอนนั้นเราไปต่อแถวซื้อขนมกินแต่ยังพูดภาษาอังกฤษไม่แข็งแรง กลัวพูดแล้วคนขายงงแล้วคนที่รอด้านหลังจะรำคาญเอา เลยไปสะกิดบอก R ที่พอดีเดินผ่านมาว่า เฮ้ย ฝากซื้อโน่นนี่นั่นหน่อย แล้วก็ยัดเงินใส่มือพี่แกไป รออยู่ซักพัก R ก็เดินกลับมาพร้อมกับทั้งหมดที่เราบอกไป แต่ R ดันเอาเงินคืนให้เรา บอกว่าเขาัจะเลี้ยงเองเราไม่ต้องจ่ายพร้อมกับแุถมยิ้มชวนละลายใจมาให้ (เหมือนเราจะรู้สึกไปเองคนเดียว)
หลังจากนั้นเรื่องราวก็ดำเนินมาอย่างเรื่อยๆเฉื่อยๆ ไม่มีอะไรตื่นเต้นเร้าใจ คุยกันบ้างไม่คุยกันบ้าง หลายคนบอกเราว่าเราควรจะเริ่มต้นคุยกับเขาก่อน(ประมาณรุกก่อน) แต่ด้วยความเป็นหญิงไทยกลัวจะหน้าแตกหมอไม่เย็บ เราจึงนิ่งๆเงียบๆอย่างเดิม
จนกระทั่งเพื่อนผู้หญิงที่ชื่อ Brittney นางรู้เข้า นางที่มีคาบเรียนกับ R แล้วนั่งข้างกันจึงเริ่มทำตัวเป็นแม่สื่อ หลังจากวันที่นางรู้เข้าหนึ่งวัน วันถัดมานางก็ยื่นแผ่นกระดาษใบเล็กๆมาให้เรา บอกว่าเนี่ยเบอร์ R นะ อย่าลืม text ไป เราก็หะ อะไรของเํธอ(แต่ก็รีบยัดแผ่นกระดาษลงกระเป๋าอย่างรวดเร็ว) นางก็บอกต่อว่า ฉันบอก R ให้แล้วว่าเธอชอบเขา ไม่ต้องเขินหรอก หลังจากนั้นก็มีมหกรรมวิ่งไล่ตีกันในห้องสเปนเกิดขึ้น
เย็นวันนั้นเรากลับบ้านแล้วก็นั่งสองจิตสองใจจนสุดท้ายตัดสินใจ text ไป แต่... ปรากฏว่าไม่มีใคร text ตอบจ้า...
หลังจากนั้นเราก็ซึมไปประมาณสองวัน ไปบอกกับ Brittney ว่า นี่เรา text ไปแล้วแต่ R ไม่ตอบกลับอ่ะ
นางก็เลยไปคุยมาให้เรา นางบอกว่าพี่แกไม่ได้รับเมสเสจจากเราเลย เราก็เิ่อ่อ...นะ
หลังจากคาบห้าของวันนั้นก็จะเป็นพวกกิจกรรมโรงเรียน มีแข่ง soccer จนถึงสามทุ่ม
เราก็เดินเล่นไปเรื่อยๆกับเพื่อน จนไปจ๊ะเอ๋กับ R ที่กำลังยืนเปลี่ยวอยู่ข้างสนามพอดี
สบตากันประมาณห้าวิ เราก็หันหน้าหนีบอกเพื่อน ไปก่อนนะ(คือทีแรกก็กล้าคุย แต่หลังจากที่ R รู้ว่าเราชอบจากที่เงียบกันอยู่แล้วกลายเป็นโคตรเงียบขึ้นมาทันที) แต่เราดันถูกเพื่อนล็อคตัวไว้
เราสบตากับ R อีกประมาณหลายวิ(แต่ก็ไม่ยอมทัก) R เลยทักเราก่อน เราเลยตัดสินใจ เอาก็เอาวะ
หลังจากนั้นก็ทิ้งเพื่อนไปเดินกับ R เราก็พูดว่าเนี่ยเรา text ไปทำไมไม่ text ตอบ R ก็บอกว่าอ๋อมือถือเครื่องเก่าพร้อมซิมข้างในให้น้องชายไปแล้ว (ไม่รู้ว่าข้ออ้างรึป่าวแต่ก็เห็นพี่แกใช้โืทรศัพท์เครื่องใหม่อยู่) หลังจากนั้นเราก็หน้าด้านต่อบอกเขาว่า งั้นขอเบอร์ตอนนี้หน่อยได้ไหม... มันก็บอกว่าจำไม่ได้... อารมณ์เราตอนนั้นคือแป่วววว
แต่อยู่ๆมันก็ถามกลับมาคือ... แล้วเบอร์เธอล่ะ ตอนนั้นแทบกรี๊ดดดด แต่ก็จำเบอร์ตัวเองไม่ได้เหมือนกัน เราก็เลยทิ้งท้ายไว้ว่า OK I just wanna let you know that I like you... หลังจากนั้นเราก็วิ่งไปหาเพื่อนแล้วกรี๊ดๆๆ บอกบ่นว่าจำเบอร์ไม่ได้ เพื่อนที่รักเลยจัดให้วิ่งตามไปบอกเบอร์เี่ราให้ เราเห็นมันจดเบอร์เราใส่มือเอาไว้ เอิ่ม... เราก็กำชับไป Dont forget to text me! If you forget I'll beat you up!! (เ้พราะหลังจากนั้นคือหยุดยาวค่ะ)
หลังจากนั้นเราก็ไปแข่งหมากรุกกับพวกชมรมหมากรุก แล้วก็บังเอิญเจอ R ที่นั้นอีก
เล่นไปก็ไม่ได้คุยกัน(เพราะนั่งคนละโต๊ะ) แต่อยู่ๆก็มีเพื่อนคนนึงเดินมาปิดตา นางชื่อ Manuela เป็นเม็กซิกันชวนไปดู soccer game เราก็เห็น R ยืนรออยู่กับเพื่อนอีกคนที่ประตู เขาก็จ้องเราแล้วยิ้มให้ จากนั้นก็ไปนั่งดูด้วยกัน(แบบเงียบๆ) แต่ฟินนน...
อ่าเล่าข้าม...ก่อนหน้านั้นวันที่ 6 ธันวาคือไปทริปของโรงเรียนด้วยกัน ไปที่ Busch gardens (สวนสนุก)
เราอยู่กลุ่มเดียวกับเขา ตอนขึ้นรถรางเขาก็เดินมานั่งข้างเรา (แต่ทั้งเราและ R ก็คงสภาพความเงียบเสมอต้นเสมอปลาย)
มาจนวันนี้หลังจากหยุดสองอาทิตย์(ปีใหม่)ผ่านไป R ไม่เคย text มาหาเรา
ในคาบ Geometry ที่เรามีกับR อาจารย์เปลี่ยนที่นั่งเด็กแล้วจับให้เรานั่งเรียนคู่กับ R (ก่อนหน้านั้นในคาบวรรณกรรมหนังตาซ้ายกระตุกถี่รัว ก็แอบสงสัยอยู่ว่าจะมีเรื่องอะไรดีๆเกิดขึ้น)
แต่ผ่านมาสองสามวันแล้ว ย้ำ** ว่าเราไม่คุยอะไรกันเลย เง้อออออ
เราถามเขาเรื่องเลขไปบ้าง (ไม่ได้แกล้งโง่นะ คือไม่รู้จริงจัง)
เขาก็ตอบเท่าที่เราถาม แล้วทำหน้านิ่งๆ ประเด็นคือเพราะหน้านิ่งๆนี่ล่ะถึงไ้ด้ไม่กล้าคุยกับพี่แกนักเพราะกลัวพี่แกรำคาญ (เพราะตอนมีคนอื่นมาชอบเราแล้วตามคุยตามแกล้งเราก็รำคาญ และพูดจาออกจะแรงกลับไป กลัวกรรมจะตามทัน)
คือ
1.คิดว่าอย่างน้อยเขาพอจะมีใจรึป่าว ที่ชอบทำหน้านิ่งเพื่อนเราก้บอกว่าผู้ชายบางคนที่นี่ก็ขี้อาย จีบผู้หญิงไม่เป็น ซึ่งดูลักษณะของพี่แกแล้วก็มีสิทธิ์อ่ะนะ (แต่ส่วนมากที่นี่ ญช สปาร์คกันไวยิ่งกว่าไฟกับน้ำมัน)
2.เรากลัวว่าเขาจะรำคาญเอา (ถึงเราจะเงียบตลอดศกก็เหอะ)
3.ที่ไม่เท็กซ์มา เราตีความได้ว่า หนึ่งเพราะพี่แกจดใส่มือเหงื่อออกและมันก็เลือนหายไป กับด้วยเพราะพี่แกไม่ได้สนใจอะไรเราจริงจัง ได้เบอร์ไปก็ไม่ได้สนใจที่จะบันทึกมันลงมือถือ
4.หรืออาจจะเป็นเขาต้องกา่รเช็คเรตติ้ง ประมาณว่าเราอ่อยเขาไป แล้วเขาอ่อยเรากลับ แต่ทั้งหมดนั้นคือเขาไม่จริงจัง
ปล.เราไม่กล้าคุยเพราะไม่เคยมีแฟนมาก่อน รักนวลสงวนตัวมากก
ปล2.ไม่ได้บ้าอยู่แต่เรื่องผู้ชาย เราเป็นเด็กเรียนค่ะ -_- เรื่องเรียนมาที่หนึ่ง ถือคติว่าอกหักไม่เป็นไรแต่เราไม่หักอกแม่เราที่จ่ายตังค์ให้เรามาเรียนที่นี่แน่ๆ
ปล3.จขกท ไม่ได้สวยแต่ก็ไม่ได้ขี้เหร่ คนที่ชอบก็ไม่ได้หล่อ แต่ไมได้ขี้เหร้จ้าา หน้าตามาตรฐานทั้งคู่
ปล4. R ย่อมาจาก Rigoberto ค่ะ ฮ่าๆๆๆๆ ชื่อของคนเม็กซิกันโดยเฉพาะ มันยาวมากเลยใช้แค่ R
ขอบคุณทุกๆความเห็นค่ะ นี่เป็นกระทู้แรกในพันทิป
ชอบเพื่อนคนเม็กซิกัน เหมือนเขาจะมีใจแต่ก็ไม่ใช่ ยังไงกันแน่...
ออกตัวว่าเราอายุสิบเจ็ดเรียนอยู่ที่เมืองเล็กๆในฟลอริด้า ประเทศอเมริกา
อยู่ไปอยู่มาดันไปชอบเพื่อนคนนึงที่นี่ เขาเป็นคนเม็กซิกันค่ะ ขออนุญาตใช้ชื่อย่อว่า R นะคะ
เริ่มแรกเราก็คุยกันเหมือนเพื่อนปกติ แต่ไม่ได้คุยกันเยอะ เพราะเราเป็นคนเงียบๆแล้ว R ก็เป็นคนเงียบๆเหมือนกัน
คุยไปคุยมาเริ่มรู้สึกว่าเขาเป็นคนน่ารัก เพราะไม่ jerk เหมือนเพื่อนผู้ชายหลายๆคนที่นี่ แถมเรียนดีและเป็นนักกีฬา soccer
เราเริ่มรู้สึกตัวว่าชอบเขาจริงจังตอนวันที่โรงเรียนจัดงานแข่ง Football คือตอนนั้นเราไปต่อแถวซื้อขนมกินแต่ยังพูดภาษาอังกฤษไม่แข็งแรง กลัวพูดแล้วคนขายงงแล้วคนที่รอด้านหลังจะรำคาญเอา เลยไปสะกิดบอก R ที่พอดีเดินผ่านมาว่า เฮ้ย ฝากซื้อโน่นนี่นั่นหน่อย แล้วก็ยัดเงินใส่มือพี่แกไป รออยู่ซักพัก R ก็เดินกลับมาพร้อมกับทั้งหมดที่เราบอกไป แต่ R ดันเอาเงินคืนให้เรา บอกว่าเขาัจะเลี้ยงเองเราไม่ต้องจ่ายพร้อมกับแุถมยิ้มชวนละลายใจมาให้ (เหมือนเราจะรู้สึกไปเองคนเดียว)
หลังจากนั้นเรื่องราวก็ดำเนินมาอย่างเรื่อยๆเฉื่อยๆ ไม่มีอะไรตื่นเต้นเร้าใจ คุยกันบ้างไม่คุยกันบ้าง หลายคนบอกเราว่าเราควรจะเริ่มต้นคุยกับเขาก่อน(ประมาณรุกก่อน) แต่ด้วยความเป็นหญิงไทยกลัวจะหน้าแตกหมอไม่เย็บ เราจึงนิ่งๆเงียบๆอย่างเดิม
จนกระทั่งเพื่อนผู้หญิงที่ชื่อ Brittney นางรู้เข้า นางที่มีคาบเรียนกับ R แล้วนั่งข้างกันจึงเริ่มทำตัวเป็นแม่สื่อ หลังจากวันที่นางรู้เข้าหนึ่งวัน วันถัดมานางก็ยื่นแผ่นกระดาษใบเล็กๆมาให้เรา บอกว่าเนี่ยเบอร์ R นะ อย่าลืม text ไป เราก็หะ อะไรของเํธอ(แต่ก็รีบยัดแผ่นกระดาษลงกระเป๋าอย่างรวดเร็ว) นางก็บอกต่อว่า ฉันบอก R ให้แล้วว่าเธอชอบเขา ไม่ต้องเขินหรอก หลังจากนั้นก็มีมหกรรมวิ่งไล่ตีกันในห้องสเปนเกิดขึ้น
เย็นวันนั้นเรากลับบ้านแล้วก็นั่งสองจิตสองใจจนสุดท้ายตัดสินใจ text ไป แต่... ปรากฏว่าไม่มีใคร text ตอบจ้า...
หลังจากนั้นเราก็ซึมไปประมาณสองวัน ไปบอกกับ Brittney ว่า นี่เรา text ไปแล้วแต่ R ไม่ตอบกลับอ่ะ
นางก็เลยไปคุยมาให้เรา นางบอกว่าพี่แกไม่ได้รับเมสเสจจากเราเลย เราก็เิ่อ่อ...นะ
หลังจากคาบห้าของวันนั้นก็จะเป็นพวกกิจกรรมโรงเรียน มีแข่ง soccer จนถึงสามทุ่ม
เราก็เดินเล่นไปเรื่อยๆกับเพื่อน จนไปจ๊ะเอ๋กับ R ที่กำลังยืนเปลี่ยวอยู่ข้างสนามพอดี
สบตากันประมาณห้าวิ เราก็หันหน้าหนีบอกเพื่อน ไปก่อนนะ(คือทีแรกก็กล้าคุย แต่หลังจากที่ R รู้ว่าเราชอบจากที่เงียบกันอยู่แล้วกลายเป็นโคตรเงียบขึ้นมาทันที) แต่เราดันถูกเพื่อนล็อคตัวไว้
เราสบตากับ R อีกประมาณหลายวิ(แต่ก็ไม่ยอมทัก) R เลยทักเราก่อน เราเลยตัดสินใจ เอาก็เอาวะ
หลังจากนั้นก็ทิ้งเพื่อนไปเดินกับ R เราก็พูดว่าเนี่ยเรา text ไปทำไมไม่ text ตอบ R ก็บอกว่าอ๋อมือถือเครื่องเก่าพร้อมซิมข้างในให้น้องชายไปแล้ว (ไม่รู้ว่าข้ออ้างรึป่าวแต่ก็เห็นพี่แกใช้โืทรศัพท์เครื่องใหม่อยู่) หลังจากนั้นเราก็หน้าด้านต่อบอกเขาว่า งั้นขอเบอร์ตอนนี้หน่อยได้ไหม... มันก็บอกว่าจำไม่ได้... อารมณ์เราตอนนั้นคือแป่วววว
แต่อยู่ๆมันก็ถามกลับมาคือ... แล้วเบอร์เธอล่ะ ตอนนั้นแทบกรี๊ดดดด แต่ก็จำเบอร์ตัวเองไม่ได้เหมือนกัน เราก็เลยทิ้งท้ายไว้ว่า OK I just wanna let you know that I like you... หลังจากนั้นเราก็วิ่งไปหาเพื่อนแล้วกรี๊ดๆๆ บอกบ่นว่าจำเบอร์ไม่ได้ เพื่อนที่รักเลยจัดให้วิ่งตามไปบอกเบอร์เี่ราให้ เราเห็นมันจดเบอร์เราใส่มือเอาไว้ เอิ่ม... เราก็กำชับไป Dont forget to text me! If you forget I'll beat you up!! (เ้พราะหลังจากนั้นคือหยุดยาวค่ะ)
หลังจากนั้นเราก็ไปแข่งหมากรุกกับพวกชมรมหมากรุก แล้วก็บังเอิญเจอ R ที่นั้นอีก
เล่นไปก็ไม่ได้คุยกัน(เพราะนั่งคนละโต๊ะ) แต่อยู่ๆก็มีเพื่อนคนนึงเดินมาปิดตา นางชื่อ Manuela เป็นเม็กซิกันชวนไปดู soccer game เราก็เห็น R ยืนรออยู่กับเพื่อนอีกคนที่ประตู เขาก็จ้องเราแล้วยิ้มให้ จากนั้นก็ไปนั่งดูด้วยกัน(แบบเงียบๆ) แต่ฟินนน...
อ่าเล่าข้าม...ก่อนหน้านั้นวันที่ 6 ธันวาคือไปทริปของโรงเรียนด้วยกัน ไปที่ Busch gardens (สวนสนุก)
เราอยู่กลุ่มเดียวกับเขา ตอนขึ้นรถรางเขาก็เดินมานั่งข้างเรา (แต่ทั้งเราและ R ก็คงสภาพความเงียบเสมอต้นเสมอปลาย)
มาจนวันนี้หลังจากหยุดสองอาทิตย์(ปีใหม่)ผ่านไป R ไม่เคย text มาหาเรา
ในคาบ Geometry ที่เรามีกับR อาจารย์เปลี่ยนที่นั่งเด็กแล้วจับให้เรานั่งเรียนคู่กับ R (ก่อนหน้านั้นในคาบวรรณกรรมหนังตาซ้ายกระตุกถี่รัว ก็แอบสงสัยอยู่ว่าจะมีเรื่องอะไรดีๆเกิดขึ้น)
แต่ผ่านมาสองสามวันแล้ว ย้ำ** ว่าเราไม่คุยอะไรกันเลย เง้อออออ
เราถามเขาเรื่องเลขไปบ้าง (ไม่ได้แกล้งโง่นะ คือไม่รู้จริงจัง)
เขาก็ตอบเท่าที่เราถาม แล้วทำหน้านิ่งๆ ประเด็นคือเพราะหน้านิ่งๆนี่ล่ะถึงไ้ด้ไม่กล้าคุยกับพี่แกนักเพราะกลัวพี่แกรำคาญ (เพราะตอนมีคนอื่นมาชอบเราแล้วตามคุยตามแกล้งเราก็รำคาญ และพูดจาออกจะแรงกลับไป กลัวกรรมจะตามทัน)
คือ
1.คิดว่าอย่างน้อยเขาพอจะมีใจรึป่าว ที่ชอบทำหน้านิ่งเพื่อนเราก้บอกว่าผู้ชายบางคนที่นี่ก็ขี้อาย จีบผู้หญิงไม่เป็น ซึ่งดูลักษณะของพี่แกแล้วก็มีสิทธิ์อ่ะนะ (แต่ส่วนมากที่นี่ ญช สปาร์คกันไวยิ่งกว่าไฟกับน้ำมัน)
2.เรากลัวว่าเขาจะรำคาญเอา (ถึงเราจะเงียบตลอดศกก็เหอะ)
3.ที่ไม่เท็กซ์มา เราตีความได้ว่า หนึ่งเพราะพี่แกจดใส่มือเหงื่อออกและมันก็เลือนหายไป กับด้วยเพราะพี่แกไม่ได้สนใจอะไรเราจริงจัง ได้เบอร์ไปก็ไม่ได้สนใจที่จะบันทึกมันลงมือถือ
4.หรืออาจจะเป็นเขาต้องกา่รเช็คเรตติ้ง ประมาณว่าเราอ่อยเขาไป แล้วเขาอ่อยเรากลับ แต่ทั้งหมดนั้นคือเขาไม่จริงจัง
ปล.เราไม่กล้าคุยเพราะไม่เคยมีแฟนมาก่อน รักนวลสงวนตัวมากก
ปล2.ไม่ได้บ้าอยู่แต่เรื่องผู้ชาย เราเป็นเด็กเรียนค่ะ -_- เรื่องเรียนมาที่หนึ่ง ถือคติว่าอกหักไม่เป็นไรแต่เราไม่หักอกแม่เราที่จ่ายตังค์ให้เรามาเรียนที่นี่แน่ๆ
ปล3.จขกท ไม่ได้สวยแต่ก็ไม่ได้ขี้เหร่ คนที่ชอบก็ไม่ได้หล่อ แต่ไมได้ขี้เหร้จ้าา หน้าตามาตรฐานทั้งคู่
ปล4. R ย่อมาจาก Rigoberto ค่ะ ฮ่าๆๆๆๆ ชื่อของคนเม็กซิกันโดยเฉพาะ มันยาวมากเลยใช้แค่ R
ขอบคุณทุกๆความเห็นค่ะ นี่เป็นกระทู้แรกในพันทิป