เรากับแฟนคบกันมาได้ปีกว่า เราทะเลาะกันบ่อยๆบางทีก็เรื่องไร้สาระ แต่ทะเลาะทีไรก็กลับมาคืนดีกันตลอดแล้วเค้าก็ดีเหมือนเดิม เค้าเป็นแฟนคนแรกของเรา ปกติเราเป็นคนชอบอยู่คนเดียว มีอะไรก็เก็บไว้คนเดียวไม่ปรึกษาใคร แต่พอเรามีแฟนเราก็คุยกับเค้าทุกเรื่อง เค้าเป็นกำลังใจสำหรับเรามากๆ เราเรียนก็ยากเพื่อนก็ชอบทิ้งให้เรามาเรียนคนเดียว เค้าก็คอยให้กำลังใจให้เราอยากมาเรียน ให้อ่านหนังสือสอบได้เป็นเดือนๆ
เรากับเค้าจะทะเลาะกันบ่อย เราก็ต้องเป็นคนยอมทุกครั้งเพราะเค้าจะโมโหจนไม่ยอมฟังอะไร เราอธิบายอะไรไปเค้าก็ไม่ฟัง เราก็แอบน้อยใจตลอด บางทีทะเลาะเค้าก็จะขึ้นคำหยาบ เราก็ไม่เคยขึ้นกลับ แต่ก็เสียใจ คือเวลาอารมร้อนเราไม่ชอบเลยเค้าใช้อารม ไม่ใช่เหตุผล แล้วก็ไม่ยอมใคร ยังไงเค้าก็ไม่ผิด แต่เวลาไม่ทะเลาะกันเค้าดีมากๆ ตามใจ พูดดี
แล้วมีครั้งนึงก็ทะเลาะกันอีก เค้าก็ขึ้นใส่อารม แต่ครั้งนั้นเราก็ไม่ไหว ปรี้ดแตก เราพูดไม่ดีกับเค้า บอกว่าจะไปตายที่ไหนก็ไป เรายอมเค้าตลอดยังจะมาด่าอีก ทำตัวน่ารังเกียจ อย่ามาให้เห็นหน้า ที่จริงมีมากกว่านี้อีก พอพูดไปเค้าก็เงียบไม่ตอบ หายไปสองสามวัน เราก็ทักไปง้อ เค้าก็พูดว่ารับไม่ค่อยได้กับที่เราพูด เราก็พูดความในใจไปหมดว่า เราต้องยอมเค้าตลอด เราเป็นตัวของตัวเองไม่ได้ เค้าทำให้เรามีความทุกข์มากเวลาทะเลาะกัน พอพูดเค้าก็อึ้งๆแล้วเค้าก็บอกว่าอยากอยู่คนเดียวแต่เราก็ง้อๆจนเค้ายอมกลับมาคืนดี แต่เค้าไม่เหมือนเดิมเค้าดูเย็นชาขึ้น    ไม่เหมือนทุกครั้งที่ดีกัน จนบางทีเราก็ไปว่าเค้าว่าไม่สนใจไม่แคร์กันเลย เค้าก็พูดขอโทษๆ ซึ่งแต่ก่อนเค้าไม่ขอโทษง่ายๆ แล้วเค้าก็พูดว่าเราควรไปเจอคนดีกว่าเค้า แต่เราก็ง้อให้เค้ากลับมาคืนดีตลอด
จนวันปีใหม่เราก็น้อยใจเค้าอีก เพราะเค้สหายไปทั้งคืน ไม่มาเค้าดาวด้วยกัน เราก็พูดไปว่าไม่แคร์กันเลย ทำไมทำแบบนี้ เค้าก็มาตอบว่าเค้าอยากอยู่คนเดียวอยากอยู่กับตัวเอง เราก็พิมไปเยอะมากเค้าก็ไม่ตอบเป็นวัน เราโทรไปกี่รอบก็ไม่รับ แล้วเค้าก็พิมไลน์มาว่าตัดใจจากเค้าไปซะเถอะ เค้าอยากมีเวลาอยู่คนเดียว เค้าบอกเรากับเค้าต่างกันเกินไป เราก็บอกว่าเราจะรอเค้า เค้าก็บอกว่าอย่ารอเค้าเลย แต่เรายืนกรานว่าจะรอเค้าก็โอเค
เราก็อยู่เงียบๆบางวันก็ทักไปบอกฝันดี พอมาเมื่อวานเราคิดถึงเค้ามาก เราก็ทักไปขอคืนดี เค้าก็พูดมาเยอะว่า เราควรเจอคนดีกว่านี้ ตัดใจจากเค้าจะดีกับเรามากกว่า เราเปลี่ยนเพื่อเค้ามาเยอะ ถ้ากลับมาคบกัน เราก็ต้องเปลี่ยนอีก เค้าไม่อยากให้เราเปลี่ยน อยากให้เราเจอคนใหม่ที่เหมาะกับเรามากกว่า เสียใจวันนี้ แต่จะมีความสุขในระยะยาวมากกว่า เรากับเค้ายังเป็นพี่น้องกันได้ เค้ายังเป็นห่วงเรา มีปัญหาอะไรก็มาปรึกษาเค้าได้ ตอนนี้เค้าเหนื่อย เค้าอยากพักใช้เวลากับตัวเอง เจอแบบนี้บอกเลยว่าจุก แต่เราก็ยังยืนกรานว่าจะรอ จะนานเท่าไหร่ก็จะรอ เราก็ถามไปว่าเค้ากลับมาหาเราได้มั้ยแต่ตอนนี้เค้าอยากอยู่คนเดียวเราก็จะไม่กวน จะอยู่คนเดียวนานเท่าไหร่ก็ได้ แต่ขอให้กลับมา เค้าก็บอกตอบไม่ได้ และไม่อยากให้ความหวัง เค้าบอกว่าถ้าเค้าอยากกลับมา เค้าก็จะกลับมาเอง ถึงเราจะไม่รักเค้าแล้ว เค้าก็จะเริ่มจีบเราใหม่เอง เราถามว่าเค้าจะมีผญใหม่มั้ยจะเปิดใจให้ใครมั้ย เค้าก็บอกไม่อะ อยากอยู่คนเดียว เราถามว่าถ้าอยากมีใครขอเป็นเราได้มั้ย เค้าก็ตอบว่าอื้ม
เราควรรอต่อไปดีมั้ยค่ะ หรือตัดใจดี ไม่มีเค้าไม่ใช่ว่าเราจะอยู่ได้ เราก็อยู่ได้ปกติ แต่เค้าสำหรับเราคือกำลังใจจริงๆ เหมือนเป็นแรงยึดเหนี่ยวให้เรามีแรงทำอะไรแต่ละวัน ถ้าไม่มีเค้าเราก็คงกลับไปเฉื่อยชาเหมือนเดิม   ใช้ชีวิตไปวันๆ เรารอเรายังพอมีกำลังใจอยู่บ้าง แต่เรากลัวเรารอเก้อ เค้าไม่กลับมา เราควรรอหรือตัดใจดี