ปิดปีใหม่ เครียดๆ เปิดเทอมการบ้าน ทีสิสเยอะ วันอาทิตย์หยุดเลยตั้งใจจะไปเที่ยวที่ไหนซักที่ค่ะ เลยหาข้อมูล เจอตลาดโรงเกลือ จัดอยู่ในที่ๆอยากไปมานาน แต่ส่วนตัวคิดว่าไกล เพราะติดชายแดน เลยลองหาข้อมูลดู พบว่าไม่ไกลอย่างที่คิด (ตอนเด็กๆได้ยินโรงเกลือ นึกว่าขายเกลือ แหะๆ)
   และจากการหาข้อมูลการเดินทางนี่เอง มีการเดินทางแบบไม่น่าเชื่อด้วย คือ การเดินทางโดยรถบ่อนคาสิโน ซึ่งคาสิโนแถบอรัญประเทศ กำพูชา มีนักเสี่ยงโชคชาวไทยเป็นลูกค้าประจำอยู่แล้ว  จึงมีรถบริการรับส่งจากจุดต่างๆในกรุงเทพหลายจุด ขอบันทึกเป็นขั้นๆดังนี้คร่าา
      - เมื่อหาข้อมูลว่า การไปรถบ่อน ราคาถูกและคุ้มมาก ทีแรกจริงๆคำว่าคาสิโน มันห่างไกลจากสภาพแวดล้อมที่เคยเจอจริงๆ คิดในใจว่า ถ้าตูไปทำเนียนขึ้นรถเขา จะโดนมาเฟียอุ้มไหมฟระ หรือโดนจับกักไว้ในเขมร แล้วแม่รู้ว่าหนีเที่ยวคนเดียว แม่ช็อกแน่ๆถ้าต้องมาประกันตัวจากชายแดน แต่ก็ดูข้อมูลแล้วมีคนอธิบายว่าไม่น่ากลัวอย่างที่คิด และมีคนไปซื้อผ้ามาจากโรงเกลือวิธีนี้ ใครๆก็ไปกัน ก็เลยเอานะ ลองดู
       -หาข้อมูลแหล่งจอดรถบ่อน ที่ใกล้ๆกะที่ดิฉันพักคือบางเขน รถจอดที่วิภาวดี โอเคเลย ใกล้มากๆ การเดินทางไปทางฉะเชิงเทรา

      -เที่ยว ตีห้าครึ่ง  ตื่นมารอตอนเช้า เพราะต้องเดินทางประมาณ 3-4 ชั่วโมงแน่ะค่ะ ไปถึงที่นั่นราวๆน่าจะเก้าโมงกว่าๆ

       -เมื่อขึ้นรถ สิ่งที่ตื่นตาตื่นใจคือ อาม่า อากง คนจีนเยอะมากๆ คนจีนที่อยู่ในไทย พูดไทยได้ มีแต่วัย 50 ขึ้นไปทั้งนั้นเลย ดิฉันได้นั่งคู่กะพี่คนนึง ทีแรกนึกว่าสี่สิบต้นๆ หน้าเขาอ่อนจริงๆ ที่ไหนได้ พอคุยกันสักพัก 55 ปีแล้ว โชคดีที่ได้นั่งกะพี่คนนี้ พี่แกไปเล่นคาสิโนเหมือนคนอื่นๆ แต่แนะนำทริคในการเดินทางเยอะมากๆ และพี่เขาบอกว่ามีข้าวฟรีในโรงแรมให้ทานด้วย