ถ้าเป็นผู้หญิงที่ชอบผู้ชายได้คือปิ๊งได้แบบอารมณ์ผู้หญิงทั่วๆไป
แต่ว่าไม่ต้องการเป็นแฟนกับผู้ชายเลย  หรือแม้แต่จะแต่งงานอยู่กินกับผู้ชาย  และไม่ได้คิดว่าอนาคตหรือบั้นปลายชีวิตจะมีคู่ชีวิตเป็นผู้ชาย
ที่สำคัญคือ  รู้สึกไม่ต้องการมีอะไรกับผู้ชายด้วย

ตรงกันข้ามคบกับเพศที่สามมาตลอด  เคยเดทกับผู้ชายครั้งนึงแต่ไม่เคยเป็นแฟนกัน
อยากรู้ว่าถ้าเราเป็นแบบนี้  รู้สึกแบบนี้  ถือว่าเป็นคนรักร่วมเพศจริงๆมั้ยคะ




เพิ่มเติมคห4
มีแฟนมาแล้วสองคนเป็นผู้หญิงทั้งคู่
คนแรกเป็นตั้งแต่เรียนมัธยมเป็นรรหญิงล้วน  คนที่สองมาคบตอนมหาลัยค่ะ

เราก็คิดว่าเราเป็นดี้  เราคบแต่ทอม  แต่พอมาถึงอายุขณะนี้(เรียนจบแล้ว)
เราเริ่มสงสัยว่านี่เราเป็นหญิงบ้างหรือเปล่า  หรือมีแต่จะคบได้แต่ทอม
แต่ตลอดมาเราไม่ชอบบอกว่า "เราเป็นดี้"  เราคิดว่าเราเป็นผู้หญิงแท้แต่เรามีรสนิยมหรือความพอใจที่จะมีแฟนเป็นสาวห้าวแบบนี้ที่สุด
เราไม่ชอบคำว่า"เป็นดี้"ด้วยซ้ำ  เรารู้สึกว่าเราแปลก  แต่เราก็ไม่รังเกียจเพศที่สามเลยนะคะ

ทางบ้านก็หวังอยากให้แต่งงานมีครอบครัวตามปกติ  อายุเราก็วัยที่เพื่อนๆแต่งงานมีลูกกันไปเยอะแล้ว
อีกอย่างบางเหตุการณ์  หนังสือ  หนัง  นิยายอะไรหลายอย่างทำให้เราคิดได้บ้างว่าถ้าเราจะใช้ชีวิตอยู่กับทอมไปอย่างเดียวตลอดเราจะทำได้มั้ย

แม้ว่าตอนนี้เราจะโอเคกับทอมมาตลอดก็เถอะ  โมเม้นท์บางอย่างทำให้เราตั้งคำถามกับตัวเองว่าเราต้องการชีวิตแบบไหน
แต่เราเองไม่อยากทำให้ใครเดือดร้อน  ถ้าหากว่าเราไม่ได้แต่งงานเราก็ไม่เดือดร้อนอะไร
ตรงข้าม  เราอยากอยู่กับใครคนหนึ่งที่เรารักมากๆไปตลอดชีวิตโดยที่ไม่ต้องแต่งงานกันด้วยซ้ำ
แต่ดูแม่ไม่ค่อยปลื้มเท่าไหร่ถ้าเราจะอยู่โสดบนคานไป