ปกติผมจะเป็นคนง่ายๆ มองโลกในแง่ดี และไม่กดดันตัวเองมากเท่าไหร่นัก ง่ายๆคือ 'ไร้สาระไปวันๆ' นั่นแหละ

แต่ จู่ๆผมก็เจอกับหลายๆอย่างเทเข้ามาในชีวิต !

เริ่มจากช่วงคริสมาสต์เลย ผมไปปั่นจักรยานตอนเช้ากับคุณแม่เเละน้องชาย ตอนขากลับคุณแม่ผมขับจักรยานล้มแล้วเอาเเขนลง
ตอนแรกก็ไม่ได้เอะใจหรอกฮะ คิดว่าคงพลิก หรือแพลงเฉยๆ แต่พอสายๆละเหมือนยังไม่หาย ก็เลยไปโรงพยาบาล ปรากฎว่า
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
แขนหักครับ คือตอนนั้นงงมากว่าเห้ยแค่ล้ม หักเฉยเลย ทำให้ช่วงคริสมาสต์ของผมกับแม่ได้อยู่ที่โรงพยาบาลกันยาวๆ
แน่ละผมต้องกลุ้มอยู่แล้ว แต่อีกมุมก็มองได้ว่าได้ตอบแทนบุญคุณคุณแม่ ได้ดูแลคุณแม่บ้างก็ดี
เพราะผมเรียนอยู่กรุงเทพ ส่วนคุณแม่อยู่เชียงใหม่ฮะ

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้เกร็ดความรู้นะฮะ พอดีพยาบาลบอกผมว่า ผู้หญิงที่อายุ 40-45ขึ้นไปแล้วความหนาแน่นของมวลกระดูกจะลดลง ก็คือเปราะและหักง่ายนั่นแหละครับ ดังนั้นใครมีคุณแม่อายุช่วงนี้แล้วเตือนท่านกันด้วยนะครับ

ต่อมาผมก็กลับมาที่กรุงเทพเพื่อมาเรียนหลังปีใหม่ ก็มีเรื่องอีก!
นั่นก็คือแม่บ้านที่อยู่ด้วยกันมานาน ลาออก! เพราะอะไร!? เพราะมันมีหลายครั้งแล้วที่คุณพ่อผมเงินหายไปจากในบ้าน แต่ก็จับไม่ได้ว่าใคร
จนครั้งล่าสุดคุณพ่อก็พูดกับคุณย่าผม คุณย่าผมก็เผลอไปถามแม่บ้าน เค้าก็โวยวายประมาณว่าไม่เชื่อใจกันก็อยู่ด้วยกันไม่ได้(ผมไม่อยู่ในเหตุการณ์) เค้าก็เลยออก ซึ่งผมว่ามันน่าสงสัยมาก ถ้าไม่ได้ทำจะออกทำไม ละเงินเดือนก็ให้ดีด้วย
เพราะแถวบ้านผมเป็นชนบทครับ งานหายาก ป้าแกก็แก่แล้วด้วย
ละคุณแม่ผมที่แขนหักก็ยังทำอะไรไม่ค่อยได้อีก งานบ้านเลยต้องทำกันเองหมด จากที่ไม่เคยได้ทำกัน

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้เรื่องนี้ทำให้ผมคิดว่า บางทีการที่เราชินหรือยึดติดกับอะไรมากๆ ก็ไม่ดีเหมือนกันนะ มันทำให้ถ้าขาดมัน เราก็ง่อยได้ =3=)

เรื่องสุดท้ายล่าสุดเลยคือเมื่อวานนี้ คุณย่าผมโทรหาตั้งแต่เช้าผมก็สลึมสลือลุกขึ้นมารับ คุณย่าบอกผมว่าหมาที่เลี้ยงไว้ตายแล้ว ตอนนั้นผมงงมาก คือ ห้ะ! เพิ่งกลับไปเจอ ตายแล้ว!
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
คุณย่าผมบอกว่ามันก็ออกไปวิ่งเล่นกับพ่อมันตามปกติ แล้วพอกลับมาก็นอน พอคุณแม่ผมไปดูปรากฎว่ามันตายแล้ว ไม่รู้สาเหตุด้วยว่าทำไม
ส่วนตัวผมคิดว่ามันเป็นโรค แต่ที่บ้านผมบอกว่ามันน่าจะโดนวางยา เพราะหมาบ้านผมโดนวางยามาสองตัวแล้วก่อนหน้านี้(ไม่รู้ทำไม ไม่เข้าใจ มันทำอะไรผิด!) ผมรู้สึกผิดมาก เพราะผมเล่นกับมันน้อย มันเป็นตัวป่วน ตัวเลอะ แต่มันก็วิ่งมาหาผมเสมอ เพียงแค่ครั้งนี้ที่กลับไปมันดูไม่มีวี่แววว่าจะจากไปเลย

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ผมถึงได้รู้ว่าการจากกันมันรวดเร็วมาก และไม่มีอะไรมาบอกเราก่อนได้ ดังนั้นดูแลคนที่เรารัก และคนที่เรามีความผูกพันธ์ไว้ให้ดี เพราะเขา/เธอ/มัน อาจไม่อยู่คุยเล่นกับเราในวันพรุ่งนี้ก็ได้

เรื่องเหล่านี้เกิดขึ้นเร็วมาก ไม่ถึงสองอาทิตย์ด้วยซ้ำ วันนี้ผมเลยมาคิดๆดู ทั้งชีวิตผม21ปียังไม่เคยเจออะไรเข้ามาตูมๆๆ แบบนี้เลย ผมเลยอยากแชร์ให้หลายๆคนที่มองว่าปัญหา มันทำให้อะไรๆแย่ ให้ลองมองมันอีกมุมว่ามันให้บทเรียนอะไรกับเรานะครับ ตอนแรกมันก็ต้องมีทำใจกันไม่ได้(ตอนนี้ผมก็ยังค้างคาอยู่) แต่ผมว่าไงเราก็ต้องผ่านมันไปได้ครับ

เป็นกำลังใจให้ทุกคนหาทางออกให้ตัวเองได้นะครับ หลายๆครอบครัวในช่วงปีใหม่ก็คงเจอปัญหามาไม่มากก็น้อยเหมือนกัน
และขอบคุณที่รับฟังครับ^ ^