กระทู้นี้แตกประเด็นจาก
http://ppantip.com/topic/31358463
Ann Thongprasom & Theeradej Wongpuapan club@ppantip.com
(Established on 15 July 08)
Combined with
1. KA (KenAnn) Chinese Forum
http://www.kenann.net/forum.php
2. Anne Thongprasom Taiwanese Fanclub
http://annethongprasom.sclub.tw
แปลไทย
http://translate.google.co.th/translate?prev=_t&hl=th&ie=UTF-8&u=http%3A%2F%2Fannethongprasom.sclub.tw
3. KA forever (International) Forum
http://z15.invisionfree.com/KAFOREVER/index.php?s=203d201bb0064edfd27fbc80e29222d8&act=idx
4. Anne Thong Chinese Forum
http://annethongchinsefanclub.5d6d.com/bbs.php
*********************************************************************************
“ดิฉันไม่ชอบเต้นรำ”
“กรุณาชอบสักเพลงเถอะครับ”
สำเนียงนั้นเว้าวอน เกือบเหมือน...ใช่แล้ว...เกือบเหมือนกาลครั้งหนึ่ง...นานแสนนาน...ถ้าเปลี่ยนฟลอร์แคบๆแห่งนี้เป็นฟลอร์ของมหาวิทยาลัยและหนุ่มใหญ่ตรงหน้าเป็นหนุ่มน้อยดวงหน้าคมสัน ตาคม ยิ้มอ่อนโยน...เขาคนนั้น คนที่เธอแน่ใจว่าเป็นเจ้าของแหวนอย่าลืมฉัน
สุริยงถอนใจยาว ไม่เข้าใจด้วยซ้ำไปว่าทำไมยอมลุกขึ้นอย่างง่ายดาย อ้อมแขนที่คล้องเอวมิได้แตะอย่างถนอมมือ หากเกือบจะเป็นการรั้งเข้ามาชิดอย่างรุนแรง มือที่กุมมือบีบแน่นราวกับจะกำให้แหลกคามือ ท่วงทำนองเพลงที่เปลี่ยนเป็นจังหวะเร่งเร้าคงจะทำให้คนดูจับความผิดปกตินี้ได้ยาก สิ่งเดียวที่สุริยงทำได้ในขณะนี้คือพยายามเบนดวงหน้าออกห่างอก ทว่าอีกฝ่ายใช้ความสูงกว่ากดปลายคางแนบกับขมับ บังคับให้หญิงสาวต้องยอมเอนเข้าซบไหล่อย่างไม่มีทางเลี่ยง
“กรุณาอย่ารัดดิฉัน ดิฉันหายใจไม่ออก”
“ผมมันคนรุนแรง รักแรง เกลียดแรง มันก็ยังงี้แหละ” ถึงอย่างไรวงแขนนั้นก็คลายลงให้ หากเจ้าตัวกลับใช้ปลายคางสากถูส่วนขมับอย่างนุ่มนวล
“วันนี้คุณสวยกว่าทุกวัน คุณรู้ไหม ผมเป็นคนชอบสีม่วง”
“เจลลัสซี่!”
“ใช่ผมอาจจะเป็นคนขี้อิจฉาริษยาเพราะสิ่งใดที่เคยเป็นของผม ผมไม่เคยยอมให้หลุดมือไป”
“คุณสุ หลับตาเสียได้ไหม ลืมผู้อำนวยการของคุณเสีย ทำใจให้เหมือนกับว่าผมเป็นใครคนหนึ่งที่คุณอยากให้เป็น แว่บเดียว เหมือนน้ำค้างไร้แววยามฟ้าสาง”
ลมหายใจของสุริยงขาดห้วงลงคล้ายสะอื้น ครั้นแล้วร่างทั้งร่างก็อ่อนลงตามแรงโอบอย่างนุ่มนวล
“จำไว้...ฟอร์เก็ตมีน้อต”
(เครดิต: คัดย่อจากบทประพันธ์โดย นาริน@pantip)
“I don’t love dancing”
“Could you please love just one song?”
That voice was so pleadingly…almost like…of course…almost like…once upon a time…long long time ago…if switching this narrow floor to be the university’s floor and the big man in front of her is the young man with smart face, keen eyesight, and gentle smile…that guy whom she’s sure that he is the owner of the ring…Forget Me Not!
Suriyong sighed, also not understanding why she got up easily. The arms around her didn’t touch softly but seemed like he seized her close to him very strongly, he took her hand in his own and clenched it tightly as if he wanted to crush it in his. The melody which changed to a quick tempo might make it hard for other people to find this wrong thing. One thing Suriyong could do at the moment was try to turn her face away from his chest. But the other party uses the taller body press his chin against her temple which forced her to rest her head on his shoulder inevitably.
“Please don’t hug me tightly, I can’t breathe”
“I’m an aggressive person, love extremely and hate extremely, it’s just like this!” However, the arm tight around her released a bit but he used his coarse chin rub her temple tenderly.
“Today, you’re so beautiful than ever. You know what? I like purple colour”
“Jealousy!”
“It’s true…I might be a jealous person because anything that had ever belonged to me I never let it go”
“Khun Su, close your eyes… please….forget your boss and come to the realization as though I’m being someone who you want me to be for a second like the dew disappears at dawn”
Suriyong’s breath stopped like sobbing then her body went limp against his arms wrapping around her tenderly.
“Remember that…don’t forget me”
(Translator: INERTIA@pantip)
((((( รวมข่าว รวมมิตร A&K ))))) #561 อย่าลืมฉัน One Sweet Dance
Ann Thongprasom & Theeradej Wongpuapan club@ppantip.com
(Established on 15 July 08)
Combined with
1. KA (KenAnn) Chinese Forum
http://www.kenann.net/forum.php
2. Anne Thongprasom Taiwanese Fanclub
http://annethongprasom.sclub.tw
แปลไทย
http://translate.google.co.th/translate?prev=_t&hl=th&ie=UTF-8&u=http%3A%2F%2Fannethongprasom.sclub.tw
3. KA forever (International) Forum
http://z15.invisionfree.com/KAFOREVER/index.php?s=203d201bb0064edfd27fbc80e29222d8&act=idx
4. Anne Thong Chinese Forum
http://annethongchinsefanclub.5d6d.com/bbs.php
*********************************************************************************
“ดิฉันไม่ชอบเต้นรำ”
“กรุณาชอบสักเพลงเถอะครับ”
สำเนียงนั้นเว้าวอน เกือบเหมือน...ใช่แล้ว...เกือบเหมือนกาลครั้งหนึ่ง...นานแสนนาน...ถ้าเปลี่ยนฟลอร์แคบๆแห่งนี้เป็นฟลอร์ของมหาวิทยาลัยและหนุ่มใหญ่ตรงหน้าเป็นหนุ่มน้อยดวงหน้าคมสัน ตาคม ยิ้มอ่อนโยน...เขาคนนั้น คนที่เธอแน่ใจว่าเป็นเจ้าของแหวนอย่าลืมฉัน
สุริยงถอนใจยาว ไม่เข้าใจด้วยซ้ำไปว่าทำไมยอมลุกขึ้นอย่างง่ายดาย อ้อมแขนที่คล้องเอวมิได้แตะอย่างถนอมมือ หากเกือบจะเป็นการรั้งเข้ามาชิดอย่างรุนแรง มือที่กุมมือบีบแน่นราวกับจะกำให้แหลกคามือ ท่วงทำนองเพลงที่เปลี่ยนเป็นจังหวะเร่งเร้าคงจะทำให้คนดูจับความผิดปกตินี้ได้ยาก สิ่งเดียวที่สุริยงทำได้ในขณะนี้คือพยายามเบนดวงหน้าออกห่างอก ทว่าอีกฝ่ายใช้ความสูงกว่ากดปลายคางแนบกับขมับ บังคับให้หญิงสาวต้องยอมเอนเข้าซบไหล่อย่างไม่มีทางเลี่ยง
“กรุณาอย่ารัดดิฉัน ดิฉันหายใจไม่ออก”
“ผมมันคนรุนแรง รักแรง เกลียดแรง มันก็ยังงี้แหละ” ถึงอย่างไรวงแขนนั้นก็คลายลงให้ หากเจ้าตัวกลับใช้ปลายคางสากถูส่วนขมับอย่างนุ่มนวล
“วันนี้คุณสวยกว่าทุกวัน คุณรู้ไหม ผมเป็นคนชอบสีม่วง”
“เจลลัสซี่!”
“ใช่ผมอาจจะเป็นคนขี้อิจฉาริษยาเพราะสิ่งใดที่เคยเป็นของผม ผมไม่เคยยอมให้หลุดมือไป”
“คุณสุ หลับตาเสียได้ไหม ลืมผู้อำนวยการของคุณเสีย ทำใจให้เหมือนกับว่าผมเป็นใครคนหนึ่งที่คุณอยากให้เป็น แว่บเดียว เหมือนน้ำค้างไร้แววยามฟ้าสาง”
ลมหายใจของสุริยงขาดห้วงลงคล้ายสะอื้น ครั้นแล้วร่างทั้งร่างก็อ่อนลงตามแรงโอบอย่างนุ่มนวล
“จำไว้...ฟอร์เก็ตมีน้อต”
(เครดิต: คัดย่อจากบทประพันธ์โดย นาริน@pantip)
“I don’t love dancing”
“Could you please love just one song?”
That voice was so pleadingly…almost like…of course…almost like…once upon a time…long long time ago…if switching this narrow floor to be the university’s floor and the big man in front of her is the young man with smart face, keen eyesight, and gentle smile…that guy whom she’s sure that he is the owner of the ring…Forget Me Not!
Suriyong sighed, also not understanding why she got up easily. The arms around her didn’t touch softly but seemed like he seized her close to him very strongly, he took her hand in his own and clenched it tightly as if he wanted to crush it in his. The melody which changed to a quick tempo might make it hard for other people to find this wrong thing. One thing Suriyong could do at the moment was try to turn her face away from his chest. But the other party uses the taller body press his chin against her temple which forced her to rest her head on his shoulder inevitably.
“Please don’t hug me tightly, I can’t breathe”
“I’m an aggressive person, love extremely and hate extremely, it’s just like this!” However, the arm tight around her released a bit but he used his coarse chin rub her temple tenderly.
“Today, you’re so beautiful than ever. You know what? I like purple colour”
“Jealousy!”
“It’s true…I might be a jealous person because anything that had ever belonged to me I never let it go”
“Khun Su, close your eyes… please….forget your boss and come to the realization as though I’m being someone who you want me to be for a second like the dew disappears at dawn”
Suriyong’s breath stopped like sobbing then her body went limp against his arms wrapping around her tenderly.
“Remember that…don’t forget me”
(Translator: INERTIA@pantip)