สวัสดียามดึกครับ ...
                
                        ผมเป็น นศ. ธรรมด๊าคนหนึ่ง มีแฟน มีความรัก ก็เป็นปกติทั่วไปดี คบกันไปสักระยะหนึ่ง
    เป็นธรรมดาที่รักจะหวานเหมือนช่วงแรกเริ่ม จนมาช่วงหลัง เราทะเลาะกันบ่อย ๆ เรื่องเล็กเรื่องจุกจิกก็ทะเลาะ
    จนถึงเลิกกันแล้วเป็นมาตลอด เพราะผมคิดว่าเธอต้องมีคนอื่นแน่ ๆ (ผมชอบมองโลกแง่ร้าย) จนอดไม่ได้ที่จะถาม
    ที่จะอยากรู้ความจริง ก็พาลทะเลาะกันอยู่เรื่อย ๆ แต่ที่ผ่านมาที่คบกันเราก็รักกันดี รักกันมากจนล้นจนสุขใจ

                      จนวันนึงมี ข้อความจากโทรศัพท์ของเธอเด้งขึ้นมา ประมาณว่า เป็นห่วงนะ ขับรถดี ๆ คิดถึงนะ
     ทำให้สิ่งที่ผมระแวงกลับมาอีกครั้ง  เธอบ่ายเบี่ยงโกรธผมว่าผมไม่ไว้ใจ ทะเลาะ ผมจึงโทรไปหาเบอร์ที่ส่งข้อความมา
     ซึ่งเป็นเบอร์ของผู้ชายที่มาคุยกับเธอ    ผมกับผู้ชาย(มือที่สาม)เลยได้คุยกัน เขานึกว่าผมเลิกกับแฟนนานแล้ว
     เพราะแฟนผมพูดกับเขาตลอดว่าผมไม่รักไม่ใส่ใจ  เดี๋ยวเลิกกันแล้ว ก็เลยคุยเลยเถิดมา ทั้งที่ตลอดมาก็มี
     เขาเลยบอกผมว่าจะไม่ยุ่งกับเธออีกเพราะเขารู้สึกผิด ผมก็ได้บอกแฟนว่า ผมจะให้โอกาสเธอ ไม่คิดถึงสิ่งที่เธอทำ
     แต่ช๊อคกว่านั้นคือ ... " เธอด่าผม โวยวาย ร้องไห้ฟูมฟาย บอกผมว่าผมไม่น่าไปทำแบบนี้เลย ผู้ชายคนนั้น(มือที่สาม)
     ไปจากเธอเลิกคุย    กับเธอ ทำให้เธอถูกทิ้ง " แล้วผมล่ะ TT
    
      ใจแทบสลายครับ พูดไม่ออก ผมผิดอะไร ทั้งที่ตลอดมาผมทำเพื่อเธอทุกอย่างเลยนะครับ ประคับประคองให้มันผ่านไปได้

ปล . ที่เล่ามาทั้งหมดผมอยากทราบว่าผมทำผิดอะไรที่ผ่านมาผมซื่อสัตย์กับเธอคนเดียว ... #หลอกเสียสนิทใจ  
        ผมควรทำไงต่อไปดี ผมรักเธอมากจริง ๆ ช๊อคไม่รู้จะเริ่มอย่างไร   ขอบคุณทุกคนด้วยครับ