จากที่ได้ฟังกำนันมาตลอด ... รับรู้ได้ถึงพลังอันแรงกล้าของกำนันว่าอยากปฎิรูปประเทศ อยากปราบการโกง
ยิ่งบนเวทียิ่งแสดงออกอย่างมีพลัง (ใครเคยดูสารคดีของฮิตเลอร์ตอนปราศรัยเหมือนมาก ยิ่งตอนทำไม้ทำมือ)
และผู้ชุมนุมก็ศรัทธาแรงกล้าตาม (บางคนฟังน้ำหูน้ำตาไหลพราก ๆ) และอยากร่วมสนับสนุนกำนันให้ทำได้สำเร็จ

ผมก็ยอมรับตรงจุดนี้ว่าผู้ชุมนุมและกำนันและแกนนำ ... มีความปรารถนาจริง ๆ และ แรงกล้า
แต่หากจะใช้วิธีไปปิดนั่นยึดนี่ ทำให้เกิดความเดือดร้อนแก่ผู้อื่น แล้ว เรียกว่าต้องเสียสละ เพื่อความต้องการของกำนัน
ก็ไม่น่าเรียกว่าอหิงสานะครับ และ จะยิ่งทำให้ภาพลักษณ์อันบริสุทธิ์ของการชุมนุมมัวหมองไปปล่าว ๆ

ดังนั้นผมขอร่วมเสนอแนะว่า ด้วยความมุ่งมั่นของกำนัน+ศรัทธาอันแรงกล้าของผู้สนับสนุน ที่ต้องการจะปฎิรูปประเทศ
ขอให้ใช้มาตรการกดดันให้ฝ่ายอื่น ๆ ยอมรับยอมร่วม โดยการ
(1) กำนันบอกเลยจะขอสุ่มผู้ร่วมชุมนุมมาวันละ 1 คน และจะทำการกินยาพิษฆ่าตัวตายประท้วง + ตั้งศพไว้ที่ชุมนุมเลย
(2) ถ้าฝ่ายอื่น ๆ ยังไม่ยอมอีกจะเพิ่มจำนวนผู้เสียสละตนเพื่อชาติเป็นแบบทวีคูณ 1->2->4->6->8->...

ด้วยวิธีนี้จะกดดันฝ่ายอื่น ๆ ได้ผลแน่ ๆ และไม่ได้ไปปิดล้อมกดดัน ยึดโน่นนี่นั่นให้เหนื่อย
และเป็นการแสดงถึงความมุ่งมั่นอย่างแท้จริง และ ไม่ยอมไปรบกวนผู้อื่นทำความเดือดร้อนให้ผู้อื่น แต่แค่เสียสละตนเองเพื่อชาติ
ด้วยศรัทธาอันแรงกล้า และ มุ่งมั่น การเสียสละส่วนน้อยนี้ อาจส่งผลให้กำนันบรรลุความต้องการได้อย่างสวยงามเลยนะครับ

ฝากไว้เผื่อลองพิจารณาดู ... น่าจะดีกว่าปิดกรุงเทพ แน่ ๆ ผมว่า
ดีไม่ดีอาจเป็นบรรทัดฐานใหม่ในการชุมนุมว่า หากเดือดร้อนจริง มุ่งมั่นจริง ... และเลือกที่จะไม่เอาความเดือดร้อนคนอื่นมาเป็นข้อต่อรอง แต่ใช้การเสียสละชีวิตของตนเองเพื่อเรียกร้อง ... ก็อาจทำให้การชุมนุมต่อ ๆ ไปไม่ก่อความเดือดร้อนแก่ผู้อื่นอย่างผ่าน ๆ มาก็ได้นะครับ