ขอมาแชร์ด้วยคนนะคะ

เราก็ชอบเขียนขึ้นดอยเหมือนกันค่ะ (เข้ามาเพราะชอบขึ้นดอยที่จขกท.ตั้งกระทู้ค่ะ น่ารักดี)
เราสายตาสั้น 200 เอียงนิดหน่อยประมาณ 50-60 ไม่ถึง 100 แต่เวลาปกติในชีวิตประจำวันหรือเขียน, อ่านหนังสือเราไม่ใส่แว่น

โดยส่วนตัวชอบเขียนบนกระดาษที่วางเอียงมากกว่าวางตรง 90 องศากับขอบโต๊ะค่ะ คือหน้ากระดาษมันขนานไปกับตำแหน่งการจับปากกา, วางมือและแขนค่ะ
คือเรารู้สึกสบายมือมากกว่า, ช่วยบรรเทาอาการเมื่อยแขน ได้วางแขนบนโต๊ะ, ขยับมือและแขนสะดวกกว่า ง่ายกว่า
แล้วหน้ากระดาษที่เราวางเอียงมันเลยสัมพันธ์กับการวางแขนและมือในการเขียน ถ้าเราเขียนแบบนี้ ลายมือจะอยู่ในแนวราบ เหมือนขนานกับถนนหลักปกติ ไม่ขึ้นดอย

แต่ถ้าให้เราเขียนบนกระดาษที่วางตรง แขนจะไม่ค่อยขยับค่ะ คือขยับช้าและพาขึ้นเขาไปเลย 555

เลยคิดว่าบางทีอาจอยู่ที่การวางแขน, จับปากกา, และการเคลื่อนที่ของมือในการเขียน มันไม่สัมพันธ์กับหน้ากระดาษที่วางบนโต๊ะ
คือถนัดแบบใดแบบหนึ่ง เลยต้องเลือกการวางกระดาษให้ไปด้วยกันได้ รวมทั้งสายตาเอียงก็น่าจะมีส่วน
(การวางกระดาษเฉียงด้วยก็คงเป็นเพราะสายตาเอียงมั๊งคะ)

ทั้งหมดคือความเห็นส่วนตัวจากตัวเราเองนะคะ

เพิ่ม - เข้ามาตอบจากห้องสวนลุมค่ะ