จริง ๆ คิดว่าจะตั้งกระทู้นี้ตั้งแต่เดือนก่อนแล้วครับ หลังจากดูซีรี่ส์เกาหลีเรื่อง Master's Sun จบไป
ทำให้ผมพบว่าละครเกาหลีพัฒนาไปมากทีเดียวหากเทียบกับละครไทย สิ่งที่ทำให้ผมพูดได้เต็มปาก
ก็เพราะว่า ละครเกาหลีเรื่องแรกที่ผมเคยดูเมื่อประมาณเกือบ 20 ปีก่อนกับตอนนี้มันต่างกันมากครับ
ผิดกับละครไทย 20 ปีก่อนเป็นยังไง จนถึงตอนนี้ก็เป็นอยู่อย่างนั้นแหละ

โอเค ดูละครเกาหลีไปแค่เรื่องเดียวอาจไม่ยุติธรรมสักเท่าไหร่ ผมจึงลองหาเรื่องอื่นมาดูต่อ
Roof top Prince / Best Love และเรื่องที่ผมรู้สึกได้จริง ๆ ว่า ละครเกาหลีเค้าไปไกลแล้วจริง ๆ
นั้นก็คือเรื่อง Good Doctor และ I hear your voice

การถ่ายทำ บอกได้เลยว่าละครเกาหลีเค้าใส่ใจเรื่องนี้มาก ภาพสวยแทบทุกเรื่องเหมือนดูหนังใหญ่ก็ไม่ปาน
ซึ่งเท่าที่ผมดูละครไทยมา มีแค่เรื่องเดียวที่สู้เรื่องภาพได้ก็คือ คุณชายรณพีร์ อันนี้ผมยอมรับนับถือทีมงาน
จริง ๆ ครับ ที่สามารถยกระดับละครไทยให้มีภาพที่สวยงามได้ขนาดนี้

การแสดง ไม่ต้องอื่นไกลเอาแค่นักแสดงเด็กในเรื่อง Good Doctor ผมว่ามะแร่งต้องปั่นบทให้เด็กแดร๊กแน่ ๆ
แล้วคิดดูว่าแค่เด็กยังแสดงได้ขนาดนี้ ตัวพ่อตัวแม่มันจะขนาดไหน

บท อันนี้สำคัญที่สุดสำหรับละครทุกเรื่อง อย่างที่รู้ละครไทยมักเวียนว่ายตายเกิดอยู่กับบทซ้ำ ๆ ซาก ๆ ประหนึ่ง
รณรงค์ลดโลกร้อนด้วยการรีไซเคิล ตัวละครทุกตัวมักจะแบนราบเรียบยิ่งกว่ากระดาษถูกรีด ใครดีก็ดีสมองหาย
ดีไม่คิดหน้าคิดหลัง ดีซะจนน่ารำคาญ ตัวร้ายก็ร้ายแบบ ตรูจะร้ายใครจะทำไม บางรายอาจสับสนตัวเองในตอนจบ
ว่านี่ตรูจะร้ายไปทำมะเขือเผาอะไร แล้วก็กลับใจได้ภายในสามนาที
แล้วปมทุกปมที่สะสมมากจากรุ่นแม่ยันรุ่นเหลนก็จะมาเฉลยในตอนสุดท้ายโดยใช้เวลาไม่ถึงชั่วโมง T_T

หากคุณไปดูละครเกาหลี เค้าจะคลายปมได้ลื่นไหลกว่ามาก ปมไหนเล็กเค้าก็จะค่อย ๆ คลายมันออกมาก่อน
ปมหลัก ๆ อาจไปพีคตอนจบ แรก ๆ ผมดูผมยังอึ้งเลยเวลานางเอกหรือพระเอกบอกรักกันกลางเรื่องโดยไม่ต้อง
มีโทรศัพท์เข้ามาขัด หรือ อุกาบาตถล่มใส่หัว แต่สิ่งที่ผมชอบที่สุดสำหรับละครเกาหลีนั้นก็คือ ตัวร้ายครับ

ตัวร้ายในละครเกาหลีกับละครไทยเนี่ยต่างกันฟ้ากับเหวเลย ผมชอบตัวร้ายของเกาหลีมากเลยนะ มันดูมีพัฒนาการ
มาก บางครั้งมากกว่าตัวเอกซะด้วยซ้ำไป แล้วเค้าไม่ได้ร้ายมาตั้งแต่เกิดนะส่วนใหญ่ก็จะมีปมที่ทำให้ต้องทำอย่างนั้น
มากกว่า เอาจริง ๆ ผมไม่รู้สึกเลยว่าละครเกาหลีมีตัวร้ายน่ะครับ อย่างเรื่อง I hear your voice เป็นตัวอย่างที่ดีมาก ๆ
สำหรับพัฒนาการของตัวร้าย ทำให้คนดูเข้าใจว่าทำไมเค้าต้องเลือกเส้นทางนี้ทำไมพระเอกต้องเลือกเส้นทางนี้ คือมัน
กระจ่างหมดเลย อย่างคู่แข่งของนางเอกในเรื่องก็เหมือนกัน มีเรื่องราวของตัวเองมีปมเป็นของตัวเอง
ทำไมถึงไม่ชอบนางเอกทุกอย่างถูกเล่าออกมาแบบมีชั้นเชิง ตัวละครค่อย ๆ พัฒนาขึ้นไปเรื่อย ๆ
สิ่งนี้ผมไม่พบในละครไทยเลยจริง ๆ

ความสมจริงของบท อันนี้ละครไทยก็เทียบไม่ได้เลยจริง ๆ ครับ ละครไทยหลาย ๆ ครั้งตัวละครทำอะไรสักอย่าง
คนดูแทบนึกไม่ออกเลยว่า มันเอาส้นตึกอะไรมาคิดฟ่ะ แล้วก็นั่งขัดใจอยู่หน้าจอทีวี แต่เรื่องอย่างนี้ผมกลับแทบ
ไม่เจอในละครเกาหลีเลยครับ คือการกระทำแต่ละอย่างมีเหตุผลกับนิสัยตัวละครมารองรับเสมอ ทำให้เวลาดู
ไม่มีอาการหงุดหงิดงุ๊นเงี๊ยวเหมือนละครไทย และที่สำคัญตัวละครทุกตัวดูเหมือนมีชีวิตจริง ๆ มีการมีงานทำ
มีความรับผิดชอบไม่ว่าจะเป็นตัวเอกตัวร้าย สิ่งเหล่านี้ทำให้คนดูรู้สึกอินไปกับตัวละครมากกว่า

ที่บ่น ๆ มาทั้งหมด คืออยากเห็นละครไทยมันพัฒนาบ้างครับ ลองฉีกบทข้อจำกัดเดิม ๆ ดูบ้าง ทำไมต้องอ้างว่า
คนดูชอบอะไรน้ำเน่า ๆ ตลอดด้วย ซีรี่ส์เกาหลีเมื่อเกือบยี่สิบปีก่อนกับตอนนี้เค้าพัฒนาไปมากครับ แต่ของไทยล่ะ
จะย่ำอยู่กับที่อีกนานแค่ไหนครับ ?