จากนักเรียนหลังห้องคนหนึ่ง
ที่โดดเรียนวิชาภาษาอังกฤษไปกินก๋วยเตี๋ยวเรือ
เติบโตมาเป็นนักศึกษาผสมพันธุ์ เฮ้ย! เจริญพันธุ์
เข้าเรียนตามแต่อารมณ์ศิลปินของวันนั้นๆ
รักเสียงเพลง การสังสรรค์ ชอบการร่ำสุราและเบียร์
จนเมาค้างลืมวันสอบวิชาภาษาอังกฤษ เลย-Fตามระเบียบ
ยังหน้าด้านไปขอสอบย้อนหลัง ด้วยเหตุผลน่าถีบที่สุด
"หนูลืมวันสอบค่ะอาจารย์" อาจารย์มองหน้าแบบติดสตั้น 3 วิ
เลยเซ็น "ไม่อนุมัติให้สอบ" ..... (สมน้ำหน้าจริงๆ)
..................................
ครั้นพอเรียน(ดีน่ะที่)จบมหาลัยแบบถูๆไถๆมาได้
อยากลองวิชาอุตส่าเรียนลงวิชาอังกฤษตั้ง 3 เทอม
เลยไปสมัครครูสอนภาษาอังกฤษ แมร่งเลยยยยยย
โชคดีซิบหาย ได้สัมภาษณ์กับครูต่างชาติ(อังกฤษ)
คิดในใจตอนนั่งรอว่า " กูต้องโชว์เหนือสะหน่อยแล้ว ไม่ให้เสียชืออาจารย์ที่อุตส่าห์ให้Fกูมา"
..................................
ปรากฏว่าคุยกันถูกคอ 1ช.ม กว่าๆ แบบไม่สนใจทรานสคลิปที่ยื่นให้
แลกเปลี่ยนทัศนคติของเด็กไทยกับการเรียนภาษาอังกฤษในปัจจุบัน
ว่ามีปัญหาอะไรบ้างที่ทำให้เด็กไทย ไม่กล้าพูดภาษาอังกฤษ
ทั้งๆที่เก่งไวยากรณ์และ่ท่องศัพท์ได้
จึงโม้เสนอแนวคิดให้ครูต่างชาติฟัง 3 ข้อ
..................................
สรุปครูต่างชาติชมกูใหญ่ บอกยู" เอ็กเซเล้นท์"มาก พะนะๆ
อยากร่วมงานกับยู หวังว่า ผอ.คงจะชื่นชอบและรับยูเข้าทำงาน
อีนี่ก็ปลื้มปริ่มดีใจ เหมือนลบปมด้อยในชีวิต ล้างตราบาปออกไปได้
จากนั้นก็ได้เป็นครูสอนภาษาอังกฤษเด็กประถม มัธยมต้น
และสอนอิงลิชโปรแกรมคู่กับ Mr.Andrew (ครูต่างชาติ)
.................................
1 ปีการศึกษาเต็มๆที่ได้ให้วิชาความรู้(ที่พอมี)กับนักเรียน
ทั้งรบราและปะทะฝีปากกับเด็กดิ้อที่ไม่ตั้งใจเรียน ไหนจะขวนขวายตำรามาสอน มาออกข้อสอบ เขียนแผนการสอน ทำเกรด ฯ
แต่ทั้งหมดที่ได้ทำ ยอมรับว่า "เป็นสิ่งที่ภูมิใจ"
เหมือนได้เอาชนะอดีตของตัวเองที่เคยทำผิดพลาดมาก่อน
ได้รู้จักคำว่า "หน้าที่รับผิดชอบ,อดทน,และโตเป็นผู้ใหญ่"
................................
สิ่งสำคัญที่ต้องขอบคุณเลยคือ ครูบาอาจารย์ที่เคารพทุกท่าน
ที่ถึงแม้จะให้ F แต่นั้นถือว่าเป็นแรงผลักดันที่ดีที่สุด ที่ทำให้เกิดความพยายาม
ความตั้งใจที่จะไม่ยอมให้เกรดหรือทรานสคลิปมาทำลายเรา
ยิ่งเรารู้ตัวว่าเราโง่มากเท่าไหร่ เราก็ต้องยิ่งตั้งใจการเรียนมากเท่านั้น
แล้วเมื่อถึงวันนั้น ......... มันก็ไม่มีอะไรที่เป็นไปไม่ได้
................................
ทุกครั้งที่พูดว่า"ครูตกภาษาอังกฤษแต่ครูมาสอนวิชาอังกฤษให้พวกเธอ"
แม้ว่าจะฟังดูตลกร้าย แต่มันทำให้รู้สึกภูมิใจอย่างที่สุด ^_____^
................................
Everything is Possible

ปล.ไม่ใช่ไรหรอก "คิดถึงนักเรียน"
ปล2.รูปนี้ถ่ายหลังจากติวสอบเข้าม.ปลายให้นักเรียนม.3
ที่น่าภูมิใจคือ สอบเข้าม.ปลายได้หมดเกือบทุกคน^__^