ชาวหนองน้ำแห้ง อ่านเพชรพระอุมาจบทั้ง 48 เล่มแล้ว ใครมีแรงบันดาลใจอะไรบ้างคะ
ส่วนเจ้าของ กท. เพิ่งจะอ่านเมื่อกลางปี 2556 นี้ แต่ทันทีที่อ่านจบ มันให้รู้สึกเคว้งคว้างโหยหาเหมือนถูกทิ้งอยู่กลางป่า และด้วยความดี ความประทับใจ และรักศรัทธาที่มีต่อ เพชรพระอุมา จึงเกิดแรงบันดาลใจเขียน " บทส่งท้ายเพชรพระอุมา ตอนมงกุฎไพร "  เป็นบทสรุปของตัวละครแต่ละคน พร้อมกับความรู้สึกที่พาเราได้กลับถึงบ้านของพวกเราที่ "หนองน้ำแห้ง" อย่างสมหวัง อบอุ่น และอิ่มเอม เก็บไว้อ่าน

เพื่อนบ้านชาวหนองน้ำแห้ง อ่านจบแล้วเกิดแรงบันดาลใจทำอะไรกันบ้างไหมคะ