โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านนะคะ
เรื่องหอพัก
เราย้ายเข้าไปอยู่หอพักใหม่ที่นึงกลับเพื่อน เพื่อนเราเป็นคนหาหอนี้เพราะหอนี้ระเบียงมันกว้างสุดแล้วได้ห้องริม เราก็โอเคนะอากาศก็ดีอยู่ประมาณชั้น 5 ไม่มีลิฟ วันแรกที่ย้ายของเข้ามา พ่อกลับแม่ก็ขับรถขนของเอามาส่ง เพื่อนเราก็มาช่วยขนกัน2-3 คนเราก็ขนขึ้นไป เราก็สงสัยเอ๊ะทำไมแม่ไม่ขึ้นมาอาจจะเพราะ ห้าชั้นมั้งแม่เลยไม่ขึ้น พอเราเดินลงไปแม่ถามว่าเราอยู่หอไหน ทั้งๆที่ยืนอยู่หน้าหอที่เราอยู่ แม่บอกว่าจะตามขึ้นไปพอมองตามไปก็ไม่เห็นเราแล้ว แม่เลยบอกสงสัยเค้าบังไม่ให้แม่เห็น เราก้ไม่ได้สงสัยอะไร ประมาณว่าไม่ได้เอามาคิดอะไรเพราะย้ายห้องใหม่ คืนแรกไม่มีอะไร จนนอนได้สักพักนึงเวลาเราขึ้นบันไดที่หอเนี่ยมันจะรู้สึกวังเวงตลอดอาจเพราะหอมันเก่าๆหน่องทึบๆหน่อยเย็นๆหน่อย นอนไปสักพักเราก็โดนอำปกติแต่ครั้งนี้แปลกแหะ เพื่อนเราเองก็โดนแบบเราด้วย เราเลยไปคุยกับแม่ ตอนที่เราไปบวชชีพรามห์กับแม่ ช่วงที่แม่กำลังนั่งสมาธิ ออกจากสมาธิ แม่ก็ถามเราว่า เค้าเป็นผู้หญิงใช่ไหม ซึ่งมันตรงกับที่เพื่อนและเราเจอเลย แระเด็นสำคัญอยู่ที่แม่เราก็วาดห้องเราให้ดูว่า ประตูอยู่ตรงนี้ใข่ไหม ตู้เสื้อผ้าอยู่ตรงไหนอะไรยังไง ห้องน้ำระเบียบอยู่ตรงไหน มีหน้าต่างอยู่ตรงไหน ซึ่งเรางงมากเพราะแม่ยังไม่เคยขึ้นไปที่ห้องเราและไม่เคยเล่าให้แม่ฟังเลยว่าจัดห้องยังไง แม่บอกว่าผู้หญิงเค้ามาขอส่วนบุญทำบุญให้เค้าหน่อย แม่บอกว่าเค้ามายืนมองอยู่หน้าห้องนานแล้วแต่เข้าไม่ได้ แม่ถามว่าเป็นอะไรถึงตายเค้าไม่ยอมบอก เลย ด้วยความที่เราอึ้งอยู่เราเลยบอกแม่ไปว่าฝากบอกหน่อยว่าจะทำบุญไปให้แม่บอกว่าไม่ได้ บอกเองสิ เราก็บอกไป นอนไม่หลับกันเลยทีเดียว ทำบุญให้เสร็จจบไป หายไปสักพักนึ งเราก็เล่นสไกปกับแม่ แม่ก็เห็นแค่หน้ากับพื้นที่ข้างหลังเราแต่แม่บอกว่าเค้ามาอีกแล้วนะอยู่น่าประตูที่น่าแปลกแม่บอกถ้าเรานั้งถูกว่าเราหันหน้าไปที่ฝั่งเดียวกับประตูไม่เท่าไหร่ยังบอกว่าเพื่อนเนั่งอยู่ตรงไหน เราขนลุกมากกแต่ก็มองจ้องไปที่ประตูแม่บอกว่าเค้าไม่ได้มาทำอะไรเค้าแค่หิว เราก็ไม่กล้าเล่าให้เพื่อนฟังตอนนั้นเพราะกลัวจะกลัวกัน เช้ามาค่อยเล่าให้เพื่อนฟังก็ซื้อของกินไปให้เค้าที่ทางสามแพ่งตามเคย ทิ้งท้ายเราเพื่งสักเกตตอนแม่ถามว่าห้องอยู่ทางสามแพ่งไหม เราเลยลงไปดูข้างล่าง มันตรงกับ ทางเข้าหออีกหอนึงพอดีพูดง่ายๆก็คล้ายๆทางสามแพ่ง
ภาคสอง เย็นวันนึงเรานอนเล่นอยู่กับเพื่อนหลังจากที่กลับมาจากมอก็หันหัวไปทางทิศเดียวกับบานประตูกะนอนเล่นๆแล้วมันง่วง เราเลยบอกเพื่อนว่านอนก่อนนะ อย่าเพิ่งกวน หลังจากนั้นเพื่อนเราก้ใส่หูฟังๆเพลงไปจนเราหลับไปสักพักเรารู้สึกว่าเราคุยกับใครไม่รู้แถมบอกให้เพื่อนเราขยับให้เค้านั่งด้วย แบบว่าเสียงดังมาก จนเพื่อนเราต้องเอาหูฟังออก (เพื่อนเล่าให้ฟังว่าเราคุยเสียงดังมากคุยไม่รู้เรื่อง รู้แต่ว่าตอนที่บอกว่าเขยิบให้ป้าเค้านั่งด้วย)เพื่อนเราก็ไม่ปลุกเราจนเราตื่น ทั้งสองก็เงียบกันไม่มีใครกล้าถามใครก่อน จนกระทั้งเราสงสัยว่าเราคุยกับใครหรือเปล่าเลยถามเพื่อนไปเท่านั้นแหละเพื่อนเล่าให้ฟังใหญ่เลย
ยังไม่หมดแค่นี้นะคะ เดี๋ยวมาเล่าใหม่ .....
ใครมีเรื่องมาแชร์กันแปะไว้ได้เลยนะคะ
รวมเรื่องเล่าประสบการณ์ ลี้ลับ สยองขวัญ
เรื่องหอพัก
เราย้ายเข้าไปอยู่หอพักใหม่ที่นึงกลับเพื่อน เพื่อนเราเป็นคนหาหอนี้เพราะหอนี้ระเบียงมันกว้างสุดแล้วได้ห้องริม เราก็โอเคนะอากาศก็ดีอยู่ประมาณชั้น 5 ไม่มีลิฟ วันแรกที่ย้ายของเข้ามา พ่อกลับแม่ก็ขับรถขนของเอามาส่ง เพื่อนเราก็มาช่วยขนกัน2-3 คนเราก็ขนขึ้นไป เราก็สงสัยเอ๊ะทำไมแม่ไม่ขึ้นมาอาจจะเพราะ ห้าชั้นมั้งแม่เลยไม่ขึ้น พอเราเดินลงไปแม่ถามว่าเราอยู่หอไหน ทั้งๆที่ยืนอยู่หน้าหอที่เราอยู่ แม่บอกว่าจะตามขึ้นไปพอมองตามไปก็ไม่เห็นเราแล้ว แม่เลยบอกสงสัยเค้าบังไม่ให้แม่เห็น เราก้ไม่ได้สงสัยอะไร ประมาณว่าไม่ได้เอามาคิดอะไรเพราะย้ายห้องใหม่ คืนแรกไม่มีอะไร จนนอนได้สักพักนึงเวลาเราขึ้นบันไดที่หอเนี่ยมันจะรู้สึกวังเวงตลอดอาจเพราะหอมันเก่าๆหน่องทึบๆหน่อยเย็นๆหน่อย นอนไปสักพักเราก็โดนอำปกติแต่ครั้งนี้แปลกแหะ เพื่อนเราเองก็โดนแบบเราด้วย เราเลยไปคุยกับแม่ ตอนที่เราไปบวชชีพรามห์กับแม่ ช่วงที่แม่กำลังนั่งสมาธิ ออกจากสมาธิ แม่ก็ถามเราว่า เค้าเป็นผู้หญิงใช่ไหม ซึ่งมันตรงกับที่เพื่อนและเราเจอเลย แระเด็นสำคัญอยู่ที่แม่เราก็วาดห้องเราให้ดูว่า ประตูอยู่ตรงนี้ใข่ไหม ตู้เสื้อผ้าอยู่ตรงไหนอะไรยังไง ห้องน้ำระเบียบอยู่ตรงไหน มีหน้าต่างอยู่ตรงไหน ซึ่งเรางงมากเพราะแม่ยังไม่เคยขึ้นไปที่ห้องเราและไม่เคยเล่าให้แม่ฟังเลยว่าจัดห้องยังไง แม่บอกว่าผู้หญิงเค้ามาขอส่วนบุญทำบุญให้เค้าหน่อย แม่บอกว่าเค้ามายืนมองอยู่หน้าห้องนานแล้วแต่เข้าไม่ได้ แม่ถามว่าเป็นอะไรถึงตายเค้าไม่ยอมบอก เลย ด้วยความที่เราอึ้งอยู่เราเลยบอกแม่ไปว่าฝากบอกหน่อยว่าจะทำบุญไปให้แม่บอกว่าไม่ได้ บอกเองสิ เราก็บอกไป นอนไม่หลับกันเลยทีเดียว ทำบุญให้เสร็จจบไป หายไปสักพักนึ งเราก็เล่นสไกปกับแม่ แม่ก็เห็นแค่หน้ากับพื้นที่ข้างหลังเราแต่แม่บอกว่าเค้ามาอีกแล้วนะอยู่น่าประตูที่น่าแปลกแม่บอกถ้าเรานั้งถูกว่าเราหันหน้าไปที่ฝั่งเดียวกับประตูไม่เท่าไหร่ยังบอกว่าเพื่อนเนั่งอยู่ตรงไหน เราขนลุกมากกแต่ก็มองจ้องไปที่ประตูแม่บอกว่าเค้าไม่ได้มาทำอะไรเค้าแค่หิว เราก็ไม่กล้าเล่าให้เพื่อนฟังตอนนั้นเพราะกลัวจะกลัวกัน เช้ามาค่อยเล่าให้เพื่อนฟังก็ซื้อของกินไปให้เค้าที่ทางสามแพ่งตามเคย ทิ้งท้ายเราเพื่งสักเกตตอนแม่ถามว่าห้องอยู่ทางสามแพ่งไหม เราเลยลงไปดูข้างล่าง มันตรงกับ ทางเข้าหออีกหอนึงพอดีพูดง่ายๆก็คล้ายๆทางสามแพ่ง
ภาคสอง เย็นวันนึงเรานอนเล่นอยู่กับเพื่อนหลังจากที่กลับมาจากมอก็หันหัวไปทางทิศเดียวกับบานประตูกะนอนเล่นๆแล้วมันง่วง เราเลยบอกเพื่อนว่านอนก่อนนะ อย่าเพิ่งกวน หลังจากนั้นเพื่อนเราก้ใส่หูฟังๆเพลงไปจนเราหลับไปสักพักเรารู้สึกว่าเราคุยกับใครไม่รู้แถมบอกให้เพื่อนเราขยับให้เค้านั่งด้วย แบบว่าเสียงดังมาก จนเพื่อนเราต้องเอาหูฟังออก (เพื่อนเล่าให้ฟังว่าเราคุยเสียงดังมากคุยไม่รู้เรื่อง รู้แต่ว่าตอนที่บอกว่าเขยิบให้ป้าเค้านั่งด้วย)เพื่อนเราก็ไม่ปลุกเราจนเราตื่น ทั้งสองก็เงียบกันไม่มีใครกล้าถามใครก่อน จนกระทั้งเราสงสัยว่าเราคุยกับใครหรือเปล่าเลยถามเพื่อนไปเท่านั้นแหละเพื่อนเล่าให้ฟังใหญ่เลย
ยังไม่หมดแค่นี้นะคะ เดี๋ยวมาเล่าใหม่ .....
ใครมีเรื่องมาแชร์กันแปะไว้ได้เลยนะคะ