ขอคำปรึกษาเพื่อน ๆ สำหรับการดัดนิสัยแมวค่ะ
เกริ่นแนะนำตัวนะคะ
คือเมี่ยวของเรา เป็นแมว 3 สี สาวสวยหน้าตาดี ลายด่างทั้งตัว ทำหมันแล้ว อายุ 8 เดือน นิสัยรักสันโดด ไม่เข้ากับแมวอื่น ไม่ค่อยเข้ากับคนได้ ใครจับไม่ได้เลย ขู่ฟ่อ ๆ เหมือนดั่งงูเห่า หางฟู มีแค่คนที่บ้าน 3 คนเท่านั้นที่จับเมี่ยวได้ แต่ห้ามอุ้มนาน เมี่ยวรำคาญ
เมี่ยวเป็นแมวที่เลี้ยงระบบเปิด เพราะเราแพ้ขนแมวและฝุ่นทรายแมว ก่อนที่เมี่ยวจะย้ายออกไปนอกตัวบ้าน (หลังทำหมันแล้ว) จมูกเราจะมีเลือดออกที่โพรงซิบ ๆ หมอบอกต้องแยกแมวออกนอกบ้าน ก็ใจหายและเป็นห่วงมากว่าจะอยู่นอกบ้านได้มั้ยน้อ เมี่ยวจะเสียใจมั้ยน้อ เมี่ยวจะคิดว่าเราไม่รักเค้ามั้ยน้อออ...
ปัจจุบัน ตอนกลางวัน เมี่ยวจะอยู่นอกกรง เดินเที่ยวตามสบาย แต่กลางคืนจะต้องเข้ากรงมุ้งลวด ซึ่งก็มีสิ่งอำนวยความสะดวกครบครันที่เราสรรหามาให้ ทั้งห้องน้ำในตัว ข้าวปลาอาหาร ที่นอนอุโมงแสนสบาย นวมที่นั่ง ที่ขูดเล็บ ของเล่นต่าง ๆ ที่เมี่ยวชอบ ทั้งลูกบอล ลูกกระดิ่ง ตุ๊กตา ฯลฯ ตื่นเช้ามาก็ชงนมอุ่น ๆ ให้ดื่ม 100 ml. ซึ่งเป็นนมแบบที่เลี้ยงเมี่ยวตอนอายุ 3 วัน นับจากที่แม่แมวใจร้าย แม่ตัวจริงของเมี่ยวที่ทิ้งเมี่ยวไปพร้อมพี่น้องที่สีสวยกว่า 2 ตัว ลายสลิดกับสีนวลไม่ทราบเพศ
เข้าเรื่องซักที
เมื่อ 1 เดือนที่แล้ว เมี่ยวขึ้นหลังคาของบ้านถัดไป 2 หลัง เราไม่รู้ว่าขึ้นไปตอนกี่โมง แต่กลับจากทำงานปกติเค้าจะต้องมาหา เราจะต้องได้ยินเสียงกระดิ่งที่ปลอกคอ กรุ๊งกริ๊ง ๆ ๆ ๆ แทบทุกครั้ง แต่ในวันนั้นเสียงกระดิ่งมันห่างออกไป พร้อมได้ยินเสียงร้องขอความช่วยเหลือจากแมวสุดที่รัก มองออกไปเห็นแมวเมี่ยวของเราอยู่บนหลังคา ไม่ลงมาซะที เดินวนไปมา มั่นใจว่าเมี่ยวคงลงไม่ได้ ไม่รู้จะทำยังไง จะไปกดกริ่งบ้านคนอื่นเพื่อขอเข้าไปปีนเอาแมวบนหลังคา เราก็เกรงใจเค้า คิดกลับกับถ้ามีคนมาทำแบบเดียวกันกับบ้านเรา คิดไปสารพัด แต่ด้วยความรักความเป็นห่วง เอ๊า! เป็นไงเป็นกัน บากหน้าตัดสินใจขออนุญาติเข้าไปปีนหลังคาบ้านเค้า เราก็เกรงใจบ้านเค้า แต่คุณเจ้าของบ้านก็ใจดีมาก บอกได้ยินเสียงแมวร้องน่าสงสาร จากนั้นเอาแมวเมี่ยวลงมา คืนนั้นเมี่ยวก็รอดตัวไป ลงมาก็เข้ากรง กินข้าว อึ เข้านอน สบายเฉิบ
ซึ่งจะต้องเล่าต่อไปว่า ครั้งหนึ่ง ที่หลังคาบ้านเราเอง เมี่ยวเคยขึ้นไปและเรียกแล้วมันทำท่าไม่ยอมลง เก้ ๆ กัง ๆ จนเราคะยั้นคะยอ บอก มาเมี่ยวมา มาสิเร็ว ๆ เพราะเราเคยเห็นแม่ของเมี่ยว ที่บางทีก็ผ่านมาบ้าง ขึ้นลงตรงนี้เป็นประจำ จะต้องลงที่ขอบรั้วก่อน พอเราเรียกมาก ๆ เข้า เมี่ยวตัดสินใจกระโดดลง แต่พลาด ไม่สามารถเอาขาเหยียบรั้วได้ ตกลงมาจากหลังคาลงสู่พื้น เราเห็นภาพนั้นทุกช๊อต ร้องกรี๊ด เมี่ยวก็คงเจ็บวิ่งหนีไปเข้ากรงเลย
เล่าต่อ
2 สัปดาห์ถัดมา เรากลับบ้านตอนเย็น เมี่ยวไม่มาหาแบบรวดเร็วเหมือนเดิม เอาละซีตะหงิด ๆ ในใจ ซึ่งตอนนั้นเองเมี่ยวก็คงได้ยินเสียงรถหรือเสียงอะไรก้อแล้วแต่ที่มันรู้แน่ว่าแม่กลับมาแล้ว เสียงเมี๊ยวววววว แม๊ววววว ไกล ๆ แว่วมาเข้าหู เฮ้ย! เมี่ยว แกเอาอีกแล้ว ขึ้นหลังคาอีกแล้ว บ้านเดิม ท่าเดิม เดินไปเดินมา วันนั้นแฟนบอกไม่ให้ไปเอา อย่าไปสปอยแมวมาก มันเป็นแมว เดี๋ยวมันก็หาทางลงมาได้เอง ขึ้นได้ก็ต้องลงได้ และตำแหน่งที่ขึ้นไปก็เป็นหลังคาชั้น 1 ที่มีต้นไม้ไกล้ ๆ เรามองดูแล้ว มันลงง่ายมาก แมวตัวอื่นต้องลงได้แน่ ๆ แต่เมี่ยวไม่ยอมลง วันนั้นแฟนเราตัดสินใจปล่อยเมี่ยวเอาไว้จนเช้า ตื่นมามันก็ยังอยู่บนหลังคา แต่เค้าก็ไม่อยากให้เอาลงมาเลย บอกเดี๋ยวหิวก็จะต้องหาทางลงเองจนได้ ช่วงบ่าย เรากลับมาดูเมี่ยว ปรากฎว่ามันก็ยังอยู่บนนั้น เราโทรไปบอกแฟนว่า เมี่ยวคงลงไม่ได้จริง ๆ แต่บ้านนั้นก็ไม่มีใครอยู่ เราก็เลยกลับไปทำงานและกลับมาบ้านตอนเย็น ไปขอบ้านนั้นเข้าไปปียเอาแมวเป็นรอบที่ 2 เจ้าของบ้านนั้นก็ยังคงใจดี และยังสงสัยว่าทำไมมันไม่ลงมา แปลกนะ แมวที่ใหนขึ้นไปก็ลงมาเองได้ ทำไมตัวนี้ไม่ยอมลง เค้ายังบอกว่าเนี่ยผมพยายามจะปีนขึ้นไปจับ แต่แมวไม่ยอมให้จับ แถมยังกรุณาบอกอีกว่าถ้าติดอีกเมื่อไหร่ก็มาจับได้นะ ไม่ต้องเกรงใจ ในที่สุดวันนั้น เมี่ยวก็ได้กลับมาบ้าน หิวข้าวและหิวน้ำโซเลย
เรายังคิดกันอยู่เลยว่า งานนี้เมี่ยวต้องเข็ด คงไม่กล้าขึ้นหลังคาบ้านนั้นอีกเป็นแน่ เพราะขึ้นแล้วต้องติดอยู่กว่า 24 ชั่วโมง ทั้งหิว ทั้งเหงา
เมื่อวานนี้ 23 ธันวาคม 56 เรากลับมาบ้านหลังเลิกงาน สถาณการณ์เป็นเหมือนวันก่อนเป๊ะ เมี่ยวไม่วิ่งมา เราได้ยินแต่เสียงร้องไกล ๆ พร้อมเสียงกระดิ่ง เราถอนหายใจแล้วเดินไปดูที่หลังบ้าน เห็นเมี่ยวเดินอยู่บนหลังคาบ้านเดิม ท่าเดิม มันเดินวนไปมา เราก็เงียบ จนแฟนถามว่าเมี่ยวหล่ะ เราก็นิ่งไม่ตอบประกอบหน้าเซ็ง เค้าถามว่า อยู่หลังคาบ้านนู้นใช่มั้ย เราพยักหน้า เค้าก็ไม่พูดอะไรเดินหันหลังกลับไป นั่งดูทีวีต่อ จากนั้นคุยกันว่าจะเอายังไงดี เมี่ยวทำแบบนี้เป็นหนที่ 3 แล้ว ครั้งก่อนไม่ไปรับ ให้ค้างบนหลังคา ไม่มีอาหาร ไม่มีน้ำ หวังว่าจะเข็ด แต่มันไม่เข็ด จะให้เราไปกดออดบ้านเค้าเพื่อไปปีนเอาแมวอีกเนี่ยนะ คนเราจะต้องเกรงใจกัน ครั้งนี้เราตัดสินใจทิ้งเมี่ยวเอาไว้ 2 คืน คือคืนวันที่ 23 และ 24 พรุ่งนี้หวังว่ามันจะลงมาได้ได้เหมือนแมวทั่วไป เราอยากให้เมี่ยวเข้มแข็งกว่านี้ เมี่ยวเองก็ทั้งปีนรั้ว ปีนต้นไม้ รวมถึงปีนขึ้นไปบนหลังคาบ้านนั้นได้ แต่ทำไมแค่นี้เมี่ยวลงมาไม่ได้
สิ่งที่กังวลตอนนี้คือ แมวจะอดอาหาร อดน้ำได้กี่วัน
แล้วคราวหน้าถ้าขึ้นไปอีก จะทิ้งไว้เป็น 3 คืน -4 คืน เพื่อน ๆ เห็นว่าเป็นยังไง
ตัวมันเองก็ร้องถ้านั่งอยู่บ้านนั้นก็คงดังน่ารำคาญอยู่
อยากเพื่อนที่รักแมวเข้าใจว่าเราก็รักเมี่ยว เป็นแมวที่เราชงนมป้อนตั้งแต่ยังอ่อน ๆ แต่จำเป็นต้องดัดนิสัยมัน มีใครมีประสบการณ์คล้าย ๆ กับแบบนี้ ช่วยเล่าให้ฟังบ้างนะคะ ว่าจะแก้อย่างไร
ทั้งนี้เพื่อให้มันเข็ดไม่ขึ้นไปตรงนั้นอีก
และที่ร้ายไปกว่านั้น นี่ยังโชคดีที่เป็นบ้านที่เรามองเห็น ถ้าไม่เห็นไปขึ้นบ้านไหนก็ไม่รู้ ลงไม่ได้จะทำอย่างไร ไม่แห้งตายอยู่บนหลังคาเลยเร้อ
เมี่ยวเอ้ย
ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ
แมวเมี่ยวขึ้นหลังคา ลงไม่ได้หลายครั้งแล้ว ต้องดัดนิสัยมัน
เกริ่นแนะนำตัวนะคะ
คือเมี่ยวของเรา เป็นแมว 3 สี สาวสวยหน้าตาดี ลายด่างทั้งตัว ทำหมันแล้ว อายุ 8 เดือน นิสัยรักสันโดด ไม่เข้ากับแมวอื่น ไม่ค่อยเข้ากับคนได้ ใครจับไม่ได้เลย ขู่ฟ่อ ๆ เหมือนดั่งงูเห่า หางฟู มีแค่คนที่บ้าน 3 คนเท่านั้นที่จับเมี่ยวได้ แต่ห้ามอุ้มนาน เมี่ยวรำคาญ
เมี่ยวเป็นแมวที่เลี้ยงระบบเปิด เพราะเราแพ้ขนแมวและฝุ่นทรายแมว ก่อนที่เมี่ยวจะย้ายออกไปนอกตัวบ้าน (หลังทำหมันแล้ว) จมูกเราจะมีเลือดออกที่โพรงซิบ ๆ หมอบอกต้องแยกแมวออกนอกบ้าน ก็ใจหายและเป็นห่วงมากว่าจะอยู่นอกบ้านได้มั้ยน้อ เมี่ยวจะเสียใจมั้ยน้อ เมี่ยวจะคิดว่าเราไม่รักเค้ามั้ยน้อออ...
ปัจจุบัน ตอนกลางวัน เมี่ยวจะอยู่นอกกรง เดินเที่ยวตามสบาย แต่กลางคืนจะต้องเข้ากรงมุ้งลวด ซึ่งก็มีสิ่งอำนวยความสะดวกครบครันที่เราสรรหามาให้ ทั้งห้องน้ำในตัว ข้าวปลาอาหาร ที่นอนอุโมงแสนสบาย นวมที่นั่ง ที่ขูดเล็บ ของเล่นต่าง ๆ ที่เมี่ยวชอบ ทั้งลูกบอล ลูกกระดิ่ง ตุ๊กตา ฯลฯ ตื่นเช้ามาก็ชงนมอุ่น ๆ ให้ดื่ม 100 ml. ซึ่งเป็นนมแบบที่เลี้ยงเมี่ยวตอนอายุ 3 วัน นับจากที่แม่แมวใจร้าย แม่ตัวจริงของเมี่ยวที่ทิ้งเมี่ยวไปพร้อมพี่น้องที่สีสวยกว่า 2 ตัว ลายสลิดกับสีนวลไม่ทราบเพศ
เข้าเรื่องซักที
เมื่อ 1 เดือนที่แล้ว เมี่ยวขึ้นหลังคาของบ้านถัดไป 2 หลัง เราไม่รู้ว่าขึ้นไปตอนกี่โมง แต่กลับจากทำงานปกติเค้าจะต้องมาหา เราจะต้องได้ยินเสียงกระดิ่งที่ปลอกคอ กรุ๊งกริ๊ง ๆ ๆ ๆ แทบทุกครั้ง แต่ในวันนั้นเสียงกระดิ่งมันห่างออกไป พร้อมได้ยินเสียงร้องขอความช่วยเหลือจากแมวสุดที่รัก มองออกไปเห็นแมวเมี่ยวของเราอยู่บนหลังคา ไม่ลงมาซะที เดินวนไปมา มั่นใจว่าเมี่ยวคงลงไม่ได้ ไม่รู้จะทำยังไง จะไปกดกริ่งบ้านคนอื่นเพื่อขอเข้าไปปีนเอาแมวบนหลังคา เราก็เกรงใจเค้า คิดกลับกับถ้ามีคนมาทำแบบเดียวกันกับบ้านเรา คิดไปสารพัด แต่ด้วยความรักความเป็นห่วง เอ๊า! เป็นไงเป็นกัน บากหน้าตัดสินใจขออนุญาติเข้าไปปีนหลังคาบ้านเค้า เราก็เกรงใจบ้านเค้า แต่คุณเจ้าของบ้านก็ใจดีมาก บอกได้ยินเสียงแมวร้องน่าสงสาร จากนั้นเอาแมวเมี่ยวลงมา คืนนั้นเมี่ยวก็รอดตัวไป ลงมาก็เข้ากรง กินข้าว อึ เข้านอน สบายเฉิบ
ซึ่งจะต้องเล่าต่อไปว่า ครั้งหนึ่ง ที่หลังคาบ้านเราเอง เมี่ยวเคยขึ้นไปและเรียกแล้วมันทำท่าไม่ยอมลง เก้ ๆ กัง ๆ จนเราคะยั้นคะยอ บอก มาเมี่ยวมา มาสิเร็ว ๆ เพราะเราเคยเห็นแม่ของเมี่ยว ที่บางทีก็ผ่านมาบ้าง ขึ้นลงตรงนี้เป็นประจำ จะต้องลงที่ขอบรั้วก่อน พอเราเรียกมาก ๆ เข้า เมี่ยวตัดสินใจกระโดดลง แต่พลาด ไม่สามารถเอาขาเหยียบรั้วได้ ตกลงมาจากหลังคาลงสู่พื้น เราเห็นภาพนั้นทุกช๊อต ร้องกรี๊ด เมี่ยวก็คงเจ็บวิ่งหนีไปเข้ากรงเลย
เล่าต่อ
2 สัปดาห์ถัดมา เรากลับบ้านตอนเย็น เมี่ยวไม่มาหาแบบรวดเร็วเหมือนเดิม เอาละซีตะหงิด ๆ ในใจ ซึ่งตอนนั้นเองเมี่ยวก็คงได้ยินเสียงรถหรือเสียงอะไรก้อแล้วแต่ที่มันรู้แน่ว่าแม่กลับมาแล้ว เสียงเมี๊ยวววววว แม๊ววววว ไกล ๆ แว่วมาเข้าหู เฮ้ย! เมี่ยว แกเอาอีกแล้ว ขึ้นหลังคาอีกแล้ว บ้านเดิม ท่าเดิม เดินไปเดินมา วันนั้นแฟนบอกไม่ให้ไปเอา อย่าไปสปอยแมวมาก มันเป็นแมว เดี๋ยวมันก็หาทางลงมาได้เอง ขึ้นได้ก็ต้องลงได้ และตำแหน่งที่ขึ้นไปก็เป็นหลังคาชั้น 1 ที่มีต้นไม้ไกล้ ๆ เรามองดูแล้ว มันลงง่ายมาก แมวตัวอื่นต้องลงได้แน่ ๆ แต่เมี่ยวไม่ยอมลง วันนั้นแฟนเราตัดสินใจปล่อยเมี่ยวเอาไว้จนเช้า ตื่นมามันก็ยังอยู่บนหลังคา แต่เค้าก็ไม่อยากให้เอาลงมาเลย บอกเดี๋ยวหิวก็จะต้องหาทางลงเองจนได้ ช่วงบ่าย เรากลับมาดูเมี่ยว ปรากฎว่ามันก็ยังอยู่บนนั้น เราโทรไปบอกแฟนว่า เมี่ยวคงลงไม่ได้จริง ๆ แต่บ้านนั้นก็ไม่มีใครอยู่ เราก็เลยกลับไปทำงานและกลับมาบ้านตอนเย็น ไปขอบ้านนั้นเข้าไปปียเอาแมวเป็นรอบที่ 2 เจ้าของบ้านนั้นก็ยังคงใจดี และยังสงสัยว่าทำไมมันไม่ลงมา แปลกนะ แมวที่ใหนขึ้นไปก็ลงมาเองได้ ทำไมตัวนี้ไม่ยอมลง เค้ายังบอกว่าเนี่ยผมพยายามจะปีนขึ้นไปจับ แต่แมวไม่ยอมให้จับ แถมยังกรุณาบอกอีกว่าถ้าติดอีกเมื่อไหร่ก็มาจับได้นะ ไม่ต้องเกรงใจ ในที่สุดวันนั้น เมี่ยวก็ได้กลับมาบ้าน หิวข้าวและหิวน้ำโซเลย
เรายังคิดกันอยู่เลยว่า งานนี้เมี่ยวต้องเข็ด คงไม่กล้าขึ้นหลังคาบ้านนั้นอีกเป็นแน่ เพราะขึ้นแล้วต้องติดอยู่กว่า 24 ชั่วโมง ทั้งหิว ทั้งเหงา
เมื่อวานนี้ 23 ธันวาคม 56 เรากลับมาบ้านหลังเลิกงาน สถาณการณ์เป็นเหมือนวันก่อนเป๊ะ เมี่ยวไม่วิ่งมา เราได้ยินแต่เสียงร้องไกล ๆ พร้อมเสียงกระดิ่ง เราถอนหายใจแล้วเดินไปดูที่หลังบ้าน เห็นเมี่ยวเดินอยู่บนหลังคาบ้านเดิม ท่าเดิม มันเดินวนไปมา เราก็เงียบ จนแฟนถามว่าเมี่ยวหล่ะ เราก็นิ่งไม่ตอบประกอบหน้าเซ็ง เค้าถามว่า อยู่หลังคาบ้านนู้นใช่มั้ย เราพยักหน้า เค้าก็ไม่พูดอะไรเดินหันหลังกลับไป นั่งดูทีวีต่อ จากนั้นคุยกันว่าจะเอายังไงดี เมี่ยวทำแบบนี้เป็นหนที่ 3 แล้ว ครั้งก่อนไม่ไปรับ ให้ค้างบนหลังคา ไม่มีอาหาร ไม่มีน้ำ หวังว่าจะเข็ด แต่มันไม่เข็ด จะให้เราไปกดออดบ้านเค้าเพื่อไปปีนเอาแมวอีกเนี่ยนะ คนเราจะต้องเกรงใจกัน ครั้งนี้เราตัดสินใจทิ้งเมี่ยวเอาไว้ 2 คืน คือคืนวันที่ 23 และ 24 พรุ่งนี้หวังว่ามันจะลงมาได้ได้เหมือนแมวทั่วไป เราอยากให้เมี่ยวเข้มแข็งกว่านี้ เมี่ยวเองก็ทั้งปีนรั้ว ปีนต้นไม้ รวมถึงปีนขึ้นไปบนหลังคาบ้านนั้นได้ แต่ทำไมแค่นี้เมี่ยวลงมาไม่ได้
สิ่งที่กังวลตอนนี้คือ แมวจะอดอาหาร อดน้ำได้กี่วัน
แล้วคราวหน้าถ้าขึ้นไปอีก จะทิ้งไว้เป็น 3 คืน -4 คืน เพื่อน ๆ เห็นว่าเป็นยังไง
ตัวมันเองก็ร้องถ้านั่งอยู่บ้านนั้นก็คงดังน่ารำคาญอยู่
อยากเพื่อนที่รักแมวเข้าใจว่าเราก็รักเมี่ยว เป็นแมวที่เราชงนมป้อนตั้งแต่ยังอ่อน ๆ แต่จำเป็นต้องดัดนิสัยมัน มีใครมีประสบการณ์คล้าย ๆ กับแบบนี้ ช่วยเล่าให้ฟังบ้างนะคะ ว่าจะแก้อย่างไร
ทั้งนี้เพื่อให้มันเข็ดไม่ขึ้นไปตรงนั้นอีก
และที่ร้ายไปกว่านั้น นี่ยังโชคดีที่เป็นบ้านที่เรามองเห็น ถ้าไม่เห็นไปขึ้นบ้านไหนก็ไม่รู้ ลงไม่ได้จะทำอย่างไร ไม่แห้งตายอยู่บนหลังคาเลยเร้อ
เมี่ยวเอ้ย
ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ