กระโปรงสั้นนับเป็นเเฟชั่นการเเต่งกายที่อยู่คู่กับผู้หญิงมานาน
เเละนี่คือที่มาของการตั้งกระทู้ในครั้งนี้ เหตุการณ์เกิดขึ้นวันนี้
ที่ห้างพารากอน ตรงบันไดเลื่อนทางขึ้นร้านหนังสือคิโนะ
มีน้องผู้หญิงสองคน คนเเรกใส่กางเกง เสื้อออกเเนวเชิ้ตผู้หญิง
เเละน้องอีกคนที่นุ่งกระโปรงสั้นเลยหัวเข่าประมาณครึ่งขาอ่อน
ใส่เสื้อทรงเเบบดิว อริศราที่ใส่ในละครต้นรักริมรั้ว อยู่ข้างหน้า
ต่อมาก็เป็นกลุ่มน้องผู้ชายประมาณสี่ ห้าคน เมื่อบันไดเลื่อนมาถึง
ชั้นสามเเล้ว น้องผู้หญิงเข้าไปที่ร้านหนังสือ ส่วนกลุ่มน้องผู้ชาย
ก็ไปทางขวามือ เเละเรื่องที่ข้าพเจ้าได้ยินตอนที่อยู่ในร้านหนังสือ
จากการสนทนาของน้องผู้หญิงทั้งสอง
น้องผู้หญิงคนที่สอง   มะรึงเห็นกลุ่มผู้ชายที่อยู่หลังเราป่ะ
น้องผู้หญิงคนเเรก     เห็น ทำไมหรอ
น้องผู้หญิงคนที่สอง   พวกมานแอบมองใต้กระโปรง กรูด้วย
                          มะเเร่ง โรคจิต ผู้ชายสมัยนี้น่ากลัว
น้องผู้หญิงคนเเรก    กรูก็ว่ามันทำไม มะรึงมองพวกมานเเปลกๆ
น้องผู้หญิงคนที่สอง  เอ่อ กรูว่าจะด่พวกมานเหมือนกัน เเต่มะเเร่งกรูอายคน

ป.ล. ขอเพิ่ม ป.ล. เกี่ยวกับการเลี่ยงพิมพ์ภาษาพูด ไม่ให้หยาบคายเกินไป
สิ่งที่อยากจะฝากถึง   จะโทษกลุ่มน้องผู้ชายก็ไม่ถูก เพราะสาเหตุเกิดจากน้องใส่สั้นมาก
                           อย่าว่าเเต่ผู้ชายเลย พี่ว่าผู้หญิงหลายคนก็มอง มันเป็นธรรมดามากที่
                           ที่ผู้ชายชอบมองขาของผู้หญิง(เเต่ขาน้องก็สวยจริงๆนะ ขาว ยาว เรียว)
                           ถ้าอยากจะใส่สั้นๆอยู่  อาจจะดูเพื่อนน้องเป็นตัวอย่างที่ใส่กางเกงขาสั้น
                           เเต่ไม่อยากให้โป๊มาก ก่อนจะออกจากบ้าน น้องต้องเตรียมใจเเล้วว่า
                           จะต้องเจอเหตุการณ์นี้ กระโปรงน้องมันสั้นมาก จนพี่ไม่รู้ว่า ถ้าธนบัตรใบละ
                           หนึ่งพันบาทหล่นลงพื้น น้องจะก้มเก็บอย่างไร (หรืออาจจะใช้เพื่อน)
                           เเละสุดท้ายพี่ว่า ใส่มาเเล้วมีคนมองดีกว่า คนเดินผ่านเเล้วนินทาว่า"ขาลาย"
                           ปัญหาข่มขืน หรืออนาจาร มันอยู่ใกล้เรามากขึ้นในสังคมสมัยนี้ จะเห็นได้ว่า
                           เเม้เเต่บนรถไฟฟ้า ผู้หญิงบางคนยังโดนทำอนาจารได้เลย ที่ตั้งกระทู้นี้ขึ้นมา
                           เพราะเป็นห่วงน้อง เเละผู้หญิงทุกคน