สีสุภาพ คือ สีที่ขึ้นอยู่กับกาลเทศะ  คือการใช้สีนั้น ๆ ให้เข้ากับรู้แบบงาน และสถานที่ที่เราจะไปค่ะ
ยกตัวอย่างสี ที่จัดว่าสุภาพ และใส่ได้แทบทุกงาน  ครีม น้ำตาล เทา กรม  

   แต่ทั้งนี้แม้ว่าจะเป็นสีที่สุภาพแล้ว การออกแบบของรูปแบบชุดนั้น ต้องออกแบบให้เข้ากับงานด้วย เช่น
   การสมัครงาน อาจใส่ชุดนศ. หรือสูท เพราะสีสุภาพอยู่แล้ว  แต่บางคนอาจใส่เสื้อสีอื่น แต่ต้องเป็นสีโทนอ่อนสบายตา  ไม่ควรเป็นสีที่แรงและเข้มจนเกินไปเนื่องจากมีผลต่อจิตวิทยาในการรับเข้าทำงาน (ทั้งนี้อยู่กับบุคลิกและการพูดด้วย) ไม่ควรใส่กระโปรงเลยเข่ามากนักเพราะมีผลต่อการวิเคราะห์และผู้ใหญ่อาจไม่ชอบได้ค่ะ

   การเข้าเฝ้าเชื้อพระวงศ์ งานสำคัญทางราชการอื่น ๆ หญิงต้องใส่กระโปรงเท่านั้น และควรเป็นทรงตรงหรือสอบ ความยาวเลยลงมาคลุมเข่า ใส่แขนยาว(บางคนใส่ชุดนศ.แขนสั้นแต่ไม่ควรระดับแค่สั้นเลยแขนมานิดเดียว)  บางคนใส่ชุดไทยในงานพระราชพิธีต่าง ๆ ซึ่งส่วนใหญ่นิยมให้เป็นชุดไทย อาทิเช่น ชุดไทยเรือนต้น,  ชุดไทยจิตรลดา, ชุดไทยอมรินทร์, ชุดไทยบรมพิมาน และรองเท้าหนังต้องหุ้มส้นค่ะ ไม่ใช้ผ้าใบ(ส่วนตัวเคยรับเสด็จในชุดนศ. ใส่สูททับ กระโปรงคลุมเข่า รองเท้าส้นสูงหัวมนหุ้มส้นสีดำค่ะ)
  
   ชุดไปงานแต่งงานถ้าใช้สีเทา ควรใส่คู่กับชมพู หรือสีอื่น ๆ ที่ไม่หลอกกันกิน แต่ทั้งนี้ไม่ควรใช้ฉูดฉาดเกินไป  ถ้าสีน้ำตาลเองก็มีระดับโทนสีให้เลือกใช้เหมือนกัน
   งานแต่งงานห้ามใส่ขาว ครีม ออฟไวท์ ม่วง และ ดำ  ทั้งนี้ต้องดูภาพรวมด้วยว่าเจ้าสาวใส่สีอะไร ถ้าเจ้าสาวใส่ชุดแต่งงานสีครีม ก็ต้องหลีกสีนี้ซะเพื่อให้เกียรติ  (ห้ามใส่สีตรงกับเจ้าสาว) แต่มีข้อยกเว้นถ้าเจ้าสาวใช้ชมพูอ่อน เราสามารถใช้ชมพูเข้มหรือสีครีมได้    ส่วนสีม่วงไม่ว่ากรณีใดในงานนี้หลีกเลี่ยงซะเพราะ ผู้ใหญ่ในงานจะถือว่าเราใส่เพื่อมาแช่งเจ้าสาวให้เป็นหม้าย  (พอ ๆกับสีดำ ซึ่งสังคมไทยไม่ยอมรับในสีนี้ค่ะ)

  งานศพใช้   สีดำ สีกรมท่า สีกากี(เป็นสีเครื่องแบบเลยอนุโลม) สีเทา สีครีม ออฟไวท์ และสีขาว อีกทั้งต้องงดใส่เครื่องประดับเพื่อแสดงความเคารพต่อผู้ตายที่ไม่มีสมบัติ ติดตัวไป การออกแบบชุดที่ใส่สามารถใส่กระโปรงเหนือเข่าได้นิดหน่อย ใส่กางเกงได้ ไม่จำกัดทรงกระโปรง  ใส่ชุดแซคได้ แต่ไม่ควรเน้นทรวดทรงมาก เช่นการโชว์เน้นหน้าอกหรือใส่แขนกุดเป็นสิ่งที่ไม่ค่อยสมควรเพราะอยู่ในเขตวัด  บางคนนิยมใส่สูทในงานแบบนี้(เราก็มักใส่สูทไปงานนี้) หรือชุดไทยแบบเข้าเฝ้า เพราะเป็นชุดที่สุภาพมากค่ะ
  ถ้าในงานนั้นไม่ใช้งานศพแบบทางการ และไม่ต้องใส่เสื้อแขนยาวหรือสามส่วน  แต่ก็ไม่ควรใช้แขนกุด  อนุญาตให้ใส่กางเกงยีนส์ขายาวและเสื้อยืดได้    แต่ทั้งนี้ต้องดูด้วยเพราะบางคนอาจมีเสื้อสีสำหรับงานนี้แค่ตัวเดียว แค่เขามาก็ดีแล้ว ส่วนใหญ่วันเผาจะใส่สีดำทุกคน

     โดยรวมแล้วการจำกัดสีสุภาพจริง ๆมีอยู่แค่นี้ ที่เหลือคือการไล่ระดับเฉดสีให้เหมาะสม และสอดคล้องกับการออกแบบเสื้อผ้า ให้เข้ากับตัวผูสวมใส่เอง ซึ่งบางครั้งแต่ละงานการออกแบบที่นำสมัยเกินไป อาจทำให้สีที่มีความสุภาพไม่สุภาพได้ค่ะ

    สำหรับที่ถามว่าเงิน 500 แพงไหม บางคนว่าถูกบางคนว่าแพง  มันต้องดูตามความเหมาะสมค่ะ คนเราใช้จ่ายในความจำเป็นต่างกันฉะนั้นมูลค่าถึงต่างกันค่ะ  

     เราพูดในฐานะที่บ้านทำงานด้านนี้นะคะ ถ้าคุณจ้างเค้าตัด  500 ถือว่าถูกมากค่ะ (เป็นเราไม่รับงานค่ะไม่คุ้มแรง)สำหรับเราถ้าเป็นแซคยิ่งถูก ที่บอกว่าถูกนั้นเพราะคุณกำหนดรูปแบบได้ การเย็บในที่ต่าง ๆ  ส่วนถ้าเค้ารวมค่าผ้าให้คุณแล้ว แสดงว่ามหาถูกเลยค่ะ  
   แต่!!!! ของถูกแล้วดีไม่มีนะคะ  แสดงว่าผ้าที่เขาหามาตัดให้คุณคุณภาพนั้นต่ำค่ะ  (ราคาผ้ามาตรฐานอยู่ที่ 160-250 ต่อเมตร)  แต่ถ้าคุณเอาผ้าไปให้เขาตัดอย่างเดียวมันก็ถูกอยู่ดีน่ะแหละค่ะยังไงก็ถูก  
    การจ้างตัดเสียอย่างเดียวต้องรอคิวค่ะ ชุดนึงเค้าตัดให้คุณช้าสุดไม่เกิน 2-3 วันหรอกค่ะ แต่ถ้ามีคิวก็รอนานค่ะ พอเสร็จแล้วต้องมาลองใส่เช็คชุดว่าเข้ากับรูปร่างไหม ถ้าคุณเผลออ้วนระหว่างนั้น ซวยค่ะ!!! แก้เข้าง่ายแก้ออกยากหน่อยเพราะผ้าอาจเสียได้ (ผ้าบางชนิดเลาะไม่ได้ค่ะ)
     แล้วถ้าคุณซื้อเขาละ  โอ้ย!!!  ยิ่งถูกเลยค่ะ  เพราะ 500 บางครั้งราคาต้นทุนผ้าแพง ๆจะถูกลงเนื่องจากกลไกการผลิต(เหมือนการจัดซื้อวัตถุดิบราคาส่ง) แต่อาจไม่ดีเท่าไหร่นัก  เพราะผ้าอาจไม่ใช่ สีไม่โดน ออกแบบเองไม่ได้ แถมอาจบาง หรือสั้นเกินไป แก้ไขลำบาก อาจต้องเสียเงินค่าแก้เพิ่ม และอาจแก้ได้ไม่ดี  แต่มันก็ดีอีกข้อคือ มีเงินปุ๊บได้ปั๊บค่ะ หนำซ้ำราคาอาจถูกกว่านี้อีก

    เลือกสิ่งที่เหมาะสมกับชีวิตของคุณนะคะ
    
    ปล.แก้ไขคำผิดค่ะ