การยึดถือในอัตตา ตัวตน จัดเปน "กิเลส" มั้ยคะ ?
พิจารณาตนเองหลายครั้งแล้ว ก็เห็นว่า กิเลสต่อวัตถุสิ่งของ ของนอกกาย ไม่ค่อยหนักหนา ไม่ใช่ปัญหาใหญ่สำหรับเรา
ประมาณว่ากินก็ได้ ไม่ได้กินก็ไม่เปนไร ไปก็ได้ ไม่ได้ไปก็ไม่เปนไร มีก็ได้ ไม่มีก็ไม่เปนไร
คือ กิเลสยังมีอยู่ แต่ไม่ได้ใส่ใจมากกับของนอกกายเหล่านี้น่ะค่ะ
ปัญหาของเราที่มากมายกว่าข้างต้น ก็คือ "
การยึดมั่นในตนเอง"
เมื่อถึงจุดหนึ่ง เมื่อถูกก้าวล่วง ระราน ไม่ยุติธรรม ฯลฯ "
ความรู้สึกไม่อยู่เฉย" จะแสดงตนออกมาเสมอๆ อย่างน้อยก็ปุดๆ ในใจ
ว่าไป ตอนนี้ก็ดีขึ้นเยอะแล้ว เพราะกับบางสิ่งหรือบางคนที่เราไม่ให้ค่า เราก็เฉยๆ ไม่รู้สึกอะไรด้วยทั้งด้านบวกและลบ
แบบนี่เหมือนเรามี "
กิเลสกับความรู้สึกของตัวเอง" หรือป่าวคะ (หากว่า การยึดอัตตาคือกิเลส น่ะค่ะ)
ขอคำแนะนำด้วยค่ะว่าจะต้องฝึกอย่างไร เพื่อที่จะคลายการยึดมั่นในตนเองให้ลดลง
ขอบคุณค่ะ
ปล. ขอแบบภาษาเรียบง่าย ไม่ต้องแปล นะคะ เผื่อให้กับผู้ฝึกใหม่น่ะค่ะ (รวมเราด้วยแหละ

)
✿*´¨¯¨`*·~ ถามเรื่อง "อัตตา" ค่ะ ~*´¨¯¨`*✿
พิจารณาตนเองหลายครั้งแล้ว ก็เห็นว่า กิเลสต่อวัตถุสิ่งของ ของนอกกาย ไม่ค่อยหนักหนา ไม่ใช่ปัญหาใหญ่สำหรับเรา
ประมาณว่ากินก็ได้ ไม่ได้กินก็ไม่เปนไร ไปก็ได้ ไม่ได้ไปก็ไม่เปนไร มีก็ได้ ไม่มีก็ไม่เปนไร
คือ กิเลสยังมีอยู่ แต่ไม่ได้ใส่ใจมากกับของนอกกายเหล่านี้น่ะค่ะ
ปัญหาของเราที่มากมายกว่าข้างต้น ก็คือ "การยึดมั่นในตนเอง"
เมื่อถึงจุดหนึ่ง เมื่อถูกก้าวล่วง ระราน ไม่ยุติธรรม ฯลฯ "ความรู้สึกไม่อยู่เฉย" จะแสดงตนออกมาเสมอๆ อย่างน้อยก็ปุดๆ ในใจ
ว่าไป ตอนนี้ก็ดีขึ้นเยอะแล้ว เพราะกับบางสิ่งหรือบางคนที่เราไม่ให้ค่า เราก็เฉยๆ ไม่รู้สึกอะไรด้วยทั้งด้านบวกและลบ
แบบนี่เหมือนเรามี "กิเลสกับความรู้สึกของตัวเอง" หรือป่าวคะ (หากว่า การยึดอัตตาคือกิเลส น่ะค่ะ)
ขอคำแนะนำด้วยค่ะว่าจะต้องฝึกอย่างไร เพื่อที่จะคลายการยึดมั่นในตนเองให้ลดลง
ขอบคุณค่ะ
ปล. ขอแบบภาษาเรียบง่าย ไม่ต้องแปล นะคะ เผื่อให้กับผู้ฝึกใหม่น่ะค่ะ (รวมเราด้วยแหละ