ผ่านช่วงเวลาสมเพชตัวเองมาได้ สักพักนึงแล้ว คือสมเพชที่โดนหลอกซ้ำหลอกซาก จิตใจก็ยังไม่ดีหรอก ฟังเพลงเศร้าก็แอบซึม นั่งๆ อยู่ก็สมเพชเวทนาตัวเองขึ้นมาบ่อยๆ แต่ก็นั่นแหล่ะ มันผ่านไปแล้ว
ทุกครั้งที่คิดถึงเรื่องที่ผ่านมา บอกตัวเองอย่างนี้ทุกวัน ว่าเดี๋ยวอะไร อะไรก็จะผ่านไป

หรือมันจะดีขึ้นกว่านี้ ถ้ากรุงเทพฯ ปีนี้ไม่หนาวสะบัดขนาดนี้
จะหนาวไปไหน ปิดหน้าต่าง ห่มผ้าหนาๆ ก็แล้ว
เอ้า...ผ้าห่มก็เจ้ากรรม ไอ้นั่นมันก็ดันเคยห่ม ผืนไหนมันก็ห่ม

เว้ย..ย อยากจะบ้า

แล้วเดี๋ยวก็ปีใหม่อีกละ
ยิ่งคิด ยิ่งบาดลึก
พระเจ้า มีอะไรที่มันแย่กว่านี้อีกไหม

อกหัก หนาว และปีใหม่!!