***หนาวนี้ที่..ภูหินร่องกล้า***

    ร่องรอยประวัติศาสตร์ขาดผุกร่อน
เรือนเคยซ่อนซุกกายใต้ป่าใหญ่
บัดนี้เก่าโทรมซุกดั่งทุกข์ใจ
ป่าผลัดใบบางตา...ค่าเสื่อมโทรม

    หนาวลมเหน็บเจ็บเจือบาดเนื้อผิว
ทิ้งรอยริ้วเลือนรางอย่างขื่นขม
ภูแตกร่องช่องแคบแยบคายคม
ลานปุ่มปมโบราณเรื่องเล่าเบื้องบรรพ์

    สี่สิบขวบปีผ่านแสนนานช้า
ณ ภูหินร่องกล้า..แกร่งกล้านั้น
เคยขบเคี้ยวเคี่ยวกรำคนสำคัญ
เป็นของขวัญล้ำค่าประชาธิปไตย

    ทวงสิทธิ เสมอภาค อยากเท่าเทียม
สังคมเตรียมเปลี่ยนผ่านสู่ด้านใหม่
เธอผู้กล้าศรัทธามั่นและฝันไกล
ความยุติธรรมจะนำชัยสู่ปวงชน

    เธอคือมันสมองของชาติแท้
ต้องผันแปรสู่ป่าน่าฉงน
ยุทธการงานหนักตระหนักจน
เติมค่าคนเต็มคนท้นคุณธรรม

    เป็นตำนานหาญกล้า..บูชาชื่อ
เหล่าเธอคือ คนตุลา ตอกตราย้ำ
นักศึกษาปัญญาชนชูธงนำ
ฝังใจจำ มิเคยจาง วางศรัทธา

    สี่สิบขวบปีผ่านตำน่านเสื่อม
มิอาจเอื้อมอุดมคติวีระกล้า
กระแสทุนหมุนซัดได้พัดพา
แม้นวิชาการแกร่งยังแกว่งตาม

    ทฤษฎี กลียุค เชิดปลุกปั่น
แผ่นดินสั่น สะเทือนร้าว เกินก้าวข้าม
เสี่ยงส่วนใหญ่ประชาธิปไตยเพียงในนาม
แท้คุกคามเบ็ดเสร็จเผด็จการ

    ข้าวยากหมากแพงแข่งขันค้า
คืออิสรา เสรี ที่กล่าวขาน
ทุนใหญ่มือยาวเข้าบงการ
ทำกลไกตายด้านด้วยมือใคร

    ร่องรอยประวัติศาสตร์ขาดผุกร่อน
เรือนเคยนอนหอมกลิ่นเนื้อไม้ใหม่
บัดนี้เก่าโทรมซุกดังทุกข์ใจ
ป่าผลัดใบ ...เสื่อมศักดิ์ศรี วีรชนฯ

…………………………255612191216