คนรักทักษิณ เพราะทักษิณมองเห็นความสำคัญของคนจน

คนจน ก็คนเหมือนกัน หลายนโยบายของทักษิณในสมัยแรกๆ ได้เข้าถึงคนจนทุกชีวิต โดยไม่เลือกว่าจะอยู่ในพื้นที่ใด จังหวัดใด หรือภาคใด  
นโยบาย 30 บาทรักษาทุกโรคให้คนจนได้รับการรักษาที่ถูกต้องในโรงพยาบาล
นโยบาย OTOP ทำให้เกิดการร่วมมือกันของคนในหมู่บ้านทำสินค้า ผลิตภัณฑ์ในหมู่บ้านออกมาจำหน่าย
นโยบาย กองทุนหมู่บ้าน SML ในการช่วยเหลือหมู่บ้านตามขนาดของหมู่บ้าน กองทุนหมู่บ้านทำให้ประชาชนมีงานทำ
นโยบายธนาคารประชาชน ให้คนมีเงินใช้จ่าย ไปประกอบกิจการ เอาไปลงทุน สร้างรายได้
นโยบายหนึ่งอำเภอหนึ่งทุน ทำให้คนเก่งในอำเภอได้เรียนหนังสือ และกลับมาพัฒนาบ้านเกิด
นโยบายคอมพิวเตอร์โรงเรียน ถ้าไม่มีนโยบายนี้ ร.ร.ห่างไกลก็ไม่ได้เห็นคอมพิวเตอร์หรอก
นโยบายแทบเล็ตป.1 ให้เด็กได้เรียนหนังสือจากแทบเล็ต เด็กๆชอบมาก จริงๆ
นโยบายจำนำข้าว ทำให้ชาวนาขายข้าวได้ราคา พ่อค้าคนกลางไม่ต้องรับซื้อข้าวจากชาวนาโดยตรง รัฐบาลดำเนินการเอง ซึ่งควรจะมีมานานแล้ว ชาวนาทำนาปีละครั้งขายข้าวได้เงินให้ลูกหลานได้เรียนหนังสือ

ส่วนนโยบาย ประชาธิปัตย์
คิดได้แค่แจกเงิน
1.    นโยบาย 2000 บาทกับคนที่มีบัตรประกันสังคม  ใช้เงินวันเดียวหมด แล้วบอกว่าเป็นโครงการช่วยเหลือประชาชน มันยั่งยืนตรงไหน  
2.    เอาคนมายืนตรงเคารพธงชาติ  มาร้องเพลงชาติโชว์
3.    เอาไข่ไปชั่งกิโลขาย นโยบายนี้เลิกไปแล้วเพราะมันทำไม่ได้จริง
4.    กู้เงิน 8 แสนล้าน เอาไปทำโครงการไทยเข้มแข็ง  ถามว่าใครได้ประโยชน์ ถ้าไม่ใช่นักธุรกิจ พ่อค้า นักลงทุน ไม่เข้าถึงประชาชนรากหญ้าเลย
นอกจากคิดไม่เป็นแล้วยังใช้เงินไม่เป็นอีกด้วย  ที่ผ่านมา โครงการมิยาซาว่า กู้เงินญี่ปุ่น 50,000 ล้าน เป็นหนี้  กู้เงิน เอดีบี สองแสนล้าน ประเทศเป็นหนี้ แต่ทักษิณมาใช้หนี้จนหมด ไม่ต้องมีหนี้ผูกพัน

แค่คิดก็ต่างกัน  แล้วจะให้คนเขาไม่ชอบทักษิณได้ไง