สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 1
ตอนรู้ว่าท้องแรกๆดีใจค่ะ
จากนั้นกังวลกลัวจะแท้งภาวนาให้พ้นไตรมาสแรกไวๆ
พอพ้นไตรมาสแรกกังวลแบบใหม่กลัวภาวะแทรกซ้อนอื่นอีก
พอลูกเริ่มดิ้นใจจดจ่ออยู่กับการนับ กลัวสายสะดือจะพันกันอะไรสาระพัด
พอถึงตอนคลอด ไม่ค่อยกังวลแล้ว เปลี่ยนเป็นตื่นเต้นแทน
ได้แต่ภาวนาให้คลอดอย่างปลอดภัย
วินาทีแรกที่เห็นหน้าลูก
ยังไม่เท่าไรคะ เพราะคลอดแบบผ่า
คงมึนๆกับยาที่หมอให้
แต่พอฟื้นตัวได้เจ็บแผลมากเห็นหน้าลูกอีกทีมันตื้นตันบอกไม่ถูก
"เด็กคนนี้น่ะเหรอที่อยู่ในท้องเรามาตั้งนาน
ใช่คนนี้รึเปล่า นั่งมองจ้องเค้าอุ้มเค้ากอดเค้า
พินิจพิจารณามือเท้าทุกส่วน
และอวยพรให้เค้าเป็นเด็กดีเลี้ยงง่ายๆสุขภาพแข็งแรง"
จากนั้นกังวลกลัวจะแท้งภาวนาให้พ้นไตรมาสแรกไวๆ
พอพ้นไตรมาสแรกกังวลแบบใหม่กลัวภาวะแทรกซ้อนอื่นอีก
พอลูกเริ่มดิ้นใจจดจ่ออยู่กับการนับ กลัวสายสะดือจะพันกันอะไรสาระพัด
พอถึงตอนคลอด ไม่ค่อยกังวลแล้ว เปลี่ยนเป็นตื่นเต้นแทน
ได้แต่ภาวนาให้คลอดอย่างปลอดภัย
วินาทีแรกที่เห็นหน้าลูก
ยังไม่เท่าไรคะ เพราะคลอดแบบผ่า
คงมึนๆกับยาที่หมอให้
แต่พอฟื้นตัวได้เจ็บแผลมากเห็นหน้าลูกอีกทีมันตื้นตันบอกไม่ถูก
"เด็กคนนี้น่ะเหรอที่อยู่ในท้องเรามาตั้งนาน
ใช่คนนี้รึเปล่า นั่งมองจ้องเค้าอุ้มเค้ากอดเค้า
พินิจพิจารณามือเท้าทุกส่วน
และอวยพรให้เค้าเป็นเด็กดีเลี้ยงง่ายๆสุขภาพแข็งแรง"
แสดงความคิดเห็น
ความรู้สึกที่รู้ว่าตัวเองกำลังจะมีลูก หรือเห็นหน้าลูกครั้งแรกเป็นยังไงกันบ้างคะ?