เรื่องเล่าในเช้าวันอากาศดี...
ขับรถไปทำงานในยามเช้า อยู่ๆก็นึกย้อนไปถึงเพื่อนร่วมวงสุราท่านหนึ่ง ซึ่งได้ร่วมวงสุรากันตั้งแต่ 6.00 โมงเย็น ดื่มกันด้วยความสนุก จนกระทั่ง 6.00 โมงเช้า เพื่อนท่านนี้ได้ขอตัวกลับก่อน หลังจากยืนวอร์มร่างกายสักพัก เขาวิ่งกลับหอด้วยความเร็ว 20 กม/2 วัน. พอวิ่งผ่านหน้าหอพักหนึ่งซึ่งกำลังก่อสร้าง (วงเวียนหลัง ม.รังสิต) ได้มีหมาเจ้าถิ่นวิ่งไล่ประมาณ 4-5 ตัว ด้วยความที่เพื่อนท่านนี้อาจจะคิดว่าตัวเองเป็นนักวิ่งทีมชาติ จึงได้เร่งสปีดหวังสลัดหมาฝูงนี้ออกไป แต่ขาทั้งสองข้างกลับไม่ฟังคำสั่งสมอง ส่งผลให้ร่างของเขาถลาลงไปนอนกับพื้นดิน ตุ๊บ !!.........เงียบ
เสมือนเวลาหยุดไป 10 วินาที ไม่มีการเคลื่อนไหวใดๆจากร่างของเพื่อนท่านนี้ ผู้คนบริเวณนั้นต่างหยุดกิจกรรมทุกอย่างที่ทำอยู่ คนงานก่อสร้างที่มาทำงาน ต่างมองไปที่ร่างของเพื่อนท่านนี้ หมาจ่าฝูงอาสาเข้าไปทำการสำรวจ หลังจากดม 2-3 ทีและสังเกตุได้ว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้นอีกแล้วจึงได้สั่งแยกฝูง !!........
หลังจากฝูงหมาได้จากไป เขาได้ยันกายลุกขึ้นมาปัดเศษฝุ่นและเศษดินที่เปรอะตามตัวออก และได้วิ่งกลับหอเหมือนไม่มีเหตุการณ์ใดๆเกิดขึ้น
จากสายตาผมที่มองเห็นไกลๆ เกิดความสงสัยเป็นอย่างมาก เขาล้ม...เจ็บจนลุกไม่ขึ้น?..สมองกระทบกระเทือน?...เมา?
สุดท้ายเพื่อนท่านนี้ได้มาเฉลยให้ฟังภายหลังว่า หลังจากเขาวิ่งหนีหมาและล้ม เขาคิดว่าเขาไม่สามารถหนีหมาฝูงนี้ได้แล้ว เขาจึงแกล้งทำเป็นตาย!! พระเจ้า เขาคิดได้ แกล้งตาย !! เมื่อหมาไปแล้วเขาจึงลุกขึ้นมาวิ่งกลับหอต่อ.....
ผมอยากจะบอกว่า หมา !! นะครับ ไม่ใช่ หมี !! จะได้แกล้งตาย !! ฟังนิทานมากไปแน่เลย แต่นั่นมันก็ทำให้เขาสามารถผ่านอุปสรรค หมาเจ้าถิ่นไปได้
มาเล่าสู่กันฟังเฉยๆครับ
เรื่องเล่าในเช้าวันอากาศดี...(รำลึกความหลัง)
ขับรถไปทำงานในยามเช้า อยู่ๆก็นึกย้อนไปถึงเพื่อนร่วมวงสุราท่านหนึ่ง ซึ่งได้ร่วมวงสุรากันตั้งแต่ 6.00 โมงเย็น ดื่มกันด้วยความสนุก จนกระทั่ง 6.00 โมงเช้า เพื่อนท่านนี้ได้ขอตัวกลับก่อน หลังจากยืนวอร์มร่างกายสักพัก เขาวิ่งกลับหอด้วยความเร็ว 20 กม/2 วัน. พอวิ่งผ่านหน้าหอพักหนึ่งซึ่งกำลังก่อสร้าง (วงเวียนหลัง ม.รังสิต) ได้มีหมาเจ้าถิ่นวิ่งไล่ประมาณ 4-5 ตัว ด้วยความที่เพื่อนท่านนี้อาจจะคิดว่าตัวเองเป็นนักวิ่งทีมชาติ จึงได้เร่งสปีดหวังสลัดหมาฝูงนี้ออกไป แต่ขาทั้งสองข้างกลับไม่ฟังคำสั่งสมอง ส่งผลให้ร่างของเขาถลาลงไปนอนกับพื้นดิน ตุ๊บ !!.........เงียบ
เสมือนเวลาหยุดไป 10 วินาที ไม่มีการเคลื่อนไหวใดๆจากร่างของเพื่อนท่านนี้ ผู้คนบริเวณนั้นต่างหยุดกิจกรรมทุกอย่างที่ทำอยู่ คนงานก่อสร้างที่มาทำงาน ต่างมองไปที่ร่างของเพื่อนท่านนี้ หมาจ่าฝูงอาสาเข้าไปทำการสำรวจ หลังจากดม 2-3 ทีและสังเกตุได้ว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้นอีกแล้วจึงได้สั่งแยกฝูง !!........
หลังจากฝูงหมาได้จากไป เขาได้ยันกายลุกขึ้นมาปัดเศษฝุ่นและเศษดินที่เปรอะตามตัวออก และได้วิ่งกลับหอเหมือนไม่มีเหตุการณ์ใดๆเกิดขึ้น
จากสายตาผมที่มองเห็นไกลๆ เกิดความสงสัยเป็นอย่างมาก เขาล้ม...เจ็บจนลุกไม่ขึ้น?..สมองกระทบกระเทือน?...เมา?
สุดท้ายเพื่อนท่านนี้ได้มาเฉลยให้ฟังภายหลังว่า หลังจากเขาวิ่งหนีหมาและล้ม เขาคิดว่าเขาไม่สามารถหนีหมาฝูงนี้ได้แล้ว เขาจึงแกล้งทำเป็นตาย!! พระเจ้า เขาคิดได้ แกล้งตาย !! เมื่อหมาไปแล้วเขาจึงลุกขึ้นมาวิ่งกลับหอต่อ.....
ผมอยากจะบอกว่า หมา !! นะครับ ไม่ใช่ หมี !! จะได้แกล้งตาย !! ฟังนิทานมากไปแน่เลย แต่นั่นมันก็ทำให้เขาสามารถผ่านอุปสรรค หมาเจ้าถิ่นไปได้
มาเล่าสู่กันฟังเฉยๆครับ