เมื่อคืนวิมานมะพร้าว ดราม่าเกือบทั้งตอน กว่าจะมีตอนหวานๆบ้างในช่วงท้าย  แต่มีจุดที่ผมประทับใจ คือการแสดงของน้องเชียร์

ชอบการแสดงของเชียร์ในเรื่องนี้มากครับ เนียนกลมกล่อมกับบทสาวห้าวที่ซ่อนความหวานของอารมณ์ผู้หญิงไว้

ที่ประทับใจมากๆคือฉากดราม่า    หลายๆตอน การร้องไห้แต่ละครั้งมันอยู่ในภาวะที่ไม่น่าร้องได้เลย อย่างร้องเพลงร๊อคๆอยู่ก็ร้องไห้โฮออกมา

ไม่ได้มีเพียงน้ำตาไหลพราก แต่ความรู้สึกอินเนอร์ภายในมันส่งมาจนรู้สึกได้

ที่ชอบมากๆของตอนเมื่อคืน     คือตอนร้องไห้กับพี่โย้ ที่เริ่มตั้งแต่ตอนพูดกับสืบสาย ที่มาตอกย้ำความเป็นหัวหน้าให้เจ็บ

ตอนบอกว่าจูนเจ็บ   ผมรู้สึกว่าเธอเจ็บลึกจริงๆ เจ็บจนอดกลั้นไม่ไหวแล้ว

และก็ทึ่งมากๆตอนร้องไห้สลับกับหัวเราะกับอากงอย่างคนที่เจ็บปวดแต่พยายามสะกดกลั้นไว้และหัวเราะออกมา

แต่ไม่ไหวก็ร้องออกมาอีก สลับกับพยายามหัวเราะอยู่อย่างนี้ ดูเหมือนคนที่มีอารมณ์สับสนจนใกล้จะวิกลจริตแล้ว

ตั้งกระทู้นี้เพื่อเป็นกำลังใจให้เชียร์ครับ เป็นเสียงหนึ่งที่อยากบอกว่า สิ่งที่เชียร์แสดงอย่างเต็มที่ ผมเห็นและชื่นชม