เมื่อก่อนการซื้อสิทธิขายเสียงมีจริง  และได้ผลจริง
เพราะเลือกใครมันก็เหมือนกัน หาเสียงไว้อย่าง  พอได้เป็น สส. มันหายจ้อย  ไม่เคยทำตามสัญญา
ใครให้เงินก็กาให้ก็แล้วกัน  ยังไงก็รับเงินมาแล้ว

แต่ตั้งแต่มีรัฐธรรมนูญปี 40  พรรคไทยรักไทยใช้นโยบายหาเสียง  และเมื่อได้เป็นรัฐบาล  เขาทำได้จริง
หลังจากชาวบ้านรู้แล้วว่า  1 สิทธิ 1 เสียงของเขา  สามารถช่วยยกระดับความเป็นอยู่ของตัวเองได้  ก็ทำไมจะไม่เลือกล่ะ  
จะว่าไป  ชาวบ้านน่ะรู้จักอำนาจของตัวเองในระบอบประชาธิปไตยก่อนคนชั้นกลางในเมืองหลวงซะอีก
ชาวบ้านเขาจะได้เงินหรือไม่ได้เงินจากพรรคเพื่อไทย  หรือจะได้รับเงินจากพรรคอื่น
เขาก็กาให้เพื่อไทยอยู่ดี  เพราะเขารู้แล้วว่าพรรคทำตามนโยบายที่หาเสียงไว้ได้จริง

พรรคประชาธิปัตย์ปรับตัวช้าเกินไป  การใช้วาทกรรมเรื่องซื้อสิทธิขายเสียง  เป็นความหน้าด้านจริง ๆ
ทั้งที่รู้ความจริงอยู่กับใจ  ยังจะใช้เรื่องโกหกมาหลอกลวงคนที่ศรัทธาตัวเอง  
วันหนึ่งพรรคนี้คงจะเหลือแต่ชื่อ  ทำตัวเป็นคอขวดของประชาธิปไตยมานานเกินไปแล้ว