เรื่องมีอยู่ว่า ผมกับแฟน เราคบกันมา 3 ปี  เราเรียนที่เดียวกันแต่คนละปี  แต่ผมมีแฟนค่อนข้างน่าตาดี เธอเป็นคนสวย และพูดจาดี
        ตลอดเวลาที่คบกัน จะมีคนค่อยมาจีบเธออยู่ตลอด แฟนผมก็มีเล่นด้วยบ้างเป็นบ้างคน จับได้ก็เลิกไปเธอจะเลือกผมเสมอ
เราอยู่ด้วยกัน แต่เมือผมเรียนจบผมต้องไปบรรจุรับราชการที่ต่างจังหวัด เธอเป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้ผมได้บรรจุค่อยช่วยอยู่ตลอด
และแล้วเธอต้องไปฝึกงานซึ่งผมก็คิดในใจเสมอว่าต้องเกิดเหตุแบบเก่าแน่ๆ แต่ผมไม่กลัวครับ ตอนก่อนเธอยังเลือกผมเลย แล้วตอนนี้
การงานเราก็มั่นคงซะด้วย ฮ่าๆ (แอบหลงตัวเอง ผมขี้เกียจจับผิด จับที่ไรก็เจอ)
         พอฝึกงานแล้ว เธอก็ดันบอกไม่อยากมีแฟน เธอเลยขอห่างกับผมเลิกกันไปก่อนแล้วค่อยกลับมาจีบเธอใหม่นะ เธอบอกกับผม ผมก็เลยต้องยอมจำนนเพราะเป็นสิ่งที่เธอต้องการ แต่ผมก็ตามง้ออยู่สองเดือนครับ ผลสุดท้ายเธอก็คบกับพี่ที่ฝึกงานคราวนี้เธอเลือกคนใหม่ แต่เธอพยายามบอกให้ผมรอก่อน เค้ายังรักผม แต่สิ่งที่ผมเจอ คืออะไรครับ เธอแอบไปอยู่กะคนใหม่แล้ว โดนมีแฟนเก่าของผู้ชายคนนั้นเป็นคนมาบอก
         ตอนนี้เธอก็ยังคบกับคนใหม่อยู่ แต่เธอก็ยังบอกให้ผมรอจนกว่าปีใหม่แล้วเธอจะเลิกกับคนใหม่แล้วมาหาผม โดยเธออ้างว่าพี่เค้าดี ตอนนี้ผมรอเธอมา 4 เดือนแล้วครับ ผมเดินอกจากเธอไม่ได้ซักที ทั้งๆที่เจ็บมานานนะครับเวลาผมรู้ว่าเค้าอยู่ด้วยกัน
          พอเวลาที่ผมหายไปเค้าก็จะบอกว่าอย่าเพิ่งปล่อยมือได้ไหม รอน้องก่อน น้องกำลังทำเพื่อพี่อยู่
ผมควร จะออกไปเลย หรือจะ รอคำพูดจากเธอดีครับ หรือควรจะทำยังไงกับเรื่องแบบนี้ดี
** ทุกวันนี้เราก็ยังเจอกันบ้างแบบแอบๆ เฮ้อออ ผมรักเธอนะ ผมรับได้กับทุกอย่างที่เกิดขึ้น
ช่วยหาวิธีเปลี่ยนความคิดผมให้ตัดใจได้ซะที ผมใจดีไปแล้ว
ขอโทษนะครับกระทู้นี้เคยตั้งมาครั้งหนึ่งแล้ว แต่ผมแท็กไม่เป็น ครับ อยากทราบหลายความคิดครับ