เมื่อพนักงานสเวนเซ่นต้องการขายบัตรสมาชิกให้ผมในราคา 189 และบังคับให้ผมต้องทานถ้วยแถมในวันนั้นในราคา 75 แต่ผมต้องการทานถ้วย 109 แล้วใช้บัตรเก่าลดราคาเพื่อไม่ต้องจ่ายถึง 100 บาท เกมเจรจาต่อรองจึงเกิดอย่างเลี่ยงไม่ได้เพราะต่างฝ่ายต่างมีธงอยู่ในใจ

พนักงานคนนั้นฉลาดพอที่จะลดธงลง เธอยื่นข้อเสนอให้ผมโดยเจรจาว่าถ้าผมยอมที่จะซื้อบัตร ถ้วยแถมของผมจะราคา 99 บาท ผมจะได้ในสิ่งที่ผมต้องการได้น้อยลงนิดหน่อย แต่เธอก็จะได้ในสิ่งที่เธอต้องการน้อยลงเช่นกัน กรณีนี้บริษัทคงเรียกไปด่าแล้วให้จ่าย 24 บาทส่วนที่เธอแถมให้ แน่นอนให้ผมกินถ้วยแถมแล้วยังต้องซื้อสิ่งที่ผมต้องการดูจะเอาเปรียบผมไปหน่อยบัตรก็ใช้ลดในวันนั้นไม่ได้ แต่ทำไงได้ถ้าผมไม่ได้สิ่งที่ผมต้องการเธอก็อย่าหวังจะได้มันไปถ้วยที่เธอเสนอจึงพอจะดูเทียบเถียงกับของเก่าได้ (ถ้วยคริสต์มาส) การเจรจายิ่งตกลงจับมือกันด้วยดี จ่าย 300 ผมก็ไม่เอาไม่อยากทานไอศกรีมเยอะแต่ถ้าได้จ่าย 189 แล้วถ้วยแถมแพงขึ้นก็น่าคิด เรื่องนี้อาจดูเล็กน้อยแต่ถ้าต่างฝ่ายต่างลดธงลงบ้างแล้วคิดถึงความต้องการของฝ่ายตรงข้ามการเจรจาต่อรองก็น่าจะจบลงแบบได้ผลประโยชน์ทั้งสองฝ่าย

ที่จริงแล้วเรื่องนี้ยังคิดได้อีกเพราะบางทีเธออาจตั้งธงไว้ในใจที่ราคา 24 บาท การขายบัตร 100 ใบเธอคงต้องจ่ายในราคา 2400 เทียบกับเงินโบนัสตำแหน่งหน้าที่การงานของเธอบางทีนี่อาจเป็นเรื่องที่คุ้มค่าถ้าผมยืนกรานในถ้วยที่ราคา 109 หรือแพงกว่านั้น เธอคงไม่เล่นด้วยการเจรจาต่อรองนี้จะทำได้ทุกวันยกเว้นวันอังคารที่ถ้าผมจะเลือกโปรโมชั่นซื้อหนึ่งแถมหนึ่งฝ่ายผมจะรู้สึกเสียเปรียบมากกว่าการเจรจานี้จึงต้องเลือกวันปฏิบัติการให้ดี และคิดตัวเลขที่เธอจะยอมเสียไปไว้ในใจ

ว่าแล้วผมชักอยากรู้แล้วล่ะว่าถ้าผมยืนกราน 109 จริง ๆ พนักงานคนนั้นจะว่ายังไง แต่ถึงอย่างไรถ้าปีหน้าผมจะลองมาที่ร้านนี้อีกที